02. පලමු වෙනි දිග හැරුම (සඳක් සේ)

දින ගණනාවක් තිස්සේම වැස්ස පොළවට කඩා වැටුණේ...තරහක් පිරිමහන්නාක් මෙනි...මුලු පරිසරයම වැස්සෙන් හෙම්බත් වුවත්....වැස්ස නොකඩවාම තුරු පත් මතට පහර දෙන්නේ...කිසිදු අනුකම්පාවක් නැතිලෙසිනි....මිදුල පුරා ම තැන තැන දියකඩිති අලුතින්ම සෑදීගොසිනි...ඇනෙක්සියේ මිදුල හරහා ප්‍රධාන ගෘහයේ මිදුලෙන් එන වතුර පාර ගලාගොස් පාරේ කාණුවට වැටෙන හඬ වැස්ස අතරින් ඇසේ....
.
දෑත උරහිසේම දවටාගෙන නිනව් නැතිව බලාඋන් කාලය තත්පර, විනාඩි ඔස්සේ පැය වලටත් හැරෙන්නට ආසන්නය..කිසිවක් කරගන්නට හිත ඉඩනොදෙන අඳුරු කුසීත කමකි...
.
ජංගමය හෙමින් හඬතලනු ඇසේ....පියවර ගණනාවක් දෙපා ඇදෙන මොහොතට එය විසන්ධිවී ගොස්...දෙවන වරට හඬනගන්නට පටන් ගෙනය....
.
" නින්ද ගිහින් ද උන්නේ...." බියංකා සිනහවෙමින් අසන්නීය....
.
" නෑ බං ....වහින දිහා බලන් උන්නා...පුදුම කම්මැලි කමක් එන්නෙ...."
.
" සඳ.... උඹ තාම ඉන්නෙ අවුලෙන්ද.....අද වෙච්ච දේට...."
සඳමිණි ට බරැති සුසුමක් හෙලුණේ....ඇස් කෙවෙණි පැටලෙන තෙතමනය සමගිනි.....
.
" අවුලක් නෑම කියන්නත් බැහැ.... ඒ වුණාට එච්චර ම ගාණකුත් නැහැ...." සඳමිණි සිනාවෙන්නට තැත්දරමින් තෙපලුවාය....
.
" උඹ මේ සමාජයට හොඳ වැඩියි බං.... නොකල වරදකට දුක් විඳින්නෙ ....නිකරුණේ....."
.
" කමක් නෑ බී.... කවදාහරි ඇත්ත එළිවෙනවනෙ...මට අද හරි හිතට සැනසීමයි....මෙච්චර කාලයක් මං උන්නෙ තීරණයක් ගන්නෙ නැතුව...හිරවෙලා .... අද මං නිදහස් ...."
.
සඳමිණි සැබවින්ම සැහැල්ලුවෙමින් සුසුමක් හෙලුවාය ....ජීවිතේ ගතවූ තිස්පස් වසරටම නොවිඳි තරමේ සැහැල්ලුවක් ජීවිතය පුරා පැතිරෙමින් තිබේ ......
.
" මම වන්දියක් නොඉල්ලාම පැත්තකට වුණේ.. මේ නිදහස මට වටින නිසා බී.....වන්දි ඉල්ලුව නම් සුධීර තව මේක අදිනව...."
.
" ඒක ඇත්ත....ඌ මහ කුණෙක්....අන්තිමේ ඌ ඌට වාසිවෙන්න තීන්දුවත් ලියාගත්තා .....උඹට අනාගතයේදි ඕක පාඩුවක් වෙන එකක් නැද්ද සඳ....." බියංකා නොඅසා අසන දේ සඳමිණි එකලෙසින්ම වටහා ගත්තාය .....
.
" මොන පාඩුවක් ද බී.... මට ආයෙ චරිත සහතික ලියවගන්නද....නැත්තං ආයෙ කසාදයක් බඳින්නද....ඔය දෙකටනෙ ....ඕක බලපානව නම් .....මට ඒ දෙකම අදාල නෑනෙ බී...."
.
" මේ මේ....එක අයින් කරපන්....මොකෝ දෙක...අපි දන්නවෑ කාලයක් යද්දි...ජීවිතේ සරසන්න මල් දුන්නෙන් කවුරු හරි විදීද කියලා...." බියංකා ගේ හිනාව සඳමිණිගේ මුවෙහිද බොහෝ වේලාවකට පසු හිනාවක් උපදවාලන්නට විය....
.
" අනේ පලයන් බං.....විදින්න .....මේ විදපු තුවාල වල අමාරුව මතක තියන කල්....ජීවිතේ ට පිරිමි නම් එපා....."
සඳමිණි හෙලූ සුසුමේ බර සහ වේදනාව බියංකා ට මැනවින් වැටහිණ...
.
" හරි හරි හෙට වැඩට එනවනෙ... දැන් ඇති කෝප්ප හේදුව...මොනව හරි උයල කාපන්කො...මම තියන්නම්....බුදුසරණයි වස්තුවෙ... "
.
" බුදුසරණයි බී....ගුඩ් නයිට්..." සඳමිණි ජංගමය හෙමින් පසෙක ලා නැගී උන්නාය...රාත්‍රිය උදාවී හෝරාවක් දෙකක් ගතව ගොසිනි....කෑමට යමක් රත් කරගත යුතුව ඇතත් හිතේ ඇති අලස බව එයට ඉඩ නොදේ....
.
කාමරයේ පසෙක ඇති මිනි ශීතකරණය හැර යෝගට් පානයක් අතට ගත් සඳමිණි වැරන්ඩාවේ කොණක ඇති පුටුවට හෙමින් බරවූවාය....
.
ජීවිතය මහා පරීක්ෂාවකි....එය දන්නා කලක සිටම තමා පරීක්ෂාවට ලක් කරමින් සිටී...සුධීරගේ නීත්‍යානුකූල වෙන්වීම ජීවිතයේ ලොකු වෙනසක් ලෙසින් සඳමිණිට නොහැඟෙන්නට වූයේ වසරකට නොඅඩු කාලයක් සුධීරත් තමා ත් උන්නේ වෙන්ව ජීවත් වෙමින් නිසාවෙනි....එහෙත් හෙට සිට තමා දික්කසාද වූ ගැහැණියකි....ලෝකය තමා දෙස බලන්නේ අවලංගුවූ කාසියක් ආකාරයෙන් නොවේදැයි ඇයට සිතිණ...
.
ඒ හැඟීම සිත පෙලන්නට පෙර ..... ජීවිතයේ මේ ඉක්මනින් ලැබුවාවූ නිදහසේ සැනසීම.....සඳමිණි ගේ සිත පහන් කරවමින් උතුරායන්නට විය....
.
ඈත කොහේ හෝ එකොලහේ කණිසම වදිනු ඇසේ....සඳමිණි වැරන්ඩාවේ දොර පියන වසා දමමින් කාමරයට ඇතුල් වූවාය....
.
හෙට දවස ....එන විදියකට බාරගන්නට සිත ට හයිය ඇති තරම ගැන තමාටම විශ්වාසය....ඒ සුවදායක හැඟීමද සිත දවටාගෙන සඳමිණි සෙමින් දෑස් වසාගත්තාය .....