10. හසරැල් සැලුනාවේ (දහ වෙනි කොටස )

 

එදා මා රාත්‍රී වනතුරුද නිවසට නොපැමිණි හෙයින් කුඩම්මා සහ පාලිකා අක්කා බෙහෙවින් කලබල වී තිබුණි. ඔවුන් එසේ කලබලව තිබුණේ මා හට ඇති ආදරයකට නොව එදා දවසේ රාත්‍රී ආහාරය පිසගන්නට නොහැකිවීම නිසාය.තාත්තාද නිවසට පැමිණි පසු ඔවුන් නිලීකාගේ නිවසට ගොස් තිබුණේ මා සම්බන්ධව තොරතුරක් දැන ගන්නටය. මා නිවසට ගොස් ඇමතුමක් දෙන තුරු බලා උන් සරෝජ් හිරිපිටිය ද ඒ වන විට නොසන්සුන්ව සිටින්නට ඇත. අවසානයේ ඔවුන් සිදු කර තිබුනේ මා අතුරුදහන් වීම සම්බන්ධයෙන් කෙලින්ම චෝදනාව සරෝජ් හිරිපිටිය වෙතට එල්ල කිරීමය .අවසාන වතාවේදී මා නිලිකාගේ නිවසට ගොස් සිටියදී අතුරුදහන්වීම ගැන පොලීසියෙන් සරෝජ් හිරිපිටිය අත්අඩංගුවට ගෙන තිබුණි.

                                                                                   *** 

නිවේතා විසින් දීර්ඝ ආකාරයෙන් සටහන් කොට තිබූ එම සටහන් පෙළ සහිත පොත වසා දැමූ සරෝජ් හිරිපිටිය මදකට දෑස් පියා ගත්තේ මේ කියවූ සියලු සටහන් ඔහුගේ සිතට එක් කර තිබුණේ දැඩි පීඩනයක් හෙයිනි.නිවේතා අතුරුදහන් වූ පසු සිදු වූ සිදුවීම් සියල්ල ඔහු ආවර්ජනය කළේ දෑතින්ම තරයේ පුටු ඇන්ද මිරිකා ගනිමිනි.

එදින නිවේතා යන්නට ගිය පසු සරෝජ් හිරිපිටිය සිතේ ඇති වී තිබූ ආනන්දනීය සිතුවිල්ල හේතුවෙන් මොහොතක් මිදුලේ ම ඉඳගෙන උන්නේය.

"මොකෝ කිව්වේ කෙල්ල කැමති වුණාද?"

නිලීකා ඇසුවේ ඔහුගේ මුහුණ දෙස විමසිල්ලෙන් බලමිනි. 

"හරියකට වචනයක් කෙලින් කතා කරන ගෑනු ළමයෙක් නෙමෙයිනෙ එයා.බලෙන් ආයෙ කටට වචන දිදී අහන්ඩ වුණේ නැහැ .මං මගේ අදහස එයාට පැහැදිලිවම කිව්වා .අකමැත්තක් පෙන්නන්න තරම් දෙයක් දැක්කෙත් නැහැ .අපි බලමු"

සරෝජ් බොහෝ සන්සුන් සිනහවක් පාමින් පැවසුවේය. නිවේතා නිවසට ගොස් කෙටි පණිවිඩයක් හෝ තබන තුරු ඔහු බලා උන්නේය .එහෙත් සිදුව තිබුණේ නොසිතූ විරූ දෙයකි .රාත්‍රී හත අට වන තුරු නිවේතා නිවසට ගොස් තිබුණේ නැත. ඇයට උපරිම වශයෙන් නිවසට යන්නට ගත වන්නේ පැයක පමණ කාලයකි.

නිවසේ ගේට්ටුවට තදින් පහරදෙන ශබ්දයෙන් නිලීකාගේ මව සහ පියා සමගින් සරෝජ් ද වහා ඉදිරි දොර විවෘත කොටගෙන මිදුළට බැස්සහ .

"ආ මොකද මිස්ටර් ජයසේන .ඇයි මේ කලබලයෙන් වගේ?"

නිලීකාගේ පියාවූ රත්නායක මාමා ඔහුව හඳුනාගෙන පෙරට ගියේය.

"කලබල.කලබල නෙමෙයි කෙල්ලව එළියට දෙනවා .තමුන්ලාගේ ගෙදරට එනවා කියලා උදේ ආව කෙල්ල තාමත් නැහැ .මෙතන මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා කියලා දැනගෙන හිටියා .ඒකෙන් මේකෙන් කමක්නෑ කෙල්ලව දෙනවා" 

ජයසේන නම් නම් වූ නිවේතාගේ පියා කතා කළ ස්වරය සරෝජ් හිරිපිටියගේ ආවේගය අවුස්සා ලූවේය .

"නිවේතා අද මෙහෙම් ගියේ හවස හතරට .නේද දුව?" 

ඒ වනවිට රත්නායක මාමා පසුපසට පැමිණ සිටි නිලීකාගෙන් රත්නායක නැන්දා ඇසුවේ මේ පවසන හතර බීරි කතාවේ අගක් මුලක් වටහා ගන්නට නොහැකි වූ හෙයිනි.

"හතරට ආවනං රෑ නමය වෙනකම් මේකි කොහෙද ගියේ. ඔය ඉන්න බැංකු මහත්තයගෙන් මං මේ අහන්නෙ .ඔය මහත්තයා පොත් එහෙම එවලා සැලකිලි කරනකොට මම දැනගෙන හිටියා නිවේතා මෙතනට රිංගන්න එන්නේ මොකක් හරි දෙයක් තියෙනවා කියලා .අපි යනවා පොලීසියට"

නිවේතාගේ කුඩම්මා පැවසුවේ කුරිරු හඬකිනි. මේ පවසන්නා වූ අභූත චෝදනාව හිතා ගන්නට බැරිව සරෝජ් හිරිපිටිය උඩ බිම උඩබිම බැලුවේය.

"ඔයාලට ඇත්තටම ඔල්මාදෙද ?නිකන් නිකරුනේ මිනිස්සුන්ට චෝදනා කරන්න එපා .ඔයාලා යන්න පොලිසි අපිත් යනවා"

රත්නායක මාමා පැවසුවේ ඉහවහා ගත නොහැකි කේන්තියකිනි .කෙසේවතුදු පසු දින වන විට සිදුව තිබුණේ නිලීකාගේ පියා සහ කුඩම්මා විසින් අභූත චෝදනාවන් රැසක් එකතු කොට පොලිසියේ පැමිණිල්ලක් දමා තිබීමය.ඔවුන් විසින් හවුල් කර ගන්නා ලද යම් යම් පොලිස් නිලධාරීන්ගේ පිහිට හේතුවෙන් චෝදනාව සරෝජ් හිරිපිටිය වෙතට හැරවීමට ඔවුන් බොහෝ ලෙසින් උත්සුක වූහ .

"තාවකාලිකව හරි මේ ප්‍රශ්නෙට අපිට මිස්ටර් සරෝජ් අත්අඩංගුවට ගන්න වෙනවා .කරන්න දෙයක් නැහැ නමුත් මිස්ටර් රත්නායක මෙයා වෙනුවෙන් ඇප ලබාගන්න ඉදිරිපත් වෙන්න. පැය 24ක් ඇතුලත අපි උසාවියට දානවා"

සරෝජ් හිරිපිටිය කැඳවාගෙන යන්නට පැමිණි පොලිස් නිලධාරියා පැවසුවේ රත්නායක මාමා දෙස බලමිනි .අහල පහල නිවෙස් වල සිටින්නාවූ සියල්ලෝම තාප්ප ගේට්ටු අයිනට පැමිණ බලා උන්නේ සරෝජ් හිරිපිටිය මහා අපරාධකාරයකු සේ පොලිසියට කැඳවාගෙන යන අයුරුය.ඉතින් ආරංචි වලට තටු ගසා ඉගිලෙන්නට බොහෝ කාලය තිබුණි .අභූත චෝදනාවක් එල්ල වීම හේතුවෙන් පැයකට හෝ රිමාන්ඩ් භාරයට පත් වීම ජීවිතයේ සිදු වූ ඉමහත්ම ලැජ්ජාව ය. මෙම ආරංචිය ලැබූ වහාම පොලිස් ස්ථානය වෙත පැමිණියේ සරෝජ්ගේ වැඩිමහල් සොයුරියගේ සැමියාය .ඔහු ඒ වන විට ද විටද පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුවේ ඉහල නිලයක පසු වූවෙක් විය .

"මොකද බං මේ කරගත්තු හරිය?"

සරෝජ් හිරිපිටිය ඇපමත නිදහස් කර ගන්නා ලදුව සිය රියට නංවා ගත් දේවක දිසානායක ඇසුවේ නිස්කලංක ස්ථානයක සිය රිය නවතා ලමිනි .

"මං දන්නෑ අයියේ .මේක මේ අහස පොළොව උහුලන්නෙ නැති කාරණයක් මෙහෙම චෝදනාවක් මගේ ජීවිතයේ කවදාවත් ඇවිල්ල නැහැ .නිලීකාගේ යාළුවෙක් නිසා මං ඒ ගෑනු ළමයට ඉගෙනගන්න බොහොමයක් උදව් කරා තමයි .නමුත් ඔය කියන විදියේ සම්බන්ධයක් වත් අපි දෙන්නා අතරේ තිබුණේ නැහැ"

සරෝජ් හිරිපිටිය අවසාන දිනයේ දී නිවේතාට සිය අදහස ඉදිරිපත් කළ බව පමණක් සගවා සෙසු සියල්ල සත්‍ය වශයෙන්ම සිය මස්සිනා වෙත පවසාලූයේය .

"මුං දැනං උන්නෙ නැහැ මං ඉන්නේ පොලිසියේ කියලා. කියක් හරි අතමිට මොලවපුවාම දෙකට නැමෙන එවුන් කොතනත් ඉන්නවා .මං ඌවත් බලා ගන්නමකෝ .උ ඹ සතියක් නිවාඩු දාපන්. දාලා අපේ ගෙදර හිට පං .මේ ඔක්කොම මං ගානට මගේ ක්‍රමයට විසඳන්නම් .ඔතන පොලිස් කේස් එකක් යනවනේ .ඒ නිසා ඔය කෙල්ලගෙ අතුරුදහන්වීම සම්බන්ධයෙන් ඉන්වෙස්ටිගේශන් එකක් යන්නම ඕන" 

දේවක දිසානායක පැවසුවේ බොහෝ සෙයින් කලකිරීමට පත්ව හිස අත් බදාගෙන සිටින සිටිනා සිය බිරිඳගේ සහෝදරයා දෙස බලමිනි .තමාගේ බිරිඳගේ සොහොයුරා වුවද සරෝජ් හිරිපිටිය කෙතරම් ලබැඳි පුද්ගලයෙකුද යන්න දේවක දිසානායක මැනවින් වටහාගෙන උන්නේය .එහෙත් චෝදනාවක් යනු චෝදනාවක්මය .සැකයකට කෙනෙක් ලක් වූ පසු එය තමන්ගේ හෘදයාංගම පුද්ගලයෙක්ද ලබැඳියෙක්ද යන්න නීතියට අදාළ කාරණයක් නොවේ .ඉතින් සොයා ගත යුතු දේ බොහෝ ඇත .දේවක දිසානායක කල්පනාවෙන් හිස ඉහළට හා පහළට වනමින් ඇමතුමක් ගත්තේය .

"මේ කේස් එක බාර වෙලා ඉන්නේ කවුද .මට වහම ඒ ඔෆිසර්ට කියන්න කෝල් කරන්න කියලා"

ජංගම දුරකථනය විසන්ධි කොට පසෙක තැබූ දේවක දිසානායක සිය බිරිඳගේ සොහොයුරාගේ උරහිසට සෙමින් තට්ටු කළේ ඔහුට ආත්ම විශ්වාසයක් ඇති කර දෙන රිසියෙනි. එම මොහොතේම ඔහුගේ දුරකථනයේ යළිත් නාද විය 

"ජයසුමන කියන්න,..ඕකේ ඔයා නම් ඒ කේස් එක බාරව ඉන්නේ .හරි මේ කේස් එක හරියටම පොයින්ට් එකටම කෙරෙන්න ඕනෙ .මම දැන් පොලිසියට එනවා මට මේක සම්බන්ධයෙන් තියෙන රිපෝට් ටික ඔක්කොම පෙන්නන්න"

දේවක දිසානායක යනු පොලීසියේ ඉහළ නිළධාරියෙකු වූ හෙයිනි මේ කරන්නට යන පරීක්ෂණ සියල්ල ගැන සම්බන්ධයෙන් මනා අවබෝධයක් සහිතව ඔහු උන්නේය. එහෙත් සරෝජ් හිරිපිටිය පසුවූයේ සිතා ගන්නට නොහැකි වික්ෂිප්ත භාවයකින් යි .නිවේතාහට සිදුවූයේ කුමක්ද යන්න තවදුරටත් අභිරහසක්ම විය .දේවක දිසානායක හට තවදුරටත් සඟවා ගන්නට කිසිවක් නොවූ තැන සියලුම කාරණා ඔහු වෙත පැවසීය .ඩෙන්සිල් සම්බන්ධයෙන් සැකයේ ඇස ක්‍රමානුකූලව දිස්වෙද්දීත් දෙවක දිසානායක නිහඬව උන්නේ පැටලුම ලිහා ගත යුත්තේ සෙමින් හෙයිනි.කෙසේවතුදු ඩෙන්සිල් පවා සියලුම සාක්ෂි ඉතුරු නොවන සේ තම ක්‍රියාකාරිත්වය කරගෙන ගිය හෙයින් නිවේතා සම්බන්ධ සිදුවීම තවදුරටත් අභිරහසක් ව පැවතුණි .

ඒ කාරණය හේතුවෙන් සිය බැංකු රැකියාවෙන් ඉවත් වූ සරෝජ් හිරිපිටිය කිසිදු කාරණයක් ඔප්පු කරගත නොහැකි වූ හේතුවෙන් නිවේතා සම්බන්ධයෙන් යොමු වූ චෝදනාවෙන් ද නිදහස් විය .එහෙත් ජීවිතයේ තමන්ගේ තුරුණු වියේ හැඟීම් අවදි කළ ඒ අසරණ කෙල්ල සම්බන්ධව සරෝජ් හිරිපිටිය බොහෝ ලෙසින් කම්පා විය .ඇයගේ දෑස් අවසාන දිනයේ දී දිදුලන්නට වූයේ තමා විසින් පුදකළ ප්‍රේමයේ ආශ්වාදනීය බව නිසා විය යුතුය .ඒ ආදරයක් නොලද්දිය, සැමදාම නිවසේ වූ අප්‍රමාණ ගැහැට හේතුවෙන් බිඳෙන්නට වූ චරිතයක් වූ ඇය තමා ඇසුරේ දී බොහෝ සෙයින් නිවී සැනසුන බව සරෝජ් හිරිපිටිය දැන උන්නේය .කෙසේවතුදු ඇය සම්බන්ධයෙන් තවදුරටත් කරුණු කාරණා තමන්ගේ ක්‍රමයටද සෙවිය යුතු බව සරෝජ් හිරිපිටිය තමන්ගේ සිතටම ඒත්තු ගැන්වූයේය .

සිදුවූ සිද්ධි දාමයෙන් ඇතිවූ කලකිරීම හේතුවෙන් සරෝජ් හිරිපිටිය සිය බැංකු රැකියාවට සමුදුන්නේය .මේ කාරණය නිසාමත්ම හේතුවෙන් නොව ඔහු බැංකු රැකියාවට යොමු වූයේ තාවකාලික ව හෙයින් මේ කාරණයත් පාදක කොටගෙන ඔහු සම්පූර්ණයෙන්ම බැංකු ක්ෂේත්‍රයෙන් ඉවත් විය .සරෝජ් හිරිපිටිය ඒ වන විටත් නීති විද්‍යාලයේ අවසන් විභාගය සමත්ව සිටියේය .

නීතීඥයෙක් වශයෙන් දිවුරුම් දීම සිදුකළ පසු ඔහු සිතාගෙන උන්නේ පූර්ණකාලීනව දේශපාලනයට යොමු වීමටය .මේ සම්බන්ධයෙන් සරෝජ් හිරිපිටිය ගේ නිවසින් ද ඔහුට තිබුණේ බලවත් සහයෝගයකි .දේශපාලනයට වක්‍ර මාර්ගය සම්බන්ධ වූ පවුලක් වූ හෙයින් හිරිපිටිය පවුලේ අක් මුල් පැතිරී තිබුණේ ශ්‍රී ලාංකීය දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයට සෘජුවම සම්බන්ධ වී ය .නිලීකා සම්බන්ධයෙන් සිදු වූ කාරණය කළු පැල්ලමක් වුවද එය අවසානයේ සරෝජ් හිරිපිටිය ගේ නිර්දෝෂීභාවය ඔප්පු වීම හේතුවෙන් ඔහුට ගැටලුවක් ගැටළුවක් නොවුවද දේවක දිසානායක මෙම පරීක්ෂණයන් අතහැරියේ නැත .

ගෙවී ගිය මාස කිහිපයේදීම දේවක දිසානායක සිය උකුසු ඇස යොමු කොට ගෙන තිබුණේ ඩෙන්සිල්ගේ ක්‍රියාදාමයට ය .පාලිකා සහ ඩෙන්සිල් ගේ විවාහය යොදාගත් දිනටම සිදු වුවද එම විවාහයේ ද යම් යම් පලුදු ආදිය ආරංචි විය.පාලිකා හට විවාහ ජීවිතයක වගකීම් සහ යුතුකම් දරා ගන්නට හැකියාවක් තිබුණේද නැත.අනෙක් අතට ඩෙන්සිල් ගත කළේ බෙහෙවින් සල්ලාල දිවියකි.

මාස ගණනක ඇවෑමෙන් මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරමකට අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද චුට්ටේ සහ සහ සුද්දා නම් වූ දාමරිකයන් දෙදෙනාගේ ප්‍රශ්න කිරීම් අතරේදී ඩෙන්සිල් විසින් සිදුකරන ලද නිවේතාගේ පැහැර ගැනීම ද හෙළිවූයේ ඒ වන විට ද චුට්ටේ සතුව තිබුණේ නිවේතා පරිහරණය කළ ජංගම දුරකථනය වූ හෙයිනි .එහිවූ සිම් පත ඉවත් කර වෙනත් සිම් පතක් යොදා භාවිතා කළ ද දේවක දිසානායක විසින් සරෝජ් හිරිපිටියගෙන් ලබා ගත් ඉමි නම්බරය හේතුවෙන් මේ පුද්ගලයා අත තිබූ ජංගම දුරකථනයේ අනන්‍යතාවය සොයා ගන්නට හැකිවිය.

"මු න්ගෙන් ඉතින් ගැලපෙන ක්‍රමයට අහනකොට ඉබේම වෙච්ච සිද්ධිය කිව්වා"

දේවක දිසානායක සරෝජ් සමගින් පැවසුවේ සරෝජ් හිරිපිටිය එම පුවත් අසා වේදනාවෙන් කම්පිත ව සිටියදී ය.

"ඔය ඔය ඩෙන්සිල් කියන මි නිහා කෙල්ලට කරදර කළ බව වටින් ගොඩින් ආරංචි වේගෙන එනකොට තමයි මම මේ මෙයාට මගේ හිතේ තියෙන අදහස කිව්වේ .ඒත් ඒ කියපුම දවසෙ තමයි මේ සිද්ධිය සිද්ද වුණේ.ඒත් ..ඒත් ..කෝ එතකොට කෙල්ල?" සරෝජ් හිරිපිටිය දේවක දිසානායකගෙන් විමසීය .

"මොවුන් කෙල්ලව දෙනියාය පැත්තේ පාරක් අයිනේ අතෑරලා දාලා ගිහින් තියෙනවා. වෙච්ච කිසිම දෙයක් හොයා ගන්න ලැබුණේ නැහැ .මම හෙට යනවා දෙනියායට උ ඹත් එනවද?"

දේවක දිසානායක සිය බිරිඳගේ සොහොයුරාගෙන් පැවැසුවේ මේ ගමනේ ඇතැම් දේවල් සරෝජ් හිරිපිටිය දෑසින්ම දැක ගැනීම ද ඉතා උචිත යැයි ඔහුට සිතුණු බැවිනි 

"යමු මම එනවා" සරෝජ් අවධාරණයෙන් ප්‍රකාශ කළේ ඔහුට ද සිදුවන සියල්ල දෑසින්ම දැක ගත යුතුව ඇති හෙයිනි. 

දෙනියායට ගොස් මාස ගණනකට පෙර සිදු වූ එම සිදුවීම් දාමය විමසීමකට ලක් කළද ඔවුන්හට විස්තරයක් දැන ගන්නට අසීරු විය .එහෙයින් ඩෙන්සිල් පොලිස් ආරක්ෂාව මත දෙනියාය ප්‍රදේශයට රැගෙන එන්නැයි දේවක දිසානායක සිය සහය නිලධාරියාහට අණ කළේය .ඩෙන්සිල් විසින් නිවේතා වාහනයෙන් ඇද දමා ගිය ප්‍රදේශය ආසන්න වශයෙන් පෙන්වා දුන් අතර සරෝජ් හිරිපිටිය ඩෙන්සිල්ගේ මුහුණ වත් නොබලා ඉවත බලා සිටියේ පොලිස් ආරක්ෂාව යටතේ සිටින්නා වූ පුද්ගලයකුට පහර දීම ගැටලුවක් වන හෙයිනි .නැත්නම් ඔහුට ඒ මොහොතේ පැවතුනේ ඩෙන්සිල්ගේ ගෙල මිරිකා දැමීමට තරම් ආවේගයකි .

"මට මූව දකිනකොට බෙල්ල මිරිකන්න හිතෙනවා අයියෙ" දේවක දිසානායක අසලට ගිය සරෝජ් පැවසුවේ පාලනය කරගත නොහැකි දැඩි ආවේගයකිනි .

"ඉවසල හිට පං. අපි ඉස්සෙල්ලා මේකෙ අග මුල හොයාගන්න ඕන මුන්ට කොහොමත් ගැලවීමක් වෙන්නේ නැහැ මේ සැරේ නම්"  දේවක දිසානායක සිය සොහොයුරාගේ උරහිසට තට්ටු කරමින් පැවසුවේය.

ගම්වාසීන්ගෙන් විවිධාකාර අන්දමින් ආරංචි කිරීම් කරගෙන යද්දී දේවක සහ සරෝජ් ඉන්නා ඉසව්වට පැමිණියේ සුදු අත්තම්මාය. ඇය ඒ වන විට යම්කිසි කායික රෝගයකින් පෙලෙමින් සිටි අතර බොහෝ දුබලව උන්නාය. ගම්වාසීන්ගේ සහාය ඇතිව ඔවුන් හමුවීමට පැමිණි සුදු අත්තම්මා හෙළි කළේ ඇය නිවේතාව රැක බලාගත් අන්දමයි .

"මේ අම්මට ගොඩක් පින් .මේ වෙනකොට එහෙනම් නිවේතා ඉන්නේ අංගොඩ .එහෙම නේද?"

දේවක දිසානායක සුදු අත්තම්මාට ස්තුති කරමින් සමු ගන්නට මොහොතකට පෙර විමසීය.

"පුළුවන් කමකට මම ඒ කෙල්ලව බාරදීලා ආවා නෙවෙයි මහත්තයෝ .ඒ ගෙවිච්ච කාලෙදිම ඒ දරුවා හිටියෙ මගේ දරුවෙක් වගේ .නමක් ගමක් කිසිම විස්තරයක් දැනගත්තේ නැතිවුනත් මගේ ලෙයින් වදපු දරුවෙකුට හා සමානව මං මේ දරුවාට සැලකුවා"

"පොඩි දරුවෙක් එක්ක මට එයාගෙ මානසික ප්‍රශ්නය බලාගන්න බැරි හින්දයි මම ඉස්පිරිතාලෙන් කියපු දේට එකඟ වුණේ. අනේ මහත්තයලට බුදු බව අත් වෙයි මගේ කෙල්ල ඉන්න තැනකින් පරිස්සමින් බාර ගන්න" 

සුදු අත්තම්මා කඳුළු පිරුණු දෑසින් යුතුව පැවසුවාය. සරෝජ් හිරිපිටිය දේවක දිසානායක සමගින් අංගොඩ ජාතික මානසික සෞඛ්‍ය විද්‍යායතනය පැමිණියේ නිවේතා දකිනු රිසියෙනි .ඇය කුමන ආකාරයක කුමන තත්ත්වයක උන්නද ඇය තමාගේ සිතේ ආදරයක් ඇති කළ යුවතිය බව සරෝජ් අමතක කළේ නැත.

"මල්ලි දැන් උඹේ තීරණය මොකක්ද? ඒ කෙල්ලට දරුවෙකුත් ඉන්නවා"

දේවක දිසානායක ඇසුවේ අංගොඩ ජාතික මානසික සෞඛ්‍ය විද්‍යායතනයේ ගේට්ටුවෙන් සිය රථය ඇතුල් කරන අතරේය.

"ඒ දරුවා කාගෙ දරුවෙක් උනත් මට ප්‍රශ්නයක් නැහැ අයියේ .නිවේතා කැමතිනම් මම එයාව බාරගන්නවා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය තරයේම ප්‍රකාශ කළේ සිය මතයයි .එම අදහස තවත් ප්‍රශ්න ගොඩකට අනාගතයේ දී මුහුණ පාන්නට සිදුවන දෙයක් බව ඔහු දැන ගත්තේය .එහෙත් තමාගේ සිතට එකඟව තමා හට කළ හැකි දේ එය බව ඔහු තරයේම සිතුවේය .

"අපි ගිහින් බලමු ඉස්සෙල්ලා අපි දන්නේ නැහැනේ එතන තත්ත්වය මොකක්ද කියලා" 

දේවක රියෙන් බසිමින් සිය සොහොයුරාට පැවසුවේය. විශේෂඥ වෛද්‍යතුමාගේ අවසරය සහිතව නිවේතා සිටින වාට්ටු පරිශ්‍රයට ගිය දෙසොහොයුරන්ට දකින්නට ලැබුණේ මිදුලේ ගසක් යට බංකුවක හිඳගෙන සිටින නිවේතාය. ඇය අත කුඩා සිඟිත්තියද විය.සිය හදවත රිදුම් දෙද්දී සරෝජ් හිරිපිටිය දේවක දිසානායක සමගින් ඇය අසලට ගියේය. නිරූපා නම් වූ හෙද නිලධාරිනියද ඇය ආසන්නයේ සිටියාය. 

දේවක සිය උගුර පෑදීමත් සමග හිස ඔසවා බැලූ නිවේතා මොහොතකට තිගැස්සී ගියාය .ඇයගේ විශාදීය තත්ත්වය යම්තාක් දුරකට ඖෂධ ප්‍රතිකාර සහ චිකිත්සාමය ප්‍රතිකාර හේතුවෙන් සුවපත් වෙමින් පැවතුණි. දේවක දිසානායකට යොමු වූ ඇස් ක්‍රමානුකූලව සරෝජ් හිරිපිටිය වෙතට යොමු වද්දී නිවේතාගේ දෑස් විසල් වූයේ මවිතයෙනි. 

ජීවිතයේ යම් යම් සිදුවීම් අමතක වී යැයි සිතාගෙන උන්නද ඒ සියල්ල මතක ගබඩාවේ එය කොහේ හෝ තැනක යටපත් ව සිටී .සරෝජ් පිළිබඳ මතකයද නිවේතාගේ මනසේ එසේ තරයේම ගබඩා වී තිබූ මතකයකි. 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ විශාල වූ දෑස් දෙස බලා සිනහසෙන්නට උත්සාහ ගත්තේය .ඒත් ඒ ලොකු දෑස් වල කඳුළක් පිරී ඉතිරී යනු මොහොතකට පසුව ඔහු දැකගත්තේය. 

"නිවී කොහොමද ? අපි ඔයාව බලලා යන්න ආවේ" 

සරෝජ් හිරිපිටිය සුසුමකට පසු පැවසුවේ බොහෝ ඉවසීමෙනි. නිවේතා සුසුමක් හෙලා කිසිවක් නොකියා ඉවත බලා ගත්තාය. මේ සිදුවීමෙන් පසු ඇය ප්‍රතිචාර දැක්වීම අවම කොට තිබුණාය .

"නිවේතා නංගි මම දේවක දිසානායක. සරෝගේ අක්කා බැඳලා ඉන්නෙ මම. මම වැඩ කරන්නේ පොලිසියේ .අපි ඔයාව හැමතැනම හෙව්වා අන්තිමේදී ඔයාගේ සුදු අත්තම්මාගේ විස්තරයට අනුව තමයි අපි ඔයා මෙතන ඉන්න බව හොයාගත්තේ. ඔයාට මොනවා හරි කියන්න තියෙනවද?" 

දේවක දිසානායක රාජකාරී මට්ටමින් මොහොතකට මිදී සිය හඬ මෘදුව කළේය .නිවේතා හිස දෙපසට වනා අසුනෙන් නැගී උන්නාය .

"මෙයාලට යන්න කියන්න මිස් .මම කවුරුවත් හම්බවෙන්න කැමති නැහැ කියලා කියන්න" 

නිවේතා ආපසු හැරී සිය වාට්ටුව වෙත පිය මැන්නේ දරුවාද හෙදියගේ අතින් රැගෙනය .නිරූපා නම් වූ එම හෙද නිලධාරිනිය සිය සහය සේවිකාවක් නිවේතාගේ පසුපසින් යන ලෙස ඇසින් ඉඟි කොට දේවක සහ සරෝජ් සමග කතාබහට එක් වූවාය.

"නිවේතා තාමත් ඉන්නේ සම්පූර්ණ සුවයකින් නෙමෙයි .මෙයා දරුණු විදිහට අපහරණයට ලක් වෙච්ච කාන්තාවක්. ඒ උනාට එයා තාම දන්නේ නැහැ එයාට ඒ දේ කලේ කවුද කියලවත්. මොකද ඒ තරමටම ඒ මිනිස්සු මෙයාට මත්ද්‍රව්‍ය ඇඟට ඇතුල් කරලා තියෙනවා. ඒ නිසා මෙයාගේ පියවි සිහිය හුඟක් දුරට ඈත් වෙලයි තිබුණේ මෙහෙට ගේනකොට" 

හෙද නිලධාරිනිය විස්තර කරමින් සිටියදී සරෝජ් හිරිපිටිය සිය දෑත මිට මොලවා ගත්තේ ඇතිවූ ආවේගය පාලනය කර ගන්නටය. දේවක දිසානායක සිය සොහොයුරාගේ උරහිසට තට්ටු කරමින් ඔහු සන්සුන් කරවන්නට තැත් දැරීය. 

"ඇත්තෙන්ම කියනවනම් මේ පොලිස් පරීක්ෂණ නිසා මෙයාගේ නම ගම විස්තර දැනගත්තත් මෙයා කවුද කියන්නවත් ඇත්තටම අපි දැනගෙන හිටියේ නැහැ. මෙහෙට බාර දීල තිබුණෙ මෙයාව බලාගෙන හිටපු සුදු අත්තම්මා කියන කෙනා මෙයාට දීල තිබුණ නමත් එක්කයි. ඒ දවස්වල සේපාලිකා කියලා කතාකළොත් විතරක් මෙයා ඔලුව උස්සලා බැලුවේ.නිවේතා කියන නමට මෙයා ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ නැති මට්ටමක තමයි මෑතක් වෙනකල්ම හිටියේ"

හෙද නිලධාරිනිය විස්තර කොට පැවසුවාය. නිවේතාහට ජීවිතය ගෙන දී තිබුණේ ඉතාමත්ම දරුණු අන්දමේ හිරිහැරයන් ය.ඇය බහු පුද්ගල අපහරණයට ලක් වී තිබුණා පමණක් නොව ඒ හේතුවෙන් කායිකව සහ මානසිකව බොහෝ වියවුලකට ලක්ව උන්නාය. කෙසේ හෝ ප්‍රතිකාර ඇසුරෙන් නිවේතා මඳින් මඳ සුවපත් වී සිටිය ද ඇය තමාගේ අතීතයට සම්බන්ධ වූ කිසිම පුද්ගලයකු ගැන කතාබහ කළේ නැත .එහෙත් මේ මොහොතේ දී සරෝජ් හිරිපිටිය දුටු මනසින් ඇයගේ මුහුණෙහි ඇති වූ ඉරියව්වල වෙනස්කම නිරූපා නම් වූ හෙද නිලධාරිනිය ද වටහා ගත්තාය .ඇත්තෙන්ම සුබ ලකුණක් බව ඇය ඔවුන් හට ද ප්‍රකාශ කළාය.

"අපි ඉවසීමෙන් ඉදිරියටත් මේ ප්‍රතිකාර කටයුතු කරගෙන යමු. මිස්ටර් සරෝජ් ඔයාලා වරින්වර මෙයාව බලන්න එනවා නම් හොඳයි. ඒ වගේම මෙයාට හිරිහැර කරපු අය නෙමෙයි මෙයාව හොඳින් රැක බලා ගත්තු ගත්තු, මෙයා කැමති අයව පොඩ්ඩක් මෙයාව බලන්න එක්කන් එන්න"

ඉන්පසු ද විටින් විට වාර කිහිපයක්ම සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා හමුවන්නට ඇය සිටි රෝහල වෙත ගියද ඇය ඔහු හමුවන්නට පැමිණීම ප්‍රතික්ෂේප කළාය. පුදුමයකට මෙන් මානවී සරෝජ් අතෙහි නැලවෙන්නට බොහෝ ප්‍රියවූවාය .ඇතැම් දිනවල සරෝජ්ගේ අතට යන මානවී ඔහුගෙන් යළි මුදා ගැනීමට කාර්‍ය මණ්ඩලයට මහත් සටනක් කරන්නට විය. නිවේතා මේ කිසිවක් නොදුටු ලෙසින් ඉවත බලාගෙනම උන්නාය . 

එසේ පැමිණුන එක් දිනයක සරෝජ් හිරිපිටිය සමගින් නිලීකාද පැමිණියාය.නිලීකා , නිවේතා වෙත පැමිණ ඇය අභිමුව දිස්වන මොහොතේදී නිවේතාගේ දෑස් වලින් කඳුළු ගලා හැලෙන්නට පටන් ගත්තේ නොනවත්වාය .සිය මිතුරියගේ උරහිසට හිස තබා ගනිමින් ඉකිගසා හඬන නිවේතා සනසන්නට නිලීකා බොහෝ වේලාවක් උත්සාහ ගත්තාය .

"අනේ කෙල්ලෙ ඔය ඇති ඇඬුවා ඉතින් ..කෝ පොඩ්ඩක් ඔලුව උස්සන්නකෝ අපි ටිකක් කතා කරමුකෝ"

නිලීකා සිය මිතුරියගේ කොපුල් හරහා ගලා හැලෙන කඳුළු බිඳු පිස දමමින් පැවසුවේ සිය දෙනෙතින් ද කඳුලු රූරා ගලායද්දීය .සරෝජ් හිරිපිටිය මේ දෙදෙනාගේ කතාබහට හවුල් නොවී මානවී සුරතල් කරමින් මඳක් ඈතට ඇවිද ගියේය .

දෙමිතුරියෝ බොහෝ වේලාවක් කතාබහ නොකර සුසුම් ලමින් එකිනෙකාගේ දෑත් වල පැටලී බලා උන්හ.

"නිවී වෙච්ච හැමදේම වුණා .අපි ඔය දේවල් අමතක කරමු .අර චූටි දරුවා මේ කිසිදේකට වග කියන්න ඕන කෙනෙක් නෙමෙයිනේ .අපි එයාව ලස්සනට හදා ගමු .සරෝජ් අයියා.."

නිලීකා මොහොතකට තම කතාව නවතා සරෝජ් ඉන්නා දෙස දිහාව බැලුවාය .මානවී ඔහුගේ හිසකෙස් වලින් අදිමින් සුරතල් වන්නීය .ඇයගේ කටහඬ තාත්තා තාත්තා ලෙසින් කිරි සිනහවක් ද සමගින් ඇසෙයි. සරෝජ් ඇයගේ වත සිප ගනිමින් සුරතල් කරන්නේය.

"නිලී සරෝජ් අයියට මෙහෙ එන්න එපා කියන්න.මම කැමති නැහැ එයා එනවට"

නිවේතාගේ ස්වරය ඉතා දැඩි විය. නිලීකා විමතියෙන් මෙන් ඇය දෙස බැලුවාය .තවමත් නිවේතා ඉන්නේ පියවි සිහියෙන්දැයි ඇයට සැකයක් උපදී.

"ඇයි මං දිහා ඔහොම බලන්නේ? මං කියන දේ වැරදිද? හරි මොනවා හරි දෙයක් වුණා තමයි .ඒත් සරෝජ් අයියා මොකටද මෙහෙම එන්නේ .එයාගෙයි මගෙයි අතරේ කිසිම සම්බන්ධයක් නැහැනේ" 

නිවේතා පැවසුවේ හොඳ සිහිකල්පනාවෙනි. 

"නිවී මේ අහන්න , ඔයා නොදන්නවා නෙවෙයිනේ, සරෝජ් අයියා ඔයා ගැන ගොඩක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන හිටියේ.එදා අන්තිමට අපේ ගෙදර ආව දවසේ ඔයාට එයා එයාගේ හිතේ තියෙන දේවල් ඔක්කොම කිව්වනේ .ඉතින් තාමත් එයා වෙනස් වෙලා නැහැ .එයා ඔයාවයි දරුවයි දෙන්නම බාර ගන්න එයා කැමතියි"

නිවේතා නිලීකා දෙස හැරුණේ දැඩි කෝපයක් ඇස්වල රඳවාගෙනය .

"නිලී, ඔයාට පිස්සු හැදීගෙන එනවද? කාගෙවත් පව් කොහෙවත් යන කෙනෙක්ගෙ පිට පටවන්න මට ඕනකමක් නැහැ. සරෝජ් අයියට තමන්ගේ ජීවිතය ගැන බලාගන්න කියලා හරියට ඔයා කියන්න. මම දරුවත් හදාගෙන මට පුළුවන් විදියට ජීවත් වෙන්නම්"

නිවේතා පැවසුවේ හිඳ උන් අසුනෙන් නැගී සිටිමිනි. තවදුරටත් නිලීකා සමගවත් කතා කිරීමට ඇයගේ අවශ්‍යතාවයන් නොවූ හෙයින් වහ වහා ඇය වාට්ටුව තුලට වැදුනේ රෝහල් සහායිකාවකට දරුවා ඇසෙන් පෙන්වමිනි. 

"කොච්චර කිව්වත් වැඩක් නෑ සරෝජ් අයියේ.මේකි මහ ගලක් වගේ ගෑනියෙක් .තීරණයක් අරගත්තොත් අරගත්තම තමයි ඉතිං .අපි තව ටිකක් හෙමිහිට උත්සාහ කරලා බලමු"

නිලීකා සරෝජ් හිරිපිටියට පැවසුවේ ආපසු එන අතර මඟදීය .

"නිවේතාගෙ පැත්තෙන් ගත්තොත් ඒක අසාධාරණ නැහැ නංගි. එයා ශාරීරිකවත් මානසිකවත් සෑහෙන්න දුර්වල වෙච්ච කෙනෙක් .මේ වෙලාවේ වෙලාවෙත් එයාට මං වුණත් සමීප වෙන්න යන එක එයාට කරදරයක් වෙන්න පුළුවන් අපි.එයාට ගොඩනැගෙන්න ඉඩ දෙමු"

සරෝජ් හිරිපිටිය මේ මොහොතේදී වූයේ දැඩි අවබෝධයක් ඇතිවය .එහෙයින් තවදුරටත් ප්‍රතිකාර වල යෙදෙන නිවේතාහට සිය ජීවිතය ගොඩනඟා ගන්නට සහාය විය යුතු බව ඔහු තීරණය කළේය. මේ අතර ඩෙන්සිල්,විවිධ ආකාර නීති විරෝධී ක්‍රියා වල මෙන්ම නිවේතා අපයෝජනය කිරීමේ හේතුව යන කාරණා දෙක මතම දීර්ඝකාලීනව සිර දඬුවම් ලබන්නට විය. 

"ඕකට ඔහොම වෙලා මදි .ඇත්තෙන්ම එළියෙ හිටියා නම් මනුස්සයා මා අතින් මැරෙන්නත් ඉඩ තිබුණා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය දේවක දිසානායක සමගින් පැවසුවේ ඩෙන්සිල් රැගෙන යන බන්ධනාගාර බස්රථය දෙස බලාගෙනය. ඔවුන් අසලට පැමිණ හැඬූ කඳුළෙන් සහ රැවුම් බැල්මෙන් බලා සිටිනා පාලිකා ඔවුන් දුටුවේ ඒ මොහොතේය. 

"මේ කරපු දේට හොඳක් නම් වෙන්නෙ නැහැ . අර කොහෙවත් යන ගෑනියෙක් නිසා අන්තිමට මමයි තනිවුනේ .මම ගිහිල්ලා ශාප කරනවා ත මු සෙලා ඔක්කොටම"

පාලිකා තවදුරටත් කියවමින් ආපසු හැරී ගියාය .

"පේනවා නේද? කොච්චර ගුටි කෑවත්, වෙන වෙන ගෑ නුන්ගේ පස්සේ ගියත්, බිවුවත් ඒ ගෑණු මනුස්සයාට ඕන තමන්ගේ මනුස්සයාවමයි. එතනදි නිවේතාට වෙච්ච දේ පාලිකාටත් ගානක්වත් නැහැ"

දේවක දිසානායක පැවසුවේ ඔහුගේ අත්දැකීම් වලට එක් වූ තවත් අත්දැකීමක් ලෙසින් පාලිකාගේ හැසිරීම ගණන් ගෙනය.

කාලය ගතවී යෑමත් සමගින් නේවාසික ප්‍රතිකාර සමයෙන් මිදී බාහිර ප්‍රතිකාර සඳහා නිවේතාව කැඳවිය හැකි බව රෝහලින් දැනුම් දුන්නේ සරෝජ්ට සහ නිලීකාටය. මේ වන විට සරෝජ් නිවේතා බැහැදකින්නට යෑම පාලනය කොට තිබුණේ ඔහු දකින දකින වාරයක් පාසා නිවේතා දැඩි ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කිරීමකට ලක්කළ හෙයිනි .

"නිවී අපේ ගෙදර ඉන්න කැමති නැහැ .ඉතින් අපි මොකද මේකට කරන්නේ?" 

තීරණයක් ගැනීමට නොහැකිව නිලීකා තවදුරටත් කල්පනා කරමින් සරෝජ් හිරිපිටිය සමගින් පැවසුවාය. 

"එයා අකමැති දෙයක් කරන්න අපිට බැහැනේ නංගි , අපි එයාට සේෆ් තැනක් හොයමු ඇනෙක්ස් එකක් වගේ. ඔයාගේ ගෙදරින් දැනට වියදම දරන විදියක් පෙන්වන්න. මම දෙනවා කිව්වොත් නිවී කීයටවත් සල්ලි බාරගන්නේ නැහැ. එයාට ජොබ් එකකට යන්න , ඉගනගන්න හරි එයා හිතන,එයා කැමති ඕනෑම දේකට අපි ඉඩදීලා බලන් ඉම්මු "

සරෝජ් පැවසුවේ මේ මොහොතේ වඩාම ගැලපෙන්නාවූ විකල්පය එය හෙයිනි. ඇයට කායික ,මානසික දෙඅංශයෙන්ම යළි නැගෙන්නට අවැසි බව ඔහු වටහාගෙන සිටියේය. නිලිකා විසින් සොයනු ලදුව කුඩා ඇනෙක්සියක් නිවේතා සහ දියණිය වෙතට සකසාගනු ලැබුවේ කෙටි කාලයක් තුලදීය. නිවේතාහට කාර්යාලයක ලිපිකාරිනියක ලෙස රැකියාවක් සොයාදෙන්නට සරෝජ් හිරිපිටිය ක්‍රියාකළේ ඇයට නොහැඟෙන්නටය .මන්ද..ගතව ගිය කාලයේදී හෝ නිවේතා ඔහුව මඟ හැරියා විනා මුහුණ දෙන්නට හෝ අකමැති වූවාය .

"මකුණෙක් කෑවම පුටුව පොලවේ ගහනවා වගේ වැඩක් තමයි නිවී උඹත් මේ කරන්නේ. කාලකන්නි       යකෙක් කළ දේකට අර රත්තරන් වටිනා මනුස්සයෙක්ගෙන් පලිදරන්නේ ඇයි නිවී?"

කේන්තිය ඉහවහාගිය දවසක නිලීකා ඇසුවේ තවදුරටත් නිවේතාගේ හිතුවක්කාරකම ඉවසා දරාගන්නට නොහැකි තැනය .

"සරෝජ් අයියා වගේ ගුණයහපත් මනුස්සයෙකුට මං වගේ කෙනෙක්ට කරගහලා අසාධාරණයක් වෙන්න දෙන්නද උඹ කියන්නේ?"

නිවේතා ද එකට එකම පැවසුවාය.

"හරි සාධාරණ අසාධාරණ කතාව පැත්තක තියපන්කෝ උඹ සරෝජ් අයියට කැමතිද නැද්ද?" 

නිලීකා ඇසුවේ නිවේතාගේ මුහුණටම එබෙමිනි . නිවේතා නිලීකාගේ දෑස් මගහැර ඉවත බැලූවාය.

"ඇයි අහක බලාගන්නේ කෙලින් මගේ මූණ දිහා බල පං.බලලා මං අහපු දේට උත්තර දී පන්"

නිලීකා නිවේතාගේ මුහුණ දෙපසින් දෑත් යවා තමා වෙතට හරවා ගත්තාය. ඇයගේ දෑත් එක් වනම දෙපසට ගසා දැමූ නිවේතා, 

"කැමැත්ත අකමැත්ත නෙමෙයි මෙතන තියෙන කාරණය .එයා මට ළං වෙන්ඩ ඕන නැහැ .මගේ දරුවාට ළං වෙන්න ඕනත් නැහැ .ආදරේ කියන්නේ බොරුවක්. මේ වගේ දෙයක් වුණාට පස්සෙත් කිසිම වටිනාකමක් නැති ගෑණියෙක්ගේ පස්සේ එයා එනවා කියන්නේ එයාගේ වටිනාකමක් නැති වෙන එක"

නිවේතා වියරුවෙන් මෙන් පවසා සිටියාය .ඇයව තවදුරටත් කේන්ති ගැස්සවීම යනු තවමත් සියයට සියයක්ම සුවපත් නොවූ ඇයගේ විශාදිය තත්ත්වය යළි මතු වීමක් බව දන්නා හෙයින් නිලීකා නිහඬ වූවාය. ඇතැම් විට තවමත් ඉඳහිට හඬාවැටෙන, හූල්ලන නිවීගේ ඇතුළාන්තය, වෛද්‍යවරුන්ගේ අධීක්ෂණය යටතේ ප්‍රතිකාර ගනිමින් තිබුණි.

නිවේතාහට සොයා දුන් ඇනෙක්සිය තිබුනේ නීලිකාගේ නිවසට ආසන්නයේ හෙයින් රැකියාවට යන විට සිඟිති මානවී බලාගැනීමේ ගැටලුව විසඳී ගියේද නීලිකාගේ අම්මා සහ තාත්තාගෙනි.

"මේ වයසක අපි දෙන්නට තාම දරුවො බලාගන්න හයිය තියනවා පුතේ.චූටි දෝණි අපි දෙන්නට හුඟක් එකතුයිනෙ.ඔයා බය නැතුව වැඩට යන්න"

රත්නායක නැන්දා සහ මාමාගේ අනුදැනුම නිවේතාට සහයක් වූයේ එලෙසිනි.සිඟිත්තිය බහතෝරන්නාවූ කාලයේදී පටන්ම රත්නායක නැන්දා සහ මාමා ඇසුරේ ඉතා කැමැත්තෙන් පසුවූවාය.

                                                                               ***

සරෝජ් හිරිපිටිය කල්පනා ලෝකයෙන් මිදුණේ රාත්‍රී මැදියමටද ආසන්න මොහොතේය.කෙටි නින්දක් දෑසට අවැසි වුවද නිවේතා ලියූ සටහන් පොත කියවා මිසක නින්දට යෑමට සිත නොකියයි.එයින් ඔහු දෙවැනි පොතද සිය සුරතට ගත්තේය .රාත්‍රී මැදියමේ මුළු ලෝකයම නිහඬ වූ මොහොතක සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා විසින් ලියූ ඇගේ ජීවිතය යළිත් කියවමින් උන්නේය.

                                                                         *** 

                                                   (නිවේතාගේ සටහන්)

මේ සියල්ලටම පසු සරෝජ් හිරිපිටිය මේ සියල්ලම දැන දැනත් මා පසුපසින් පැමිණීම මට ඉමහත් වදයක් වෙමින් පවතී .කවුරුන් හෝ මිනිසුන් බහුතරයක් වෙතින් දරුණු ලෙස අපහරණයට ලක්වූ මා හට සියල්ල අමතක යැයි ඔවුන් සිතනවා ඇත .එහෙත් ශරීරයේ තැනින් තැන ඇති තුවාල කැලැල් දකිනා විට මට මගේ ජීවිතයම එපා වී යයි .පියවි සිහියෙන් නොවුන්නාවන්නට ඇත .එහෙත් මාගේ අභ්‍යන්තරය අභ්‍යන්තර මෙන් ම බාහිර ද බෙහෙවින් කිලුටට පත් වී ඇතැයි මට සිතේ. 

නිලීකා මාගේ අභ්‍යන්තරයේ ඇති සිතුවිලි වෙනස් කරන්නට බොහෝ ලෙස තැත් දරන්නීය. එමෙන්ම සරෝජ් හිරිපිටිය තවදුරටත් මා ගැන සහ දියණිය ගැන බලාපොරොත්තු තියාගෙන සිටින බව පවසමින් ඔහු මවෙත ළංකරන්නට බොහෝ ලෙසින් වෙර දරන්නීය. එහෙත් මේ සියල්ලම සිදු වූ පසුත් මට තවදුරටත් සරෝජ් අයියා වෙත ළඟාවන්නට කිසිම අවශ්‍යතාවයක් ඇති නොවේ .මන්ද ඔහු කෙතරම් වටිනා පුද්ගලයෙක් දැයි යන්න මට අමතක කළ නොහැක.

නිලීකාගේ අම්මා සහ තාත්තා දියණිය බලා ගැනීමට එක සිතින්ම ඇපකැප වූහ . මා හට රැකියාව ලෙස තාවකාලිකව හෝ කාර්යාලයක ලිපිකාරිනියක ලෙස රැකියාව ලැබීමම ජීවිතයේ මොහොතක් ඉදිරියට තල්ලු කරන්නට අත්වැලක් විය .

"උඹට පළවෙනි ,දෙවැනි පඩි හම්බෙනකන් මම මේ ඇනෙක්ස් එකේ ගණන ගෙවන්නම් .මං දන්නවා උඹ කාටවත් අතපාන්න කැමති කෙනෙක් නෙමෙයි .ඒ උනාට නෙවි චුට්ටක් හයිය වෙනකන් මට පුළුවන් උඹ බලාගන්න.ඒ නිසා මේ ගැන මොනවත් නොහිතා මේ මුල මාස කීපය මට ගෙවල් කුලී ගෙවලා උඹට අවශ්‍ය දේවල් දෙන්න ඉඩ දීපන්" 

නිලීකා පැවසුවේ ඉස්සරම දවසක මෙන්ම ඇයගේ තිබූ සහෝදර සිතිනි .මේ සියල්ල පිටුපස සරෝජ් අයියා සිටීයැයි මට වරක් දෙකක් සැක සිතුනද දිගින් දිගටම මේ සැක කිරීම එතරම් සුදුසු නොවන බව පමණක් මම දැන උන්නෙමි. එහෙයින් සියල්ල නිහඬව ඉවසා ගෙන ජීවිතයේ ඔලුව උස්සාගන්නට කළ හැකි දෙයක් කරන්නට මම හිත සවි වඩා ගතිමි.

මා රැකියාවට යන අතර කාලයේදී දියණිය රත්නායක මාමා සහ නැන්දා විසින් බලා ගත් හෙයින් මට හිතේ නිදහසින් රැකියාවට යන්නට පුළුවන් විය. ඇත්තෙන්ම මානවී කිසිදු වදයක් දෙන දියණියක් නොවූවාය .ඇය පිළිබඳ මගේ සිතේ ස්නේහය වැඩෙන්නට පටන් ගත්තේ මාගේ විශාදීය තත්ත්වය ක්‍රමක්‍රමයෙන් මිදීයන්නට ගත් පසුය. මාගේ නොසැලකිල්ලට මුල්ම කාලයේ දී ඇය ලක්වන්නට ඇත. මානවී ඒ කිසිවක් තේරුම් ගත් දැරියක් නොවූවාය .මට යාන්තමින් මතක ඇති කාලය වන විට ද මා විසින් ඇය ගණන් නොගන්නා මොහොතක දී පවා මානවී සිය බෝල දෑස් ලොකු කරමින් මා දෙස බලා සිනාසුනාය. 

එහෙත් ඇය බොහෝ ප්‍රිය කළේ සරෝජ් හිරිපිටියම විය .ඔහු දකින විට තාත්තා කියමින් කෑගසමින් ඔහුගේ ඇඟේ එල්ලෙන්නට ඉතාමත්ම කුඩා වියේදී පටන් මානවී හුරුවී සිටියාය. කිසිම කාරණයකට හඬා දොඩා වැලපී කෑ නොගැසූ මානවී මා විසින් සරෝජ් වෙතින් ඇය මුදා ගන්නට තැත් දරන මොහොතේදී නම් මගේ මුහුණට ද පහර දෙමින් කොනිති ගසමින් පහුරුගාමින් කෑගසා හඬන්නට වූවාය. මේ හේතුව නිසාම මානවී මා වෙතින් පහරක් දෙකක් ද කන්නට ඇත .

"කෙල්ලට ගහනවත් එක්ක .අන්තිමට කෙල්ල අඬනවා.මානවීට තරහ යන්නෙත් ඒකයි.නිවීට පුදුමාකාර කේන්තියක් එන්නේ ඒ වෙලාවට. ඒ නිසා මම දරුව බලන්න යන එක අඩු කරන්න ඕනේ. නැත්නම් නිවී විතරක් නෙවෙයි දරුවත් ඩිප්‍රෙස් වෙන්න පුලුවන්." 

එබඳු කතාවක් සරෝජ් ඉතා වේදනාවෙන් පැවසූ බව නිලීකා මාහට පැවසුවා ය .පලක් නැති බැඳීමක අඩිතාලම දැමීමම වේදනාවක් බව මා දන්නා හෙයින් මානවී හඬවා හෝ එයින් මුදා ගන්නට මම තැත් දැරුවෙමි. ඇය කාලය සමගින් මේ සියල්ල වටහාගනු ඇත.

නිලීකා විසින් මා හට සොයාදුන් ඇනෙක්සිය ඇත්තෙන්ම කුඩා හුරුබුහුටි එකක් විය .තනි කාමරයක්, කුඩා මුළුතැන්ගෙයක් සහ නාන කාමර වැසිකිළි සමගින් කුඩා සාලයක් තිබූ එම ඇනෙක්සිය දියණියට සහ මට හොඳින්ම ප්‍රමාණවත් විය .අත්‍යාවශ්‍ය ගෘහ භාණ්ඩ ද එහි තිබූ හෙයින් මානවීට සහ මට අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට කෑම සාදාගැනීමට පමණක් මා හට අත්‍යාවශ්‍ය බඩු ගැනීමට සිදුවිය. ඒ සියල්ල ද නිලීකා විසින් මුල්ම අවධියේදී නිවසට ගෙනවිත් දැම්මාය .

මානවී කිසිදිනෙක කෑම තෝරන්නට බේරන්නට හුරු නොවී උන්නාය. ඇය නඩත්තු කරන්නට ද ඉතා පහසු දැරියකි. වයස අවුරුදු තුන වන විට මානවී මගේ පෙනුමම ගත් අනුරුවක්ව උන්නාය .ඇය මගේ හැඩරුව ගැනීම මගේ හිතට සහනයක් විය.එසේ නොවී කිනම්හෝ පීතෘ ස්වරූපයක උන්නේ නම් ඇය සම්බන්ධයෙන්ද ද්වේශයක් මට හටගන්නට බොහෝ විට ඉඩ තියෙන්නට තිබුණි.

මානවීට වසර තුනක් පිරෙන කාලය වන විට බොහෝ වෙනස්කම් මා සහ මගේ ජීවිතයට එක්ව , නොඑක්ව උන් අයට සිදු වන්නට විය . නිලීකා විවාපත් වූයේ නිවසින් ගෙනා යෝජනාවකට අනුවය.ඇය සරසවියට ගිය ද එහි දී ඇතිවූ ප්‍රේම සම්බන්ධයක් හේතුවෙන් අතරමඟදී අධ්‍යාපනය කඩාකප්පල් කර ගත්තාය.එම පෙම් සබඳතාවය බිඳී යාම හේතුවෙන් දැඩිසේ කම්පනයට පත්වූ නිලීකා අවසානයේදී උපාධිය අතහැර දැමුවේ නිවසින් ගෙනා විවාහ යෝජනාවකට කැමැත්ත පළකර විවාහ වී විදෙස් ගත වීමට තීරණය කළ හෙයිනි.

"ගෑනු අපිව රවට්ටන්න එන දාහක් පිරිමි නිසා අපේ ජීවිතය අතරමග නවත්ත ගන්න ඕන නැහැ කියලා දැන් මට තේරෙනවා. කොහොමින් කොහොම වුණත් මගේ උපාධිය අතරමඟ නැවතුණා.ඒත් මම ගිය එකා මත්තේ නැහිලා තවත් මගේ ජීවිතය නාස්ති කරගන්න ඕන නැහැනේ. ඒ හින්දා මම අම්මලා ගෙනාව ඒ යෝජනාවට කැමැති වෙනවා.කොහොමත් කාලයක් ආදරේ කළා කියපු නරුමයා නිසා මට ලැබිච්ච දෙයක් නැහැ. ඊට වඩා මේ මනුස්සයා ලෝකය දැකපු කෙනෙක්. මං හිතන්නේ නැහැ මට කරදරයක් වරදක් වෙයි කියලා."

විවාපත් වී ටික කාලයකින් විදෙස්ගත වූ නිලීකා සමුගන්නට පෙර මා හට පැවසුවා ය.එසේ වුවද ඇය මා සම්බන්ධයෙන් සොයා බැලීම අතහැර දැමුවේ නැත.

"ලෝකෙ කොහේ හිටියත් මම උඹවයි කෙල්ලවයි බලාගන්නවා. කවදහරි ලංකාවේ ඉඳල ඇති වෙච්ච දවසක් කියපං මං උඹලව එහාට ගෙන්න ගන්නවා."

ඉන්පසුවත් වසරකට වතාවක් දෙකක් පමණ නිලීකා ලංකාවට පැමිණියේ මානවී බැලීමේ ප්‍රධාන අරමුණ ඇතිවය .දෛවය කෙතරම් සරදම් කරන්නේද යත් නිලීකාහට මවක් වීමේ භාග්‍යය ලැබුණේ නැත. කාලයක් තිස්සේ කෙතෙක් කම්පනයට ලක් වුවද ඇය අවසානයේ හිත හදා ගත්තේ මානවීට ආදරය කිරීමෙනි.

*********************************************************************************************************** **************

ඉතින් යලිත් හමුවෙමු 

මම 

කිත්මා වාසනා දහනායක 

(විසිරි සිහින) 

මාර්තු මස 26 වෙනිදින මගේ දෙවන නවකතාව " තුමුල නෙත් පවුරු " එළි දකියි. මින්සර, දයාවංශ ජයකොඩි, සූරිය ,සරසවි  ඇතුළු බොහොමයක් පොත් හල්වලින් ඔබට අවැසි නම් එය ලබාගත හැක.