ඇඳිරිනීතිය තවම දිග්ගැස්සෙමින් පවතිනව...
අපි හැමෝම ගෙවල් වලට කොටුවෙලා ඉන්න වෙලාවක් මේක....
.
අපි ඇඳිරිනීතිය ඉවත්කල ගමන් කඩපිලට ගියා... ඔව්...ඒ අවදානමත් අරන් ගියේ බඩුමුට්ටු අත්‍යාවශ්‍ය ම දේ ගන්න ..... ගෙදර සාමාජිකයන් සතියක් දෙකක් කොටු වුණොත් .... එක එළවලුවක් එක්ක හරි බත් ටිකක් කන්න ඕන නිසා...අපිත් ගිහින් අත්‍යාවශ්‍ය ම දේ අරන් ආවා....
.
ඒ අතරේ උන්නා ට්‍රොලි ගාණට පුරවන් අනවශ්‍යම ලෙස බඩු පුරවන් යන අය....ඒ අය දිහා බලන් උනත් මං හිතුවේ....මේ වෙද්දි පෝලිම් වල පසුපස ඉන්න අය...කෙතරම්ම අසරණ වෙනවද...බඩු ඉවර වෙනකොට...කියන දේ....මොකද මම උදේ හයට පෝලිමට ගිහින් නවයට ඇතුලට යද්දිත් බඩු හුඟක් නෑ.....
.
එහෙම යන්න බැරිවෙන කොටසක් මීටත් ඔබ්බෙන් ඉන්න බව අපිට අමතක කරන්න බෑ....අපිට ගෙවත්තක් තියේ නම් අපි වවාගන්න දෙයක් අපිට කන්න පුලුවන් ...ඒක ඇත්ත...මේ ලියන මමත් ගොටුකොල මුකුනුවැන්න පෝච්චිවල හරි හිටවනව.... නමුත් එහෙම ඉඩක් නැති කොටුවෙච්ච පැල්පත් වල ජීවත් වෙන මිනිස්සුත් අපි වටේට ඉන්නව ....
.
අපි සතියක් ගැන හිතන කොට ඒ මිනිස්සු එක වේලක් කන්න විදියක් නැතුව හූල්ලනව ඇති....මම ඇහින් නොදැක්කත් මගේ සොයුරියක් පැවසූ දෙයක්...රූපවාහිනියේ දිස්වුනා කියල....කන්න දෙයක් නැතුව දර කන මිනිස්සු ඉන්නව කියල...ඒක කොච්චර නම් ශෝචනීයද. ....?
.
ඔබ ට දරුවන් ඇති...එහෙම නැත්නම් ඔබ දරුවෙක් වෙන්න පුලුවන් ....
නමුත් ඔබ අද දරුවන් ගැන හිතලා හෝ අනවශ්‍ය ලෙස නාස්ති කාරී ලෙස කෑම වර්ග කිහිපයක්, අතුරුපස ගොන්නක් හදන කොට....එතන දී....බත් කටක් බඩට නොවැටෙන කොටසකුත් ඉන්නා බව හිතට ගන්න...
.
සමහර විට ඔබ තර්ක කරයි....මම උයන්නෙ මම කන්නෙ මම වවපුවා..මම හදපුවා...කියල...ඔව් ඔබ හරි...ඒත්...එතනින් එහාට ඔබත් මාත් ආයෙම කඩපිලට ගිහින් ගන්නෙත් අර තවකෙක්ට ගන්න හැකි බඩු ටිකක් වෙන්න පුලුවන් ....
.
සාධාරණ ව හිතමු....අපි හැකි තරම් සකසුරුවම් වෙමු...දරුවන්ට කියාදෙමු....මේ දුෂ්කර කාලයක් බව...අපිට හැකි උපරිමය පසෙක ලා අවමය ගැන සෑහීමකට පත්වෙමු....
.
අද දවසේ අපිට අවශ්‍යම වෙන්නෙ මනුස්සකම ....ඒක බෙදාහදා ගැනීම සහ අනෙකා ගැන සිතීම කියන කාරනා එක්ක එකතු කරලා තමන් ගේ දවස ගෙවමු.....අනවශ්‍ය නාස්තිය පිටු දකින්න....ඒක රටක් විදියට අපිට අත්‍යාවශ්‍ය දෙයක්...
.
No comments:
Post a Comment