තරුණ කාලෙ කියන්නෙ ජවය සහ නොඉවසිල්ල පිරුණ වයසක්...මගෙ පුතා ඒ තරුණ වියට පිවිසෙන්න ඉන්න නිසාම මම විශේෂයෙන්ම පොදු ප්‍රවාහන සේවාවල....පොදු ස්ථාන වල ගැවසෙන ඒ වයසේ ළමයින් ගැන ටිකක් නිරික්ශනය කරනවා....
.
තරුණ වයසෙදි ඉවසීම අඩුයි...තරහ යනවා වැඩියි...නොඉවසිල්ල පැහැදිලිවම පේනවා...
.නමුත් ...එකම එක වැඩිහිටියෙක් හෝ ඒ දරුවන් නිවැරදි මගට ගන්න උත්සාහ දරන්නෙන් නැහැ...තමන්ගෙ දරුවා හැර වෙන කිසිම අයෙක් ව එහෙම නිවැරදි කරන්න බොහොමයක් අය නොපෙලඹෙන්නෙ ...අනවශ්‍ය කරදරයක් හිරිහැරයක් ඒකෙන් ඇතිවෙයි කියන සැකය නිසා වෙන්න ඇති..
.අද උදේ මම ආව බසයෙ කොන්දොස්තරවරයා අවුරුදු විසි ගානක තරුණ ලමයෙක්.....ඔහුගෙ කිසිම වරදක් මම කතාබහේවත්....හැසිරීමෙවත් නෑ දුටුවෙ....
නමුත් බසයේ මැද අවහිර කරන් උන් තරුණ පිරිමි ළමයෙක් ....ඔහු උසස්පෙල කරන වයසෙ වගෙයි මම දුටුවෙ.....කොන්දොස්තරවරයා ඔහුට කීවාම බසයේ ඉදිරියට යන්න කියල....මේ ළමයා එක් වරම....රණ්ඩුවකට පැටලුණා.....
නෑ මං යන්නෙ නෑ....තමුසෙ පුලුවන් නම් යවනවා....
ආදී ලෙසින් පටන් ගත් ඒ බැණ වැදීම රණ්ඩුවකට යනකල් ගෙනයෑමේ අවශ්‍යතාවය තිබුණේත් අර පිරිමි ලමයාට විතරයි..
කොන්දොස්තරවරයාගේ ඉවසීමේ සීමාව පනින්න යනවිට...එතැන හිටගෙන උන් එක් මැදිවියේ මහතෙක්.....කොන්දොස්තරවරයාගේ අතින් අල්ලාගෙන වචනයක් වත් නොකියා ඔහුව සන්සුන් කලා...
සමහරක් විට ඒ ඒ මොහොතට කල යුතුම දේ.....මටත් එය හිතුණා......
තරුණ ජවය කියන්නේ හරි හැසිරවීමක් නොලද හොත්.........විනාශයට යන පහසුම මග..........
.
.
#සිතන්නට_යමක්
සිතන්නට යමක්
ReplyDelete