සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා සයනයේ පහසු ආකාරයට හිඳවූවේය. වම් අත වහා ඔහු ගෙළවටින් ඉවතට යළි මිදුණද දකුණත එසේමය. නිවේතාගේ මුහුණේ දැඩිව පවත්නා වූ අසරණ භාවය කුමක් හෝ කොතැනක හෝ වරදක් ඇති බව කියාපායි.
"අම්මී..අංකල්ගෙ බෙල්ල මිරිකන්න එහෙම එපා"
කිසිවක් නොදත් මානවී සිනාසෙන්නට වූවාය. හසිත ඇයගේ අතකින් අල්ලා නැවැත්වූයේ සරෝජ් සෙමින් ඇයගේ දකුණත ගෙලින් මුදාහරිනා අයුරු පෙන්වමිනි.
"අත....ම..ගෙ...අ..අත.."
නිවේතා සරෝජ් වෙතින් සෙමින් මුදාහළ දකුණත සිය වමත මත තබාගෙන මිමිණුවාය. ඇයගේ මුහුණෙහි වූයේ අපේක්ෂා භංග වූ කඩා වැටුණු පෙනුමකි.සරෝජ් හිරිපිටිය සිදුව ඇතිදෑ තේරුම් ගනිමින් සිටියේය.සිය වෛද්‍ය මිතුරා කියූ පරිදි නිවේතාගේ ශරීරයේ දකුණු අර්ධය අප්‍රාණික තත්වයකට පත්ව ඇත.එහෙයින් ඇයගේ සාමාන්‍ය පරිදි වම්පස වැඩකළද දකුණු අර්ධය තවමත් අසාමාන්‍ය බවක් ගෙන ඇත.
" ආ කොහොමද ඉතින් ? දැන් හොඳයි නේද ?"
ස්නායු ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා වූ සරෝජ්ගේ මිතුරා කාමරයට ඇතුල් වූයේ ඒ මොහොතේදීය. ඒ මොහොතේ සරෝජ් මදක් මෑත් වූයේ වෛද්‍යවරයාහට ඉඩ දෙමිනි.
"පවුලෙ ඔක්කොම ඉන්න වෙලාවේ ඉතින් අපි ඉස්සරහට කරන්න ඕන දේ ගැන දැනුවත් වෙමු නේද ? නිවේතා ඔයාගෙ ඉස්සරහට අපි කරන්න යන ප්‍රෝග්‍රෑම් එක දැන් සාකච්ඡා කළොත් හොඳයි කියල මම හිතනවා"
රෝහල් කාමරයේ අසුනකට බරවෙමින් ස්නායු ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා පැවසුවේ නිවේතා දෙස එක එල්ලේම බලාගෙනය.සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ සයනයට යාබද අසුනේ මානවී හිඳුවා එතැනවූ බිත්තියට පිටදී සිටගත්තේ අමතර පුටුවක් රැගෙන එන්නට සූදානම් වූ හෙදියද අතින් වලකාලමිනි.
"ඔයාගේ මොලයට අභ්‍යන්තර ලේ ගැල්මක් සිදුවෙලා තියනවා.ඒක ඇත්තෙන්ම එදා ඔයා ලිස්සලා බිම වැටීමම හේතුවෙන් වුණ දෙයක් නෙවෙයි.ඔයා මෑත කාළයේ බෙහෙත් අරන් තියෙන්නේ නොසැලකිලිමත්ව. ඒ නිසා මේ වැටීම එක්කම අභ්‍යන්තරව ඇතිවෙලා තිබුණ තත්වයක් එකවරම මෙහෙම වෙලා තියෙන්නෙ.."
නිවේතා සරෝජ්ගේ මුහුණ දෙස වරක් බලා ඉවතම බලාගත්තාය.
"පණ්ඩිත කම ඉහවහා ගිහින්නේ බං උන්නෙ.උඹෙ ගාව නැද්ද ඒකට බෙහෙත්"
සරෝජ් ඉවත බලාගෙනම දත් ඇඳි තදකොට ගනිමින් පැවසීය.
"සරෝජ්, මම උඹට කිව්වා කලිනුත්, මේක පාර්ලිමේන්තුව නෙවෙයි උඹට ගොරවන්න"
වෛද්‍යවරයා තරවටු හඬකින් පැවසූවේ නිවේතාගේ හැඬුම්බර මුහුණ දෙස බලමිනි.මානවී අම්මාගේ අතක් ද අල්ලාගෙන ඇයව සෙමින් පිරිමදින්නට වූවාය. සරෝජ් නිහඬවම කාමරයේ ඒ මේ අත ඇවිද්දේය.
"ඉඳගනින්..මේ දේවල් කෙරෙන්න ඕන විදිය අහගනින්.පස්ස කැඩිච්ච කඩියා වගෙ එහෙමෙහෙ ඇවිදින්න ගත්තා ඒ ගමන."
රෝහල් සහායකයෙකු ලවා ගෙන්වාගත් පුටුව වෙතට අතදිගු කරමින් වෛද්‍ය මිතුරා පැවසීය.සරෝජ් මුවින් නොබැනම අසුනට බරවූවේය.
"බ්‍රේන් ඉෂූ එක දැන් සෙට්ල්.ඒ වුණාට නංගි බ්‍රේන් සෙල්ස් වලට ඩැමේජ් වුණාම ඒවායෙන් පාලනය වන ශරීර ක්‍රියාකාරකම් අඩපණ වෙනවා.ඔයාගේ දකුණු අතයි කකුලයි දැනට නියමාකාරයෙන් වැඩ නොකරන්නෙ ඒකයි.කතාබහේ අඩුවක් දැනෙන්නෙ ඒකයි."
නිවේතා ඇස්වලින් ගලායන කඳුල දරාගනිමින් නිහඬව අසා උන්නාය.මානවී ඇයගේ කඳුලක් ටිෂූ කොළයකින් පිස ලා හිස අතගෑවාය.
"මෙයාගේ අත්වල අවුලක් නෑනෙ බං.මගෙ බෙල්ලත් මිරිකලා වගෙ ඇල්ලුවේ හයියට"
සරෝජ්ගේ එබසට හසිතටද සිනහ පහළවිය.වෛද්‍යවරයා ද සිනහව වලකාගත්තේ ආයාසයෙනි.
"ඒක ඇල්ලීමක් නෙවෙයි සරෝජ්. ක්ෂණිකව ආව ගැස්මක් වගෙ එකක්.මෙයාගේ දකුණු පැත්තේ චලන තාම කන්ට්‍රෝල් නෑ."
ඔහු පැහැදිලි කළේය.
"අපි බෙහෙත් එක්කම ට්‍රීට්මන්ට් පටන් ගම්මු.සරෝජ් ,උඹ එතකොට කියන්නේ නිවේතාව දැන් ගෙදර එක්ක යනවා කියලද?"
නිවේතා මානවී දෙස බැලුවේ මේ පවසන්නාවූ කාරණය තේරුම්ගත නොහැකිවය.
"ඔව් , මෙයාව අද ඩිස්චාජ් කරනවා කියල කිව්වනෙ.මම මෙයාව මගෙ ගෙදරට එක්ක යනවා"
සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා දෙස එක එල්ලේම බලා සිට පැවසීය.
"අනේ"
නිවේතා මානවී දෙස ආයාචනාත්මකව බැලුවාය.ප්‍රතික්ෂේප කරන්නට හෝ තමාගේ වදන් වාරු නොවන සඳ මානවී තමාහට හයියක් වනු ඇතැයි ඇය සිතුවාය.
"අම්මි, මේ අහන්නකො.දැන් බබීට මේ ටිකේ ප්‍රෙෂරුත් අප් වුණානෙ.මේ දේවල් එක්ක එයාට අමාරුයි කියල අම්මි දන්නවනෙ.අංකල් ඔක්කොම එහේ සූදානම් කරල තියෙන්නෙ.නර්ස් කෙනෙක් එහෙමත් ෆුල්ටයිම් අරගෙන ඉන්නෙ.ඒ නිසා අපි එහේ ඉඳන් ට්‍රීට්මන්ට් කරමු අම්මි"
හසිත පැවසුවේ නිවේතාගේ මුහුණ නොසන්සුන් බවින් පිරී යද්දීය.
"ඔච්චර එක්ස්ප්ලේන් කරන්න දෙයක් නෑ පුතා. මොකද මෙයා තනියම ඉඳලා ඔය කරගත්තු හරිය මදිද? ආයෙ ඕන්නම් ෆුල් රිකවර් වෙලා එයාගේ හෙවන් එකට යන්න පුලුවන් නෙ."
සරෝජ් පැවසුවේ නිවේතා දෙස නොබලාමය.එහෙත් ඔහුගේ හඬෙහි වූයේ සියලු ආධිපත්‍යයන් දැන් තමා සතුව ඇතැයි යන්නාවූ අදහසකි.
නිවේතා නිහඬව බිම බලා උන්නාය.තමන් කෙතෙක් දැන් අසරණද යන කාරණය මත තමාහට සරෝජ්ට එරෙහිවන්නට දැන් කිසිදු බලයක් නැත. වන්නාට වෙන දෙයක් වුණාවේ යන අදහස අවසානයේ සිතෙහි ඇතිව නිවේතා සුසුමක් හෙළා වෛද්‍යවරයා සමග කාමරයෙන් පිටව යන සරෝජ් දෙස බලා උන්නේය.කාමරයෙන් පිටව යන්නට මොහොතකට පෙරද සරෝජ් හිරිපිටියගේ ඇස් බැල්ම නිවේතාගේ දෑසේ මොහොතකට වෙළී පැවතුණි.
***
රෝහලෙන් බැහැරව යන අවසාන මොහොත දක්වාම නිවේතා මානවී සහ හසිතගේ මුහුණු දෙස ආයාචනාත්මක බැල්මෙන් බලමින් සරෝජ්ගේ තීරණයට එරෙහි වන්නට රුකුලක් සෙව්වද ඔවුන් දෙදෙනාම ඒ සම්බන්ධව රැක්කේ මුනිවතම පමණි. මේ සිදුවන්නට යන්නේ සිදුවිය යුතු හොඳම දේ බව නිවේතා හැර අන් සියල්ලන්ම වටහාගෙන සිටියාසේය.අනෙක් අතට විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා පවා අනුමත කළේ ඒ තීරණයමය.
"මේ වෙලාවේ ඔයා ඉන්න ඕනෙ ඔයා ගැන හොයන්න බලන්න හැකිකමක් තියන ඒ වගේම ඔයාට අවශ්‍ය ප්‍රතිකාර නොඅඩුවම ලබාදෙන තැනක නංගි. මම පිළිගන්නවා හොඳම තැන තමන්ගේ දුව ලඟ බව.නමුත් මේ වෙලාවෙ එයත් ඉන්නෙ තව ජීවිතයක් කුස දරාගෙනනෙ.ඉතින් පොඩිම මිස්ටේක් එකක් ඇති එයාට අපහසුවක් , කරදරයක් වෙන්න.ඒ නිසා අපි හොඳම තැනට යමු. මට වුණත් එක කෝල් එකකින් එන්න පුළුවන් තැනනෙ.අනික ඉතින් නියෝජ්‍ය ඇමති කෙනෙක්ගෙන් මට හිතේ හැටියට ගාස්තුව වුණත් අය කරගන්න පුළුවන් නෙ."
ඔහු සිනාසෙමින් පැවසුවේ සරෝජ් රැවුම් බැල්මක් පාකොට සිටිනා මොහොතේය.
"ඔව් ඔව් උඹට අතදිගෑරලා ගෙවන්න මම සැදී පැහැදී ඉන්නෙ මේ.යකෝ උඹ ඉගන ගන්න කාලේ... නෑ එක්කො ඕනනෑ...ඒවා කිව්වොත් උඹෙ විතරක් නෙවෙයි මගෙත් පටිරෝල්..ඉතින් ඒවට හරියන්න මෙහෙම ඒවා නිකම් කරල දීපන්"
සරෝජ් කියවෙන්නට ගිය කාරණා යළි ගිලගනිමින් පැවසුවේය. කොල්ලන්ගේ කොලුකාලය ගැන ඉතින් අටුවාටීකා කුමටදැයි සිතමින් මානවීද සිනහවතින් බලා උන්නාය. නිවේතා බිමටම හැරවුණ නෙතින් යුතුව බලා උන්නාය.
"හැබැයි එකක්, උඹ මෙයාට ඕනවට වඩා උදව්පදව් නම් නොකළට කමක් නෑ.ඒ මනුස්සයට තමන්ගේ අතපය වැඩකරගන්න දීලා හිටපන්.නැත්නම් ඇවිදින්න හදන කොටත් එපා එපා කියල උස්සන් යන්න යයි.මම නොදන්න පුතයානෙ."
වෛද්‍ය මිතුරා යළිත් හඬ අවදිකළේ සිනාසෙමිනි.
"මම නර්ස්ව ගයිඩ් කරන්නම්. ආයෙ නංගිට අවශ්‍ය තෙරපි ඔක්කොම අපි මැනේජ් කරමු හෝම්විසිට් වලින්.මාසෙකට වතාවක් අපි ඉම්පෲමන්ට්ස් බලමු.ඩෝන්ට් වොරි.එහෙනම් ගුඩ්ලක් නංගි."
ඔහු සමුගෙන ගිය පසු මානවී අම්මාගේ සයනය අසලට වූයේ ඇයගේ සහයටය.
"චූටි දුව එහාට වෙන්න.ඔයාට පරෙස්සම් වෙන්න කියල දැන් ඩොක්ටර් කිව්වත්නෙ.මම හෙල්ප් කරන්නම්"
සරෝජ් නිවේතාගේ දකුණු පසින් සිටගත්තේ ඇයට සිටගන්නට වාරුවක් සලසමිනි.හිතට දැනෙන්නාවූ දැඩි අපහසුතාවය මැඩගනිමින් නිවේතා ඇඳෙන් බිමට වම්පය තැබුවේ සම්පූර්ණ දකුණුපස බර සරෝජ්ගේ සිරුරට දෙමිනි. දැඩි ඉවසීමකින් යුතුව නිවේතා රෝදපුටුවක අසුන් ගැන්වූ සරෝජ් ඇයගේ අප්‍රාණික දකුණු පාදයද රෝද පුටුවේ පා රඳවනයේ තබා සැකසීය. සරෝජ් මඳක් පහළට නැමී සිය දකුණු පාදය සකසාලන විට නිවේතාට ඉකිගසා හැඬුණි. තමා විසින් දැඩිසේ ප්‍රතික්ෂේප කළ ඔහු මෙසේ අද තම දෙපා ලඟද නැවී සිටින්නේ ඔහුගේම මහත්මා ගුණය නිසා නොවේද?
"මදිද ඔය ඇඬුවා?"
සරෝජ් හිරිපිටිය එපමණක්ම අසා නැගී පසෙකට විය. රෝහල් සහායකයෙකු රෝදපුටුව රැගෙන පෙරට යන අතරේ සරෝජ් දුරකතන ඇමතුමක් දී සිය රථය පිවිසුම් දොරවෙත රැගෙන එන සේ පැවසීය.
නිවේතා සරෝජ්ගේ රියෙහි පසුපස අසුනේ මානවී අසළින් හිඳුවනු ලැබුවාය. සරෝජ් ඉදිරිපස අසුනට බරවෙමින් රථය වෙත ආ හසිත ඇමතුවේය.
"එහෙනම් හසිත ඔක්කොම හරිනෙ. බඩුටික අරගොල්ලො දැම්මනෙ ඔක්කොම. ඔහොම්ම ඔයත් එන්න අපේ පස්සෙන්ම."
එයට එකඟතාවය හිස වනා පළකල හසිත සිය රථය වෙත ගොස් එය පණගන්වාගෙන සරෝජ්ගේ රිය පසුපසින් ධාවනය කළේය. කොළඹට තදාසන්න ප්‍රදේශයක වුවද සරෝජ් සිය නිවහන තනා තිබුණේ සැලකිය යුතු මට්ටමේ ඉඩකඩක් ඇති බිමකය. ජීවිතයම ගිනිගහන කොන්ක්‍රීට් වනාන්තරයක ගෙවද්දී දවසේ අවසාන භාගය හෝ ගිමන් නිවාලන්නට උචිත අන්දමේ ඉසව්වක් ඔහු සකසා ගත්තේ සුභාෂිණී සමග විවාපත් වූ ආසන්න කාලයේමය.
මගදෙපස පසුපසට ඇදී යන ගස්වැල් දෙස අරමුණක් නැති බැල්මෙන් බලාඉන්නා නිවේතා සිය ඇස් කොණට හසුකරගනිමින් සරෝජ් මානවී සමගින් කතාබහේ යෙදුණේ අඩක් අසුනේ පසුපසට හැරීගෙනය. නිවේතාට අනවශ්‍ය අන්දමේ අවධානයක් දීම ඇය අපහසුතාවයට පත් කරන්නක් බව ඔහු දැන උන්නේය.නමුත් මේ ඇයගේ ජීවන ක්‍රමය ක්‍රමානුකූලව හෝ වෙනස් කළ යුතුය. නැතහොත් ඇය යථා තත්ත්වයට පත්කර ගැනීම ඉතා අසීරු වනු ඇත.
නිවේතාගේ මුහුණේ වූයේ දැඩි වෙහෙසකාරී බැල්මකි. සිදු වූ අනතුර ද ඇය පාත්‍ර වූ ශල්‍යකර්මය ද ඉන්පසු දිගින් දිගටම ඇයට ලබා දුන්නා වූ ඖෂධ ද සුපුරුදු පරිසරයෙන් ඈත් වී සිටීම ද මේ තත්ත්වයට හේතු වන්නට ඇත. දින කිහිපයක් හෝ ගත වී ඇය සාමාන්‍ය තත්ත්වයට පැමිණ නව ප්‍රතිකාර සඳහා සකස් කර ගතයුතු ව ඇත.
නිවේතාගේ මුහුණේ එක් පසක් ඇදීගොස් ඇතුවා සේය. ඇයගේ කතාබහ පැටලුම් සහිතය. ඇය වෙනුවෙන් භාෂා සහ කථන චිකිත්සාව ඇරඹීමටද රෝහලෙන් සියලු පහසුකම් සලසා දුන්නේය.
"ලෙඩාට වඩා ඔයාලට හුඟක් ඉවසන්න වේවි. මොකද මේ එයාගේ ජීවිතේ වෙනස්වෙච්ච කාලයක් එයාට මේක දරාගන්න අමාරුයි .අනික ස්ටාර්ට් එකේදි එන මානසික අසමතුලිතතාවය නිසා එයා හේතුවක් නැතුවම අඬන්න තරහගන්න කලබල වෙන්න පුලුවන් .අන්න එතනදි ඕගොල්ලන් ඔක්කොම හොඳ අවබෝධයකින් ඉන්න ඕනෙ"
සිය මිතුරු විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා පැවසූ කාරණය සරෝජ් යළි යළිත් සිහිපත් කළේය. ඉතින් ඉවසීම කෙතෙක් නැති වුවද තමා තවදුරටත් ඉවසිය යුතුය. මින් ඉදිරියටත් නිවේතා දැඩි ලෙස හිතුවක්කාරකම් පාන බව ඔහු දැන උන්නේය.මේ වතාවේදී ඇය එසේ වන්නේ රෝග ලක්ෂණ හේතුවෙන් වන හෙයින් ඇය සුව වන වන තුරු ඒ සියල්ල ඉවසා දරාගන්නට සිදුවෙයි.
සේවකයෙකු විසින් විවෘත කළ ගේට්ටුව තුළින් සරෝජ් හිරිපිටියගේ රිය ගෙවත්තට ඇතුල් වන විට නිවේතා දෑස් දල්වා වටපිට බලන්නට වූවාය.
"කොච්චරක් බෑයි කිව්වාත් ඔයා මෙතෙන්ට කැමති වෙන බව මම දන්නවා සුද්දි"
යාන්තමින් පෙනෙන නිවේතාගේ මුහුණේ ක්ෂණයකින් ඇති වූ කලඑලිය දැක සරෝජ්ගේ සිතෙහි ඇතිවූයේ කියා නිම කළ නොහැකි සතුටකි. සරෝජ් හිරිපිටියගේ මේ නිවහන ඔහුගේ බොහෝ මිතුරන් ගේ සිට දේශපාලනඥයන්ගේ පවා පැසසුමට ලක් වූ ආකර්ෂණීය නිවසක් විය.සොබාධර්මයේ කිසිදු ඉසව්වකට හානියක් නොවන සේ පිහිටි පොළොවේ උස්මිටිතැන් එලෙසින්ම පවතින ලෙස පිහිටි ගහකොළ පවා අවමයෙන් ඉවත්කොට සැකසූ ඒ නිවහන දෛවය මේ ලෙසින් කුරිරු නොවූයේ නම් නෙවේතාගේ මයි හෙවන් වන්නට බොහෝ දුරට ඉඩ තිබුණි.
"එන්න"
කල්පනා ලෝකයේ තවදුරටත් ගැලී සිටි නිවේතා තිගැස්සීමෙන් සරෝජ්ගේ හඬින් හිස ඔසවා බැලුවාය. තමන් වෙතට දෝත පා කිසිදු වෙනසක් නැති බැල්මෙන් බලා සිටිනා ඔහු වත දෙස නිවේතා බලාඋන්නේ නිනව් නැති අන්දමිනි.
ලෙඩ වුනාම බලන්නේ සැබෑ ආදරවන්තයා තමයි
ReplyDeleteGOOD ++++
ReplyDelete