20. විසි වෙනි කොටස ( හසරැල් සැලුනාවේ )

 "මැඩම් නිදිද ?"

කාමරයේ දොරට තට්ටු කොට පැමිණි සරෝජ් ඇසුවේ චාමලීගෙනි.

"මූණ නම් වැහි වලාකුළු ගොඩකින් පිරිලා උන්නෙ සර්.කෑවෙත් උඩින් පල්ලෙන්"

චාමලී හිනැහෙමින් පිළිතුරු දුන්නාය.ඉන් පසු සරෝජ් හට කාමරයට ඇතුල් වන්නට දී ඇය ආලින්දය වෙත ඇවිද ගියාය.වදනින් නොකීවද මේ අපූරු කතාන්දරය ඇයගේ සිතද බෙහෙවින් පහන් කරවා තිබුණි.

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ සයනයේ පසෙකින් හිඳ ගත්තෙය. සුවසේ නිදන ඇයගේ මුහුණේ ඇත්තේ ශාන්ත භාවයකි.අනතුරෙන් වූ වේදනාත්මක භාවයන් දැන් නැති තරම්ය.හිසකේ කොටට කපා ඇති හෙයින් ආයෙමත් ඇය පාසල් සමයේ මෙන් ස්වරූපයක් ලබා ඇත.වත රැඳෙන මද සිනහවද සහිතව සරෝජ් ඇයගේ පොරෝනය මනාව සකසාලීය. නිවේතා සිහින් කෙඳුරුමක් නගා ඇලයට හැරුණාය.සරෝජ් ඇයගේ නින්දට බාධානොකොට නැගී උන්නේය. ඇය වෙතින් මෑත්ව යන්නට මොහොතක් තබා සිතට ආ අදිසි සිතුවිල්ලකට අනුව ඇය නළලතට සිය දෙතොල යාන්තමින් තබා සිහින් සිපුමක් තවරාලීය. ඉන්පසු සුසුමක් හෙළා කාමරයෙන් පිටව චාමලී උන් ඉසව්වට ඇවිද ආවේය.

 "චාමලී, හෙට උදේම මැඩම්ට ට්‍රීට්මන්ට් කරන්න ගෙදරට එනවා තෙරපිස්ට්ස්ලා. ඒ මිස්ලා සර්ලා එක්ක එකතුවෙලා මැඩම්ගේ ටයිම්ටේබල් එකහදාගන්න. එක එක තෙරපි ස්ලොට්ස් මැඩම්ට පහසුවක් වෙන විදියට ඇරේන්ජ් කරගන්න.ඔහොම බබා වගෙ උන්නට ඔය මැඩම් හරි හිතුවක්කාරයි.ඒ නිසා පොඩ්ඩක් කල්පනාවෙන් හරිද?"

සරෝජ් හිරිපිටිය චාමලීහට උපදෙස් දෙමින් පවසා උන්නේ ඉදිරි ප්‍රතිකාර කටයුතු ගැනය. හෙට දවසේ අත්‍යාවශ්‍ය රාජකාරි කටයුත්තක් හෙයින් චිකිත්සක නිලධාරීන් පැමිණෙන මොහොතේදී තමන්ට සිටිය නොහැකි බව සරෝජ් හෙදියට දන්වා උන්නේය. පළමු දිනයේ තමාට ඉන්න ලැබුණා නම් හොඳය.එහෙත් තම රාජකාරි කාරණය ද මඟහරින්නට නොහැකි එකකි.

"හරි සර්, මානවී මැඩමුත් එනවා කිව්වා කොහොම හරි.මම ඔක්කොම බලාගන්නම්"

සරෝජ් හිස වනා එකඟතාවය පළකොට ඉහළමාලයට නැගීගියේය. හිතේ ඇතිව ඇත්තේ සැහැල්ලුවකි. ඇය කෙසේ හෝ සිය නෙත්මානයේ දැන් සුරක්ෂිතව සිටින්නීය.

නිවේතා පාන්දරින් අවදිවූයේ කාලයකට පසුය. සති දෙකකට වඩා කාලයක් රෝහල් සයනයේ වැතිර විවිධ යන්ත්‍රවලට සවිව ගත් බටවලින් සමන්විතව උන් හෙයින් නින්දක් කියා පහසුවෙන් දෙයක් ලැබුණේ නැති තරම්මය. එහෙත් පෙරදා රැයේ යළිත් සුව නින්දක් නෙතුමතට පැමිණ තිබුණි.ඇහැරගත් මොහොතේ පටන් සුපුරුදු යැයි හැඟෙන සුවඳක් සිය සයනයේ හෝ වතෙහි හෝ තැවරී ඇතැයි ඇයට සිතුණි.

"මැඩම්ගෙ මූණ අද හරිම ෆ්‍රෙශ්. එන්න අපි වීල්චෙයා එකට මාරුවෙමු. තේ එක බීලා අපි මූණ සෝදලා ඉම්මුකෝ"

චාමලීගේ සහය ඇතිව රෝදපුටුවට පැමිණි නිවේතා ඇයගේ සහයද සමගින් විවෘත ආලින්දය වෙතට පැමිණියාය. ජනේලය විවෘත කළ වහාම වෙල්යාය පිස එන සිහිල් සුළං රැල්ලක් කාමරය තුළට හමා ආවේය. උදෑසන අරුණාලෝකය බිමට ලඟාවෙන්නට පටන් ගත්තා පමණි.

"අර බලන්නකො මැඩම්" 

නිවේතා චාමලී ඇසින් පෙන්වූ දෙසට නෙතු යොමු කළාය. ගෙවත්ත වටා සුදු වැලි ඇතිරූ මාවතේ උදෑසන දුවමින් සිටියේ සරෝජ්ය. සුදු පැහැ ටීශර්ටයක් සහ නිල් බොටම් කලිසමක් හැඳ ක්‍රීඩා සපත්තු යුවලකින් සහ සුදු පැහැ කැප්තොප්පියකින් යුතුව දිවයන ඔහු දෙස නිවේතා බලාඋන්නේ මුවග රැඳි සිනහවද සමගිනි.ඇත්තෙන්ම පනස්විය ඉක්මවා උන්නද සරෝජ් කඩවසම්‍ ය. ප්‍රවෘත්ති මවන්නන් අතර සමාජජාලයන් අතරේ පවා නිතර කතාබහ වන්නේ මේ කඩවසම් නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරයා ගැනය.

අහම්බෙන් මෙන් දුව යන අතර නිවේතාගේ කාමරයේ ජනේලය වෙත යොමුවූ සරෝජ්ගේ ඇස් ඇයගේ නෙතුමත ගැටුණි.ඔහු මුවේ විසිර ගියේ මඳ සිනහවකි. ඒ ආඩම්බරකාර බවක් රැඳි මන්දස්මිතය කවදත් තමා ආසක්ත කල සිනහවමය.නිවේතා සිනහසෙන්නට අමතකවූ ලෙසින් එදෙස බලා උන්නාය. ව්‍යායාම සඳහා දුවන අතරේම නිවේතාගේ කාමරයෙහි ජනේලය අසලට පැමිණි සරෝජ් ඇය අත ඉදුණු පේරගෙඩියක් තබා කොපුලට ඇඟිල්ලකින් තට්ටුකොට යළි සිය ව්‍යායාම් කරා දිවගියේය.නිවේතා ක්ෂණයකින් වූ සියලුම දේ අදහා ගන්නට නොහැකි සේ මොහොතක් අතමත රැඳි පේරගෙඩිය දෙස බලා උන්නාය.චාමලී හිනැහුණේ මේ අපූරු යුවළගේ හැසිරීම් රටා දැකය.නිවේතාගේ කොපුලක රත්පැහැය සඟවාගන්නට නොහැකිවූ තරම්ය.

                                                             ***

සරෝජ් හිරිපිටිය යළි නිවේතාට මුණ ගැසුණේ උදෑසන තේ මේසයේදීය. 

"මම ඉක්මනින් යනවා.අද ඉම්පෝර්ටන්ට් වැඩක් තියෙනවා.එහෙනම් චාමලී එක්ක අද ඔක්කොම දේවල් ටික හරියට බලාගන්න ඕනේ. ඔයාගේ ට්‍රීට්මන්ට් වලට අද කට්ටිය එනවා.තේරුනාද නිවී?"

ඉක්මන් සමුගැනීමකින් යුතුව සරෝජ් හිරිපිටිය සිය රථයට ගොඩවන්නට පෙර නිවේතාට පැවසුවේ ඇයගේ මුහුණ මුහුණෙහි හෝ ශෝකීරේඛා දෙස බලමින්මය. පෙර අතීතයේ වූ නිවේතා මෙම අහඹු අනතුරෙන් පසු සිතා ගන්නට නොහැකි අන්දමට වෙනස් වෙමින් පවතී.එය ඇයගේ අනතුරෙහි අතුරුඵලයක් ද එසේ නැතහොත් ඇය මෙතුවක් කල් වසං කළ යටි සිතේ වූ ප්‍රේමය ඉස්මතු වී ඒමක්ද යන්න සරෝජ්ට හිතාගන්නට නොහැකි විය.

"අපේ සර්ගෙ මූනේ දැන් තියෙන එළිය බලපන්කෝ බං"

සංජය රියදුරුහට පැවසුවේ සිය අමාත්‍යංශය බලා සරෝජ් ගමන් කරන මොහොතේදීය. රියදුරුද ඒ වදනට හිස සලමින් සිනාසුනේ සරෝජ් හිරිපිටිය පසුපස අසුනේ සිට ඔවුන් දෙදෙනා දෙසම රවා බලද්දිය.

"ලිඳ ලඟ සංගමය වගේ පටන් ගත්තද උඹලා දෙන්නත්."

සරෝජ් හිරිපිටියගේ වදන් වල වූයේ ඇත්තෙන්ම තරහක් නම් නොවේ.මුවග වූයේද මඳ සිනහවකි.එහෙත් මොවුන් අවුස්සාගැනීම තමන්හට ඉන්න නොලැබෙන කාරණයක් බව ඔහු දැන උන්නේය.

"ඇත්තමයි සර් කාලෙකින් සර් හිනාවෙලා ඉන්නවා අපි මේ දකින්නේ.ඇත්තටම අපිට හරි සතුටුයි නේද බං"

සංජය පැවසුවේ හදවතින්ම නැගෙන සතුට වදන් වලට හරවමිනි. කවදත් තමන්හට හිතෛෂී වූ සිය කාර්‍ය මණ්ඩලය ගැන සරෝජ් හැමවිටම බොහෝ නම්‍යශීලී විය.

"සිද්ද වෙච්ච හැමදෙයක්ම උඹලා දන්නවනේ. මේ වතාවෙ වත් මගේ හිතට සැනසීමක් ලැබෙනවා නං එච්චරයි.එහෙම නැතත් මම දැන් දුක් වෙන්නේ නැහැ"

සරෝජ් හීරිපිටිය පැවසුවේ සිය හදවතේ වූ හැඟීම් හෘදයාංගම වචනවලට හරවමිනි. තම සිතේ ශාන්තිය කවදා කෙසේ ලැබෙව්ද නොලැබේද යන්න සිතාගන්නට නොහැකිවුව නිවේතා සිය ඇස්මානයේ සිටීමම සිතට සහනයකි.

පෙර දවසේ රාත්‍රියේ ඇය නළලත දෙතොල තබා සමුගත්තද රාත්‍රියේ බොහෝ වේලාවක් යනතුරු තමන්හට නින්දක් නොපැමිණි බව සරෝජ් සිහිකළේ සිතට දැනෙන්නාවූ සහනය සහ සියුම් ආශාවක් බඳු හැඟීම ද සමඟිනි.ජීවිතේ මැදි වයසට එළඹ සිටියද සිත තවමත් සොයන්නා වූ ආදරණීය උණුසුම ඒ ආදරණීය හැඟීම සමගින්ම පවතින්නේ ඈ වෙත පමණි. කිසිදු විටෙක ඇය දුටු මොහොතේ දී අසංවර හැඟීමක් හිත පිරී ගියේ නැති තරම්ය.ආදරය ජීවිතය නිවා සැනසෙන දිනයක් පැමිණෙ නම් එය දෝතින් වැළඳ ගන්නට තමා සූදානම්ය.

                                                         ***

සියලු වැඩකටයුතු වැඩ කටයුතු හමාර වී හවස් යාමයේ සරෝජ් නිවසට පැමිණෙන විට ඔහු දුටුවේ දැඩි ලෙස හෙම්බත් වූ මුහුණින් විසිත්ත කාමරය සෝපාවක වැතිර ඉන්නා මානවීය.ඇය අසල ඇයගේ දෙපා පිරිමදිමින් සැනසුම් බස් පවසමින් සිටිනුයේ හසිතය.ඉවෙන් මෙන් සිදුව ඇති දේ සිතා ගන්නට සරෝජාට හැකිවිය.නිවේතා එකත් එකටම ලොකු අඩව්වක් අල්ලලා තිබේ.

"චූටි දුව මොකද ...ඇඟට අමාරුයි ද ඔයාට අද කොහොමද මෙහෙ යුද්දෙ?" 

සරෝජ් හිරිපිටිය ඉදිරිපස අසුනේ හිඳ ගත්තේ මානවීගේ හිසත් අත ගාගෙනමය.මානවීගේ මුහුණේ දැඩි වෙහෙසක් දකින්නට ඇත.

"අද මෙහෙ ලෝක යුද්දෙ වගේ අංකල්. අම්මිත් එක හරි අමාරුයි මේ ට්‍රීට්මන්ට් කරන්න.අපි කිව්වට අහන්නෙත් නැහැ.එයාට කියන දේවල් කරගන්න බැරි වෙනකොට තරහ යනවා.ඊට පස්සේ හොඳටම අඬනවා.අන්න චාමලීවත් එලව ගත්තා එලියට"

හසිතගේ වදන් සිනාමුසු ඉවසමින් සරෝජ් හිරිපිටිය අසුනෙන් නැගී උන්නේ 

"මට ගුටි කන්න වෙයිද දන්නේ නැහැ"

කියමිනි .කාමරයේ දොර අසල පුටුවක් තබාගෙන චාමලී හිඳගෙන සිටියාය.දැඩි වෙහෙසකර මුහුණින් සිටිය ද ඇයගේ මුහුණේ නොරිස්සුමක් නම් නොවීය.

"සර් හොඳටම තරහ ගිහිල්ලා ඉන්නේ නම්.පැය ගාණක් ඇඬුවා.මටත් හොඳටම බැන්නා .පුලුවන්නං ගිහින් ශේප් කරගන්න" 

චාමලී මද සිනහවකින් පැවසුවේ සම්පූර්ණ දිවා කාලයේම නිවේතා සමඟ කළ හරඹය විස්තර කරමිනි.සරෝජ් හිරිපිටියේ නිහඬ සිනාවක් ඇතිව කාමරය තුලට ඇවිද ආවේය .දොර දෙසට පිටුපා නිවේතා සයනයේ වැතිර උන්නාය.

"නිවී, කොහොමද ඔයාට?" 

සරෝජ් හිරිපිටිය ඇය අසලින් හිඳ ගත්තේ සිය අතක් ඇයගේ වම් උරහිසට තබමිනි. වැරෙන් ඒ අත ගසා ලූ නිවේතා මහ හඬින් හඬන්නට පටන් ගත්තා.සිය වෛද්‍ය මිතුරා පැවසූ සමහරක් කාරණා ඒ මොහොතේ දී සරෝජ්ට සිහිවිය. මේ බොහෝ ලෙසින් ඉවසිය යුතු තැනය. 

"ඇයි මේ අඬන්නේ? ම්ම්..කියන්නකො.. කෝ බලන්නකෝ මේ පැත්තට හැරෙන්නකෝ"

කුඩා දැරියක සුරතල් කරන පියකු බඳු සරයෙන් සරෝජ් නිවේතාගේ හිස පිරිමැද්දේය. ඇයගේ මානසික අසමතුලිතතාවය ද සියල්ලන්ම විසින් වටහා ගත යුතු බව වෛද්‍යවරුන් පැවසූ අතර සමහරක් විට ඇයගේ නොහැකියාවන් ඇයට අවබෝධ වීමම මේ අධික නොරිස්සීමට හේතුවී ඇතිවාවන්නට ඇත.

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා සෙමින් සයනයේ කෙළින් කොට ඇඳ විට්ටමට කොට්ට දෙකක් තබා යම් තරමකට ඔසවා හිඳුවා ලූයේය. ඇයගේ මුහුණේ කිසිදු ප්‍රියමනාප බවක් නොවීය.කේන්තියද ශෝකයද අපේක්ෂා භංගවීමද මේයැයි කියා ගත නොහැකි බොහෝ කරුණු කාරණා රැසක් ඒ මුහුණේ දකින්නට තිබුණි.

"තේ බීලා ද ඉන්නේ ?"

ඇය සවස තේ පානය ද ප්‍රතික්ෂේප කළ බව චාමලීගෙන් දැනගෙන උන් හෙයින් සරෝජ් හිරිපිටිය ඇසූවේ නිවේතා කතා කරවීමේ අභිලාෂය නිසා මිස වෙන අන් යමක් හේතුවෙන් නොවේ.

"තේ බිව්වෙ නෑනේ ?මටත් තේකක් බොන්න ඕන.අපි ටිකක් වත්තට යමුද මම ඉක්මනට change එකක් දාගෙන එන්නම් .චාමලී ...මැඩම්ව තව ටිකකින් එක් කරන් එන්න .මම වොෂ් එකක් දාලා change එකක් දාගෙන එන්නම්"

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ හිස මත තැබූ අත සෙමින් හිසකේ අතර යවා පිරිමැද නැගී උන්නේය.සමහර ව්‍යායාම ප්‍රතිකාර සහ ක්‍රියාකාරකම් හේතුවෙන් දැඩි වෙහෙසකට පත්වී උන් සිත ක්ෂණයකින් නිවී ගියා බඳු විය. ඒ අත්ලෙහි සුවදායක පහස අතීතයේ දැනුණ දිනවලදී පවා මේ අන්දමින් සිතේ වූ දුක් දාහයන් නිවී ගියා මතකය. කුඩම්මා සහ පාලිකා අක්කාගේ කෙණෙහිලිකම් මත දැවීගිය හිත , වරක් දෙවරක් හිස මත අත තැබූ සැණින් සැනසුම ලැබීය.

චාමලී තදකරගත් සිනහවද ඇතිව නිවේතා සූදානම් කළාය.

"පූස් පැට්ටෙක් වගේ දැන්නම්.සර් දකින්න තිබ්බෙ උදේ පුපුරපු පිපිරිල්ල"

චාමලී යටපත් කොටගත් සිනහවෙන්ම සිතුවාය.ප්‍රේමයට කල නොහැක්කේ කුමක්ද ? සරෝජ් හිරිපිටිය නම්වූ ප්‍රසිද්ධ නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරයා මේ කාන්තාව සම්බන්ධව දක්වන සුමට හැසිරීමම චාමලීගේ සිත පහන් කරවාලීය.

ගෙවත්තේ පහළවූ සමර් හවුසියේ තේ පානයට අවැසිදෑ සූදානම් කොට සකසා තිබුණි.චාමලී නිවේතාගේ රෝදපුටුව එතනට ගෙන ගියාය. මානවී සහ හසිත හදිසි උවමනාවක් මවාගෙන ගමනක් යාමට අවැසි යැයි පවසා නික්ම ගියේ චාමලීටද ඇසෙන් ඉඟිකොට එතැනින් යන ලෙස පවසමිනි.

"සර් , මට කෝල් එකක් ගන්න යන්න වෙනවා.කමක් නැද්ද මැඩම්ව මෙතන තියලා මම ගිහින් ආවාට"

චාමලීගේ මුහුණේ ඇති ඉරියව් සරෝජ් හඳුනාගත්තේය.ඇයට මේ මොහොතේ අවැසි නිවේතා සහ තමන්හට නිදහසේ සිටින්නට දීම බව ඔහු දැනසිටියේය. තේ මේසය සකසා තිබුණේ නිවේතා කන්නට ආසම වූ බ්ලූබෙරි චීස් කේක් සමගිනි. එය දුටු මනතින් ඇයගේ ඇස් බබලන අන්දම සරෝජ් දුටුවේය.

"ආසයිනේද ? ම්.."

නිවේතාගේ රෝද පුටුව අසළට සිය පුටුව ඇදගත් ඔහු සුදු පැහැ පෝසිලේන් පීරිසියකට කේක් කැබැල්ලක් බෙදා ගත්තේ හැන්දක්ද සමගිනි.නිවේතා ඔහු දෙස බලාඋන්නේ කිසිවක්ම සිතාගත නොහැකිවය.

"කමු"

දකුණු අත සවි නැති හෙයින් වම් අත දිගු කොට පීරිසිය ගන්නට නිවේතා වෑයම් කළාය.සරෝජ් සිය අතවූ පීරිසිය පසෙකට කළේ මඳ රැවුම් බැල්මක්ද සමගිනි.ඉන්පසු හැන්දෙන් කේක් කැබැල්ලක් ගෙන ඇය මුවඟට තැබුවේද සිනා රහිත වතිනි.නිවේතා නිහඬවම මුව විවර කළාය.කීකරු කුරුලු පැටවෙකු සේ අණට කීකරුවූ ඇය දැක සිත පත්ළෙන් නැගෙන සිනහව මැඩ ගනිමින් සරෝජ් පසුවූයේය.

"රසයිද?"

වචන නොමැති මුව මඳ සිනහවකට විවරකරවාගන්නට තැත් දරමින් ඔහු ඇයගේ දෑසට එබුණේය. සිනා අමතක කාලය අහවරව සිනාවක් ඒ වත ඉපදෙනා තුරු තමා කෙතරම් නම් කල්බලන්නට ඇත්ද?

"ඉතින් ! කියන්න බලන්න අද මොකද ළමයාට තරහා ගියේ කියලා?"

සරෝජ් හිරිපිටිය තේ බඳුණක් සකසමින් බොහෝ ඉවසීමෙන් අවශ්‍ය මාතෘකාවට එළඹියේය. සිනාවත අඳුරකට යළි හැරෙනු දැක දැකම ඔහු ගණනකට නොගෙන තේ එකක් සාදා එය මඳක් නිවෙන්නට හැරියේය.

"බෑ..නේ."

හැඬුම් බර වතින් කැඩි කැඩී එන වදන් සරෝජ්ගේ සිතේ අනුකම්පාව උපදවාලීය.

"මේ අහන්න නිවී, මුලදී ඒවා ඔයාට කරන්න බැරිවෙයි. පහුවෙනකොට අමාරුවෙන් හරි ඔයාට ඒවා කරන්න පුළුවන් වේවි.ඒ නිසා බෑ කියලා බෑනේ"

සරෝජ් තේ බඳුන ඇය මුවට ළං කරමින් පැවසීය.නිවේතා සිය මුව පසෙකට හරවා එය ප්‍රතික්ෂේප කලාය.හිතුවක්කාර කම නම් අඩුවක් නෑ....සරෝජ් යටිසිතෙන් මුමුණාගත්තේය.සැර වැර වී අණපණත් යොදා මේ ජීවියා නම් ආණ්ඩුමට්ටු කළ නොහැක. එහෙයින් ඔහු අවසාන තුරුම්පුව ද භාවිත කළේය.

"දැන් එතකොට චූටි දුවට බබා හම්බවුණාම ඒ බබාගෙ වැඩ කරන්න අපිට සර්වන්ට්ස්ලා ගන්න වේවි එහෙනම්.ඔයාට අත අමාරුයිනෙ.ඇවිදින්න එහෙමත් බෑනෙ. නැලවිලි කවියක් කියවන්න වත් ඉතින් බෑනෙ. කමක් නෑ ඔයාට තෙරපි බැරිනම් ඔහොම ඉන්න.අපි අර වැඩ වලට වෙන කට්ටිය හොයමු"

නිවේතා දෙස හොරැහින් බලා සරෝජ් පැවසුවේ බොහෝ නිවීහැනහිල්ලේය.නිවේතා තිගැස්සී යනු ඔහු දුටුවද නොදුටුවා සේ සිටියේය.

                                                            ***

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ මුහුණේ වූ වෙනස්කම් දෙස ගණනකට නොගෙන බලා සිටියේය. ඇත්තෙන්ම යමක් ඇයගේ සිතට දන්වන්නට නම් ටිකක් තදින් ක්‍රියා කළ යුතුය.මේ වන විට නිවේතාගේ ජීවිතයේ ඇති ලොකුම බලාපොරොත්තුව මානවීගේ දරුවා ය.එහෙයින් ඒ වෙනුවෙන් ඇය ඕනෑම දෙයක් කරන්නට කැප වන බව සරෝජ් දැන උන්නේය.

සරෝජ් විසින් ඉදිරිපත් කළ කාරණය තමන්ගේ ජීවිතයට කෙතරම් වැදගත්ද යන්න නිවේතා මොහොතක් කල්පනා කළාය.මානවීට තව මාස කිහිපයකින් දරුවා ලැබෙන විට මිත්තණිය ලෙස තමා ඇයව දෝතට ගත යුතුය.මානවීගේ ශරීර ලකුණු දෙස බලා ඇයටද උපදින්නේ දුවෙකු යැයි නිවේතා ට ඉබේම සිතුණු දවස් ඉබේම සිහිවිය.තමා මවක වූ දා තමා පියවි සිහියකින් නොවූ හෙයින් ඇත්තෙන්ම නොවිඳි ඒ සුන්දර හැඟීම් මානවීගේ දියණිය වෙතින් හෝ ලැබීමට ඇය බලා උන්නේ පුදුමාකාර ආසාවකිනි.

"මොකද කියන්නේ? මම දැන්ම හෙල්පර්ස්ලා හොයන්න කියලා හසිතට කියන්නද?"

සරෝජ්ගේ ස්වරයේ තිබුනේ දැඩි බවකි.නිවේතා දෙසට ගලා එන කඳුළු වළකා ගමින් එපා යැයි හිස දෙපසට වැනුවාය.

"ඒකනෙ ඔයාට පුලුවන් ඔයා මේක කොහොම හරි කරන්න ඕනෙ.චූටි දූ වුණත් බලාගෙන ඉන්නේ ඔයා බබාව බලාගන්නකන් නේ.මම කියන්නං ඒ එන therapistලට ඔයාට ගොඩක් අමාරු දේවල් එක සැරේටම කරවන්න එපා කියලා.එහෙම හොඳයි නේද ?"

සරෝජ් හිරිපිටිය අත වූ තේ බඳුන නිවේතාගේ මුවට ලං කරමින් ඇසුවේය. නිවේතා කිසිවක් නොකියා හිස වනා නිහඬ වූවාය.

"තේ බීල ඉවර වෙලා අපි අමු ටිකක් වත්ත පහලට.මට නිතර ගෙදර ඉන්නේ වෙන්නෙත් නැහැනේ.යමුකෝ මම ඔයාට garden එක පෙන්නන්නම්කො "

කතා කරමින් උන් මාතෘකාව නිවේතාගෙ සිතට තරමක් බර වැඩි බව දන්නා හෙයින් සරෝජ් හිරිපිටිය ඇය සමගින් සිය ගෙවත්තේ සුදු වැලි අතුල මාවත් දිගේ ඇවිද යන්නට සිතුවේය. නිවේතාගේ රෝද පුටුව සෙමින් තල්ලු කරමින් ඇවිද යන සරෝජ් දෙසට චාමලී දිව ආවේ දෙන්න සර් මම වීල්චෙයා එක ගන්නම් කියමිනි. 

"නෑ චාමලී ඔයා ගිහින් වැඩක් කරගන්න මම මැඩම් එක්ක ටිකක් වත්තේ ඇවිදලා එන්නම්"

සරෝජ් හිරිපිටිය ඇයව ප්‍රතික්ෂේප කොට ඉදිරියටම සෙමින් ඇදී ගියේය.ආපසු හැරී එන චාමලීගෙන් මානවී මොකද ගිය සැණෙන් ආපස්සට ආවේ යැයි ඇසුවාය. 

"දෙන්න ඇවිදින්න ගියා දැන් නම් මූණ හොඳයි වගේ පොඩි මැඩම්" චාමලී හිනැහෙමින් පැවසුවාය. 

"අම්මා හිතාගන්නත් බැරි විදියට හුඟාක් වෙනස් වෙලා හසී.මට ඇත්තටම හිතාගන්න බැරි මේක එයාගේ ලෙඩේ නිසා ඇති වෙච්ච වෙනස්කමක් ද නැත්තං ඇත්තටම අම්මා වෙනස් වුණා ද කියන එකයි" 

මානවී සැනසුම් සුසුමක් හෙලමින් හසිත හා පැවසුවාය.ඇත්තෙන්ම සිතට දැනෙන්නේ පුදුමාකාර නිවීමක්මය. 

"ඇත්තම කිව්වොත් පොඩි මැඩම් අසනීපයත් එක්ක ලොකු මැඩම්ගෙ behaviour changes ඇවිල්ලා තියෙනවා තමයි .ඒ උනාට මට හිතෙන්නෙ මැඩම්ගෙ මූණ දිහා බැලුවම එයා මේ ටික ඉන්නෙ හුගාක් සන්තෝසෙන් කියලා .ඒකට හේතුව සර්"

චාමලී පැවසුවේ සිය වෘත්තිය අත්දැකීම් සමගිනි. 

"ඔව් චාමලී .ඇත්තෙන්ම අම්මා සන්තෝසෙන් ඉන්නේ අංකල් නිසා තමයි .අම්මාගේ ජීවිත කාලෙම අම්මා සන්තෝසෙන් උන්නානම් හිටියේ අංකල් නිසා.නරකට හෝ හොඳට හෝ මේ වගේ දෙයක් වුනේ ඒ දෙන්නා එකට ඉන්න ඕන නිසා වෙන්න ඇති"

මේ වන විට සරෝජ් සහ නිවේතාගේ ජීවිත කතාව චාමලීද දැන් උන් හෙයින් මානවී කිසිවක් සඟවන්නේ නැතිව ඇයට පැවසුවාය .ප්‍රේමය යනු කෙතරම් සුන්දර මනෝභාවයක් ද යන්නට හොඳම උදාහරණයක් ලෙස දකින්නේ මෙවන් සොඳුරු යුවළවල්ය.

"ඔයා දන්නවද නිවී. මං මේ ඉඩම ගත්තේ හරියටම මම බෑන්ක් එකේ ජොබ් එක කරන කාලේ. මට මෙතන ඕන වුණේ අපි දෙන්නට ගෙයක් හදන්න.ඒ උනාට අන්තිමට මෙතන ගේ හදනකොට අපිදෙන්නා වෙන් වෙලා" 

නිවේතා රෝද පුටුවේ තබා ගෙන ඉදිරියට තල්ලු කොට ගෙන යන අතරේ සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේය.නිවේතා සුසුමක් හෙලා නිහඬ වූවාය.

"මං දන්නවා මේවා ඇහුවම ඔයාට දුක හිතෙයි.ඒ වුණාට නිවී මම මේවා අද ඔයාට කියන්නේ ඔයාව රිද්දන්න නෙමෙයි. එක කාලයක් අපි හුඟක් දුරස්වෙලා උන්නානේ. ඒ කාලේ වෙච්ච දේවල් අපි එකිනෙකා ටිකක් දැන ගත්තොත් හොඳයි කියලා මට හිතෙනවා.ඒකයි මම ඔයාට මේ විස්තර කියන්නේ "

සරෝජ් හිරිපිටිය බොහෝ නිවීසැනසිල්ලේ නිවේතාගේ රෝදපුටුව ඉදිරියට තල්ලු කරමින් කතා කළේය. ඇවිද යන අතරමඟදී තැනක නැවතී පලතුරු ගසකින් ඉදුණු පලතුරක් කඩා ඇය අත තැබීය.

ඔයා ඉතින් home designing ඒ වගේම interior decorations and gardening ඔක්කොම qualified වෙච්ච කෙනෙක්නේ.මං මේ ඉඩම ගනිද්දිත් ඒකේ ගේ හදද්දිත් professionals ලගෙ advices අනුව තමයි වැඩ කටයුතු කරගෙන ගියේ. දැන් ඉතින් ඔයාගෙනුත් අහගෙන මට හදන්න වෙනවා මේකේ තියෙන අඩුපාඩු "

නිවේතා හිස මදක් හරවා සරෝජ් දෙස බැලුවේ එවදන් වලින් ලැබූ උත්තේජයද ඇතිවය.තමා ආසා කළ අංශය මෙන්ම තමන්ගේ වෘත්තීය ද වූයේ එයය. ඉතින් සරෝජ්ගේ මේ ගෙවත්තේ කිනම් හෝ වෙනස්කමක් තමා අතින් කරනු දැකීම ඔහු රුචි නම් එය තමා උද්දාමයට පත් කරන්නක් බව නිවේතා වටහා ගත්තාය.

"ල.ස්.ස.න.යි" කැඩි කැඩී එන බස් වහරින් යුතු වුව ද නිවේතා ඔහුගේ උද්‍යානය පිළිබඳ ඇයගේ සිතට ආ හැඟීම නොවළහා පළ කළාය .

"මටත් අර ඔයාගේ වගේ පොන්ඩ් එකක් හදා ගන්ඩ ඕනේ .පොඩ්ඩක් නිදහස් වෙලාවට කකුල් දෙක වතුරට දාගෙන ඉන්න පුළුවන් ජාතියෙ එකක්" 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ රෝදපුටුව මාවත අතර මැද්දේ නවතා එතැන වූ අඹ ගසකට පිටදී සිට ගත්තේය.තමා ඉදිරිපිටටවී දෑත පපුව හරහා බැඳ ගෙන බොහෝ සැහැල්ලුවෙන් කතාබස් කරන මේ පුද්ගලයා ඇත්තෙන්ම පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන නියෝජ්‍ය ඇමතිවරයකු ලෙස දුටුවෙකු විශ්වාස කරන්නේ ද නැත.

කර කැපූ ටී ෂර්ට් එකක් සහ ලිනන් වර්ගයේ දිග කලිසමක් හැඳ රබර් සෙරෙප්පු දෙකක් දෙපයට දමාගෙන සිටින ඔහුගේ ඇත්තේ අපූරුම කඩවසම් පෙනුමකි .නිවේතා මොහොතක් ඔහු දෙස නෙත් නොපියා බලා උන්නාය .

"හරි හරි මැඩම් ඔහොම බලන්න එපා මගේ දිහා .මම ෆ්‍රී කරගන්න හිතනව නෙමෙයි .හොඳට ගෙවන්නම් මේකට "

සරෝජ් හිරිපිටිය හඬනගා හිනැහුනේ එසේ කියමිනි නිවේතා ඉමහත් ලොබින් ඔහුගේ සිනහව දෙස බලා උන්නාය.දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ තමා බලාපොරොත්තු වූ අපූරුම ඒ සිනහව තමා හමුවේ මෙසේ තවමත් දකින්නට ඇත.පසුගිය දශක ගණනාවක් පුරා සිදු වූ සියලුම අඳුරු මතකයන් සියල්ල මතකයෙන් අකා මකා දමන්නට මේ සිනහව ප්‍රමාණවත්ය.

"මං ඔයාගෙ හෙවන් එකට ගියා නේ .ඉතින් එහෙ ගිය වෙලාවේ මම දැක්කා ඔයාගේ ලස්සන පොන්ඩ් එක.සනීප වෙච්ච ගමන් මටත් එයින් එකක් හදලා ඕන මෙහේ ගෙදර .හරිද?" 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ රෝද පුටුවේ ඇඳි දෙකට දෑත තබා ඇයගේ මුහුණට එබී පැවසුවේය .ඔහුගේ සුසුමන් ඇඟට දැනෙන තරමටම ඔහු ළඟ මොහොතේ දී නිවේතා හැකිළී ගියාය.ආදරය ප්‍රේමය හා උණුසුම යනාදී පුද්ගල මනෝභාවයන්ට වයස අදාල නොවන්නේ ඒ හැඟීම් වල ඇති තාරුන්‍යයේ උණුසුම හෙයිනි.දෙකොපුල සෙමින් රත් පැහැයට නැගෙද්දී නිවේතා සිනහා නොමැති වතින් බිම බලා උන්නේ නිරුත්තරය

"මොකද බය වෙලා වගේ ඇකිලෙන්නේ . ම්ම්.."

බිඳකුදු හෝ ඉවත් නොවී ඔවුන් උන්තැන සිටගෙනම සරෝජ් හිරිපිටිය ඇසුවේ ඉතා මෘදු හඬකිනි. නිවේතා මොහොතකට දෑස් ඔසවා ඔහු දෙස බැලුවේ බැලුවාය.ආදරේයැයි අතීතයේ දවසක ප්‍රකාශ කළ දා ඔහුගේ දෑස් බැබලුණේ යම් ආකාරයකට ද අද ද ඒ බැබලීම එසේම විය. හඬ එදා මෙන්ම පෙම්වත් විය. නිවේතා සිය දෑස් ඔහුගෙන් ඔහුගෙන් මුදා ගත නොහැකිව ආසක්ත වී බලා උන්නාය.

නිවේතා සිය අභ්‍යන්තරයෙන් මතුව එන්නාවූ වෙනස ගැන සිතාගන්නට වත් නොහැකි අන්දමින් වික්ෂිප්ත වූවාය. මෙතුවක් කල් තමා ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කල වේගයටම සමානුපාතිකව තමා දැන් ඔහුට ළං වෙමින් සිටින්නීය.එහෙත් එකම දෙයක් සිය සිතතුළ අදටද නොවෙනස්ව තදින් මුල්බැස ඇති බව ඇය දැන උන්නාය.ඒ තමා සරෝජ්හට නොගැලපෙන්නියක් යන්නය. මේ සා හිත දවන හීනමානය තමසිතින් ඉවත්ව නොයන්නේ කුමන පාපයකින්දැයි නිවේතා දැඩි සොවින් සිතුවාය.

එහෙත් සියලු දුක්පිරිපත නිවා සනහන ඒ සිනහව හමුවේ ජීවිතයේ සියලු වේදනා නිවී යන්නට පටන්ගෙනය.සරෝජ්ගේ නිවසේ තමා කෙතරම් කාලයක් තව ගතකළයුතුදැයි තීරණයද ගන්නේ ඔහුම මිස තමා නොවේ. මේ මොහොත වනවිට ඔහුගේ සියලු අනපනත් වලට කීකරුව බලාඉන්නට තමන්හට ඉබේම සිදුව ඇත.එය විටෙක සැනසුමකි.මෙතුවක් කල් නොවිඳි තරමේ තෘප්තිමය හැඟීමකි.

                                                            ***

කාළයත් සමගින් නිවේතා සිය චිකිත්සක ප්‍රතිකාර වලට සෙමින් අනුගත වූවාය. විටෙක හඬා වැටෙමින්ද , තවත් විටෙක ප්‍රතික්ෂේප කරමින්ද, දිරිය සිඳී ගොස් විඩාවෙන් පසුබාමින්ද අධෛර්යමත් වන ඇයම තවත් විටෙක මහා උනන්දුවකින් කැමැත්තෙන් කැපවීමෙන් අදාළ කටයුතු සියල්ලම කළාය.

සරෝජ් හිරිපිටිය හැකි සැම මොහොතකම නිවේතා අසළට පැමිණ ඇයගේ ප්‍රතිකාර කටයුතු විමසා බැලුවේය.මානවී මෙන්ම හසිතද චාමලීද ඇය වටා පවුරක් ලෙසින් නොවැටී සිටින්නට සහය වූහ.

"දැන් ඉතින් ස්ටෙප්ස් තියනවනෙ.ඔය ක්‍රච් එක අයින්කරන්න තමා ඕනෙ."

සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේ නිවේතා අත්වාරුවේ ආධාරය සහිතව පියවර ඔසවන අතරේය. නිවේතා මඳකට හිස ඔසවා බලා සිනහසුනාය.

"මොකද තාම බයද?" 

ඔහු ඇසුවේ ඒ සිනහව තුළ සිත අතරමං වන්නට පෙරය. කාන්දමක් සේ හිත අද්දවා තබන්නේ ඒ හසරැල්ලේමය.

"ටිකක්"

කතාබහ සෙමි සෙමින් සාමාන්‍ය තත්වයට පැමිණෙමින් ඇත. ඉඳහිටක දැනෙන කට පැටලුම් ගතිය විනා කතාබහේ ලොකු ගැටළුවක් නොමැති තරම්ය. මතකය සම්බන්ධ සිදුවීම් කිසිවක් ගැටලුසහගත නොවූ හෙයින් කතාව සහ ඒ ආශ්‍රිත දේවල් ගොඩනඟා ගැනීම එතරම් අපහසුවක් නොවීය.

නමුදු මේ වන විට ඇත්තේ හිතේ චකිතයකි.සරෝජ් හිරිපිටිය තමා වෙත මේ සා සමීප වීම කිනම් අරමුණක් උදෙසා ඇත්දැයි තවමත් තමාට සිතා ගත නොහැක.ඉතින් එය කෙසේ නිරවුල් කරගන්නද යන්න සිතේ ඇති ගැටලුවකි.

"ඕක පොඩ්ඩක් පැත්තකින් තියන්න. ඊට පස්සෙ ඔය බාර් එක අල්ලගන්නකො.මම දැකල තියෙනවා වෙනදට physiotherapist ආවම ඔයා එයා එක්ක ඇවිදින හැටි.හරි මමත් ඒ වගේ මේ හරියෙන් ඉන්නම්.හිමිහිට එන්නකෝ බලන්න"

සරෝජ් හිරිපිටිය ඊලඟ අභියෝගය කළේ ඒ අවස්ථාවේය. ඇය ඉදිරිපසට අඩියක් තබා බියෙන් මෙන් ඔහුදෙස බැලුවාය.ඔහු තමා වෙත දෝතම පා සිටින්නේ පෙර පුරුදු ළයාන්විත බැල්මෙන්මය.නිවේතා සිත දිරිගෙන අඩියක් දෙකක් පෙරට තැබුවාය. ජීවිතකාලයේ එකම එක පරිච්ඡේදයක තමා හව්හරණක් නොමැතිව වැටෙමින් උන් සමයක දෝත පා තමා නැගිටුවාලූ ඒ දෑතම අදත් තමා වෙතට එකසේම පා ඔහු සිටී. නිවේතා වාරුගෙන ඉදිරියට පා තබා ආවාය. අඩියක්..දෙකක්..තුනක්..

ඉන් පසු ඇය උන්නේ ඔහු දෑතට වාරුවී සිනාසෙමිනි. ඉතින් තමා බිම වැටුණේ පය පැකිලුණේ නැත.

"හපනි" හැමදාමත් අසන්නට කැමැති වූ ප්‍රිය ස්වරයෙන් සරෝජ් පැවසුවේය. සුපුරුදු උණුසුමැති දෑත් වලල්ල ඇය වටා එතී තිබුණේ නිවේතාට කිසිදු අපහසුවක් ඇතිනොකරමිනි.

"චූටි දූ ඇඩ්මිට් කරන්න තියෙන්නෙ ලබන මාසේ නේද නිවී?"

ඇයව මුදාහරිමින් සරෝජ් ඇසුවේය. සරෝජ් හිරිපිටිය තමාට මෙන්ම සිය දියණියට දක්වන මේ සැලකිල්ල නිවේතා වටහාගෙන උන්නේ මානවී ඉතා කුඩා කල සිටමය.

"ඔව් ,මට ආසාවේ බෑ"

නිවේතාගේ ඇස් මාතෲත්වයේ බලාපොරොත්තු වලින් දිදුලන්නට විය.සරෝජ් ඇය දෙස බලාඋන්නේ මේ ගැහැණිය සිය ජීවිතයේ ඒ අභාග්‍යසම්පන්න ඉරණමට ඒ කාලයේ මුහුණ නොදුන්නා නම් ...යන සිතුවිල්ලද ඇතිවය.

"කෝ බලන්න දැන් චූටි බබාව ගෙනාවම අත්තම්මාට පුළුවන් ද බබාව ගන්න කියල"

සරෝජ් සිය අතේ වූ පොත ඇය දෝතේ තබමින් පැවසීය. දකුණත තවමත් නුහුරු වුව වමත මනාව සුහුරුව ඇති හෙයින් නිවේතා පොත දෑතින් බදාගෙන මෙන් අල්ලාගත්තාය. 

"අත තමයි.."නිවේතාගේ මුහුණ බෙරිව ගියේ තවමත් අත හොඳින්ම ක්‍රියානොකරන හෙයිනි.

"නෑ කොහොමත් අත සනීප වෙන්න ටිකක් කල් යනවනෙ.ඩොක්ටර්ස්ලා වගේම ඔයාගේ තෙරපි කරන යාලුවෝ ටිකත් ඒක කිව්වනෙ නේද? කලබල නොවී අපි බලමුකො නිවී" 

සැබවින්ම සරෝජ් හට ඇත්තේ කඩාවැටෙනා සිතක් නිවාලිය හැකි ස්වරයකි.ජීවිතය තමා හට ගෙන ආ ඉරණම තමා විසින් භාරගත යුතුය.මෙතුවක් කල් දෛවය කළ සියලු සරදම් තමා හට ලැබුණේ ජීවිතය අගාධයට හෙළමිනි.නමුත් ඒ කිසිවක් හමුවේ නොසැලුණු ආදරණීය සබඳතා කිහිපයක් තවමත් තමා වටා ඇත.ඒ හයියම තමා හට ජීවිතය ගොඩනගා ගන්නට ප්‍රමාණවත් බව නිවේතා වටහා ගෙන උන්නාය.

කෙතරම් කාර්යබහුල චරිතයක් වුවද සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා වෙනුවෙන් හැකි පමණින් තම කාලය වෙන්කොට තැබුවේය. ඇය සුවපත් වීම තමන්ගේ වගකීමක් බව ඔහු විශ්වාස කළා බඳුවිය. ඇය සුවපත් වූ පසු තවදුරටත් තමා ඇසුරේ මේ නිවසේ සිටි ද එසේ නැතහොත් කුමන තීරණයක් ගනීවිද යන්න සම්බන්ධව නිතරම සරෝජ් තුළ මහා දෙගිඩියාවක් පැවතුනේය. ඔවුන් දෙදෙනා අතර නිශ්චිත යැයි කිව හැකි සබඳතාවයක් නැති වුවද ඇය තමා සතු ප්‍රේමණීය වස්තුවක් බව ඔහු තම සිතටම සැමවිටම ඒත්තු ගැන්නුවේය.

දේශපාලන ලෝකය කිසිදා සුන්දර එකක් නම් නොවේ. සරෝජ් හිරිපිටිය කෙතරම් ගැටුම්කාරී තත්ත්වවලින් මිදී ඈත්ව සිටියද විවිධාකාර දේශපාලන පක්ෂ අතර සිදුවන ඝට්ටන සමුදායට මැදිවීම අනිකුත් ඇමතිවරුන්ට මෙන්ම ඔහුටද පොදු විය.ඉදිරියට එන පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය හමුවේ සරෝජ් හිරිපිටියට ප්‍රධාන අමාත්‍ය ධුරයක් අනිවාර්යෙන්ම ලැබෙනු ඇතැයි පැතිරී ගිය හාහෝව විවිධාකාර පක්ෂ අතර සහ පුද්ගලයන් අතර ගැටුම්කාරී තත්ත්වයන්ගේ කොනකට ඔහුද ඇදෙන්නට හේතුවක් විය.

කියන්නට දෙයක් නොමැති තැන පුද්ගලයෙකුගේ පෞද්ගලික ජීවිතය ඇදගෙන මඩ ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සාමාන්‍යයෙන් ශ්‍රී ලාංකික දේශපාලනයේ පොදු පුරුද්දකි. තමා මෙන් නොව ප්‍රධාන අමාත්‍ය ධූරයට ඇස ගසාගෙන සිටින්නා වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරු කිහිප දෙනෙක් සරෝජ් හිරිපිටියට විරුද්ධව සිය ප්‍රචාර දියත් කරන්නට පටන් ගත්තේ මේ අතරය.

"සර් පොඩි ප්‍රශ්නයක්.ප්‍රශ්නයක් කිව්වට ඇත්තෙන්ම ප්‍රශ්නෙකුත් නෙමෙයි.මේ එක එකාගේ gossip දැන් පැතිරෙන්න පටන් අරගෙන.ඉලෙක්ෂන් එක කිට්ටු වෙනකොට එක කට්ටියක් පුදුමාකාර බයෙන් ඉන්නේ සර්ට මිනිස්ටර් post එක ලැබේවි කියලා."

කාර්යාලයේ සෙනග අඩු මොහොතක සරෝජ් හිරිපිටිය වෙත පැමිණි සංජය පැවසුවේ සිය ජංගම දුරකථනයේ එක් ප්‍රවෘත්තියක් පෙන්වමිනි.සමාජ ජාල ගත පේජයක සරෝජ් හිරිපිටිය සහ නිවේතාගේ සේයාරුවක් අලුත් ප්‍රවෘත්තියක් මවා තිබුණි.

වසර ගණනාවකට පසු කඩවසම් නියෝජ්‍ය ඇමතිවරයාගේ අනියම් බිරිඳ හෙළිවේ. නීත්‍යානුකූල බිරිඳගේ මරණය සැකයකි.   

සරෝජ හිරිපිටියගේ මුහුණේ මස් පිඩු කෝපයෙන් නලියන්නට විය. හිමගිරක් මෙන් නිසල වුවද සරෝජ් කෝපගත්විට හැසිරෙන අන්දම සංජය වුවද දැක ඇත්තේ වරක් හෝ දෙකක් පමණි.එවන් ඉවසීමක් ඇත්තෙක් මෙසේ කෝපගැනීම කොහෙන් කෙළවර වේදැයි සංජයටම සිතාගන්නට අපහසුය.

නොසරුප් වදන් වැලක් මුවගින් පිටවෙද්දී සරෝජ් හිරිපිටිය උන් අසුනද බිමට ඇදවැටෙන සේ පයින් ගසාගෙනම නැගී උන්නේය.

"සර් ප්ලීස්. මේක මම කට්ටිය එහෙමෙහෙ වෙනකල් ඉඳලා සර්ට කියන්න ආවේ ඔන්න ඔය තරහ එන බව දන්න නිසා.අද කාලේ සෝශල් මීඩියාවල පතුරු ගහන සිද්ධි වලට ආයුෂ තියෙන්නෙ සතියක් නැත්නම් දෙකක්.අලුත් එකක් ආවගමන් හැමෝටම ඒක මතක නැතිවෙනවා.ඒ නිසා ටිකක් ඉවසමු සර්"

සංජය අඩියට දෙකට සරෝජ් අසළට පැනගත්තේය.සරෝජ් සිය දබරැඟිල්ල සංජයගේ මුහුණ අසල ලෙලවාලීය.

"අද දවස ඉවර වෙන්නකලින් ඔක්කොම සයිට්ස් වලින් මේක අයින්වෙන්න ඕනෙ හරිද? එතනින් එහාට මේක පස්සෙ ඉන්නෙ කවුද කියන එකත් මමම හොයාගන්නම්"

"හරි හරි මම දැනටත් ඒක හොයන්න සෙට් කරගෙන ඉන්නෙ.සර් කාම්ඩවුන් වෙන්නකො"

සංජයගේ බසින් මඳක් නිවීගිය සරෝජ් යළි අසුනටම ඇදවැටුණේය.

                                                    ***

යළි හමුවෙමු 

කිත්මා වාසනා දහනායක 

( විසිරි සිහින)