ඉස්සරම කවි උනපු හිත්වල
කවි හැඟුම් මැලවුනේ කොහොමද...
ඉර හඳත් තරු කිසිත් නොවෙනස්
ඔබත් මා මෙන් සිටින ලොවකදි......
හිස් ව යන හිත පලා සැතෙකින්
කවි සොයමි සැඟවී මැකී ගිය
සුසුම් අතරට කඳුලු බොඳවුණ
කටු අකුරු එකිනෙකක් හමුවිය......
හිනා අහුරමි..කවි නැතුදු සිත
පෙමින් සරසමි කඳුලු වියළමි
ඔබ යනෙන මග මගේ කවියක්
අතරමං වී ඇතැයි සිතනෙමි......
No comments:
Post a Comment