Sunday, December 9, 2018

95. කවි

හෘදය ත් මොළයත්
ගැහෙන
පෙනහලුත් හෙමිහිට හූල්ලන
ඉසව්වක තනිවී සුසුම් ලමි....
.
හිතෙන් කෑලමල් අමුණමි
හරිත නිම්නෙක වැතිර සැතපෙමි
දිය කඳුරු තුළ ගිලී නැහැවෙමි...
නෙතු පියා නුඹෙ සුසුම් විඳගමි...
.
ඇස අරින මොහොතක සසැලෙමි
අස්ථි පංජර අසල තනිවෙමි
මගෙ සිහින නුඹ නොදත් බව දනිමි ....
එහෙයින්ම සිනා වී සැනසෙමි.....

විසිරි @ රෝහල ....

No comments:

Post a Comment