Sunday, June 26, 2022

22. විසි දෙවෙනි කොටස ( හසරැල් සැලුනාවේ)

 


පමාවට සමාවෙන්න .....

*****************************************************

"සර් සර්...කෝල් එකක්"

චාමලී කඩාබිඳගෙන මෙන් කාමරයට ඇතුළු වූයේ ඒ ඇසිල්ලේමය. නිවේතාගේ දෑත මුදාහළ සරෝජ් නැගී උන්නේ එකම එක බැල්මක් ඇයවෙත තබාය.චාමලී ආවාට ගියාට කාමරයට එසේ කඩා වැදෙන්නේ නැතිබව සරෝජ් මෙන්ම නිවේතා ද දනී.කුමක් හෝ හදිසියක් මිස අන් කිසිවක් හිතාගන්නට නොහැක.

"සර්ගෙ ෆෝන් එකට දිගටම ගත්තාලු.ආන්ස්වර් නැති නිසයි මගේ එකට ගත්තෙ"

කාමරයෙන් පිටව යන සරෝජ් පසුපසින් දුව යමින් චාමලී පැවසුවාය.නිවේතා කිසිවක් හිතා ගන්නට නොහැකිව උන් අසුනේම ඔහේ උන්නාය.සරෝජ් කාමරයෙන් පිටව ගිය වහාම නිවේතා වෙත ආ චාමලී ඇයව අසුනෙන් නැගිටුවා ගෙන කාමරය තුළට කැඳවාගෙන ගියාය.මොහොතකට පෙර සිදු වූ සිදුවීම හෙයින් නිවේතා උන්නේ අන්දමන්ද වූ ස්වභාවයකිනි.එහෙයින් ඇයට සරෝජ් හිරිපිටිය මේ සා කලබලයකින් කාමරය වෙත යළි පිටත්වීම සිතාගන්නට අසීරු විය.

නිවේතා සයනයේ හිඳගෙන සිටියදී සරෝජ් යළි කාමරේට පැමිණියේය.ඔහු ඒ වන විට පිටතට යන්නට සුදුසු ඇඳුමකින් සැරසී සිටියේය.

"නිවී,මට පොඩි හදිස්සියක් මම ඉක්මනට ගිහින් එන්නම්.ඔයා නිදාගන්න" 

කලබල වූ ස්වරූපයෙන් පැවසූ සරෝජ් හිරිපිටිය වහවහා රියදුරුට අමතමින් කාමරයෙන් පිටව ගියේය.

"ක.වු..ද ක.තා..කළේ?"

නිවේතා චාමලීගෙන් විමසුවේ ඉන්පසුය.

"සංජය කතාකලේ මැඩම්"

චාමලීද කිසිවක් සිතාගත නුහුණු අන්දමින් ද බලා උන්නාය.නිවේතා ගේ සිතට සරෝජ් සම්බන්ධව අනියත බියක් එකතුවන්නට පටන්ගෙන තිබුණි.

**************************************************

රාත්‍රී එකොළහට පමණ නික්ම ගිය සරෝජ් යළි පැමිණියේ පාන්දර පහට පමණය.නිවේතා විටින් විට කැඩි කැඩී ඇහැරෙන නින්දෙන් යුතුව ඔහු එන මඟ බලා උන්නාය .තවමත් බෙහෙත් වර්ග රාශියක් බොන හෙයින් නිදිමත ඉබේම පැමිණෙන හෙයින් ඇයට කඩින් කඩ නින්ද ගියාය.ඇහැරෙන සෑම මොහොතකදීම චාමලීහට අමතා සරෝජ් පැමිණියාදැයි විමසූ නිවේතා ඔහුගේ පැමිණීම පමා වෙන විට තව තවත් බියට මෙන්ම නොරිස්සුමට පත්වූවාය. 

සිදු වූ සිද්ධිය අසා වැඩි වේලාවක් නොවූ හෙයින් ඔහු යම්කිසි කරදරයක පැටලීදැයි ඇයට අනියත බියක් ඇති විය. සරෝජ් පාර්ලිමේන්තුවේ දී හෝ වෙනත් කාර්යාල කටයුතු වලදී කවදාවත් ආරවුල් ඇතිකර ගත් අයෙක් නොවීම හිතට යම්කිසි සහනයක් විය .නමුත් මේ ගැටලුවේදී ඔහු අධික ලෙස කෝප ගත් බව ඇයට සිහිවිය .එහෙයින් ඔහු මේ අසත්‍ය ප්‍රවෘත්තිය පැතිරවූ පුද්ගලයන් සමගින් අධික ලෙස තරහින් සිටිනා බව නිවේතා දැන උන්නාය.සංජය විසින් අමතනු ලදුව ඔහු වහ වහා පිටව ගියේ ඒ සම්බන්ධයෙන් වූ කිසියම් කටයුත්තකටද යන්න ඇයට ගැටලුවක් විය. 

පාන්දර යාමයේ සරෝජ් නැවත නිවසට එනවිට නිවේතා නිදි සුවයෙන් උන්නාය .

"සර් මැඩම්ට දිගටම නින්දක් නැහැ. සැරින් සැරේට නින්ද යනවා ආපහු ඇහැරෙනවා .ඇහැරුන ගමන් සර් කෝ ආවද කියකිය හොයනවා"

චාමලී කාමරයේ දොර අසල සිට ඔහුට පැවසූවේය.

"මගෙන් ඇහුවා කවුද සර්ට කතා කළේ කියලා මම කිව්වා සංජය කියලා නැත්තං ඇත්ත දේ දැන ගත්තොත් මෙතන කලබල කරන හැටි මම දන්න නිසා" 

චාමලී පැවසුවේ සරෝජ්ගේ මුහුණේ ඇති වෙහෙසකර භාවයට යටින් මතුවන අපූරු සිනහව දෙසද බලමිනි. 

"චූටි දුවට පුතෙක් හම්බ උනා. මැඩම්ව නැගිට්ටාම ලෑස්ති කරන්න බබාව බලන්න යන්න.හැබැයි කියන්න එපා මොකටද කියල"

සරෝජ් චාමලී සමගින් පවසා කාමරයෙහි දොරෙන් මොහොතකට එබී නින්දේ පසුවන නිවේතා දෙස බලා යළි සිය කාමරය වෙත පිවිසියේය. රෝහලේ සිට පැමිණ හෙයින් ස්නානය කොට නැවත ඇඳුමකට මාරුවී ඇය සමගින් කිරිකැටියා බලන්නට යා යුතුය .

ඔහු චාමලීට පැවසුවේ මානවී සම්බන්ධ මේ අලුත් ප්‍රවෘත්තිය කිසිසේත්ම නිවේතාට නොදන්වන ලෙසය .ඇය මේ අලුත් දසුනෙන් පුදුම කිරීමට ඔහු බලාපොරොත්තු විය. 

උදෑසන නිවේතා අවදිකරවා චාමලී ඇයට තේ බඳුන පිළිගැන්වූයේ 

"සර් ආවා මැඩම් පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනවා කියලා මැඩම්ට සූදානම් වෙන්න කිව්වා"

කියමිනි .නිවේතා විමතියෙන් මෙන් ඇය දෙස බලා උන්නාය මේ කරන කිසිවක් තවමත් තමන්ගේ මනසට නොවැටහෙයි .එසේ නම් සරෝජ් පිටව ගොස් ඇත්තේ තමා සිතූ බරපතළ ගැටළුවට නොවිය යුතුය. 

චාමලීගේ ආධාරය ඇතිව නිවේතා මුහුණ සෝදා අලුත් ඇඳුමකින් සැරසුණාය .දැන් දැන් ඇයට චාමලීගේ වැඩිදුර උදව් නොමැතිව තමන්ගේ වැඩ කටයුතු කර ගැනීමට හැකියාව ලැබී ඇත .චාමලී අත්‍යාවශ්‍ය වන්නේ හදිසියේ හෝ සමබරතාවය ගිලිහී ඇද වැටුණහොත් යැයි බියක් තවමත් ඇති හෙයිනි. 

"හරි..කෝ මැඩම් ලෑස්ති වෙලාද ඉන්නේ ?"

සරෝජ් හිරිපිටිය චාමලීගෙන් අසමින්ම කාමරයට පැමිණියේ තමා ඇඳ සිටි කමිසයේ අත නවමිනි .උදෑසන ස්නානය කිරීමෙන් පසු තවමත් යන්තමින් හිස රැඳි තෙත හිසකේ ගසා හරිමින් පැමිණෙන ඔහු සැබැවින්ම කඩවසම්ය . නිවේතා මුවග රැඳුණු සිනහව ඇතිව ඔහු දෙස බලා උන්නාය.

"ගුඩ් මෝනින් නිවී.ලෑස්ති වෙලා නේද ඉන්නේ පොඩි ගමනක් යන්න තියෙනවා යමුකෝ"

නිවේතාගේ ප්‍රශ්නාර්ථය රැඳී මුහුණ මඟහරිමින් සරෝජ් පැවසුවේ මුවගට උදාවන තෘප්තිමත් හසරැල්ල සඟවා ගනිමිනි. අලුත් සිඟිත්තා දුටුවිට නිවේතාගේ මුහුණේ ඇතිවන සතුට සහ විශ්මය දකින්නට ඔහු බෙහෙවින් ආශා කළේය .

"අ.පි කො..හෙද මේ ය..න්නේ?"

මඳ දුරක් රිය ගමන් ඇරඹූ පසු නිවේතා සිය යාබද අසුනේ හිඳගෙන සිටින සරෝජ් වෙතින් විමසුවාය.ඔහු ඇයට පිළිතුරු නොදී මඳ සිනහවක් පා සිය සුරත ඇයගේ හිස මත තබා සෙමින් සෙලවීය. 

"යමුකො. තව ටිකයි නේ. ඔයාට බඩුවක් පෙන්නන්න තියෙනවා"

සරෝජ් හිරිපිටියගේ මුවෙහි මැරෙන ඒ සොඳුරු සිනහව දෙස නිවේතා මොහොතක් බලා උන්නාය.පෙරදා රාත්‍රියේ සිදුවූ කතාබහ සම්පූර්ණයෙන්ම අමතක කලා සේ හැසිරෙන මොහු නම් පුදුමාකාර පුද්ගලයෙකි.

කොළඹට තදාසන්න වූ පෞද්ගලික රෝහලක් වෙත සිය රථය හැර වෙන මොහොතේදීත් සරෝජ් හිරිපිටිය කල්පනාවක නියැලෙමින් සිටියේය. නිවේතා ඔහුගේ කල්පනාවට කිසිසේත්ම බාධාවක් නොකරමින් බලා උන්නාය.පෞද්ගලික රෝහලට රිය ඇතුළත් වුවද නිවේතා සරෝජ් දෙස විමතියෙන් බැලුවේ මේ කුමන කාරණයකට ද යන්න සිතාගත නොහැකිවය. තමාගේ මාසික වෛද්‍ය පරීක්ෂණයට දින මේ දිනවල නොවන බව ඇය දනී. එසේ වූවා නම් චාමලී තමා දැනුවත් කරනු ඇත .

"බහින්න"

නිවේතාගෙ උරහිසෙන් අල්ලා ඇයව රියෙන් බිමට බස්වාගත් සරෝජ් හිරිපිටිය සංජය සමඟ එක පෙළට වැටුණේ නිවේතාගේ අතින් අල්ලා ගෙනමය. මේ වන විට අත්වාරුව නැතිව ඇයට ඇවිදින්නට හැකි වුවද පිටස්තර ස්ථානයකට යන විට ඇයගේ සිතේ ඇතිවන චකිතය හෙයින් සමබරතාවය ගිලිහී යන බව සරෝජ් හිරිපිටිය දැන උන්නේය .එහෙයින් සාමාන්‍යයෙන් ඇය පිටතට යන විටෙක චාමලී හෝ හසිත සමගින් සරෝජ් ඇයව අල්ලා ගැනීමට පෙළඹුණහ. 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා සමගින් දෙවන මහලේ වූ කාමරයකට ඇතුළත් වූයේ ඇයගේ අතින් ද අල්ලාගෙනමය .රෝහල් සයනයෙහි මදක් එසවී සිය කිරිකැටියාට කිරි දෙමින් සිටින මානවී දුටුවිට නිවේතාගේ ඇස් විසල් විය .

"අ.නේ චූ..ටි දු.ව"

නිවේතාට කෑ ගැසුණේ ඉන්නා තැන ගැනවත් අවබෝධයක් නැති ආකාරයෙනි .මානවී විඩාබර ගතින් වුවද අම්මා දුටුමතින් සිනාසුනේ ඇස් වලින් ගලාහැලෙන්නාවූ කඳුලට ද ඉඩ දෙමිනි .නිවේතා දෑතින්ම මුව වසාගෙන ඉකි ගසමින් හඬන්නට වූයේ සරෝජ්ගේ ගතට බරවෙමිනි. 

"අනේ අනේ මේ ආත්තම්මා අඬන්න ගත්තනෙ. surprise එකක් උනාම ඔහොම අඬනවද කියන්න. චූටි පුතාව බලන්නකො නාඬා"

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා මානවීගේ සයනය අසලට කැඳවාගෙන ආවේ ඇය හඬා වැටෙද්දීමය. 

"කෝ මෙතනින් ඉදගන්නකෝ"

අසල වූ සැපපහසු පුටුවක් ඇය වෙතට ලං කර ඇය එහි ඉන්දවූ සරෝජ් හිරිපිටිය හෙදිය අමතා කුඩා බිළිදා නිවේතාගේ අතට දෙන මෙන් ඉල්ලා සිටියේය .

රෙදි කඩක පරිස්සමින් ඔතා කොට්ටයක් මත තබා බිළිඳු පුතු දෝතට වඩිනා විටද නිවේතා උන්නේ ආදරයේ මේ සුන්දර මොහොත දරාගන්නට අපහසුව හඬමිනි.

මල් පෙත්තක් බඳු කිරි කැටි අත් පා විටින් විට සිප ගනිමින් කුඩා බිළිඳු පුතු දෙස නිවේතා බලා උන්නේ හිතේ උතුරා යන ආදරය දරාගත නොහැකිවය. මානවී ගේ මේ බිලිදු අවදිය නිවේතාට යහපත් සිහි කල්පනාවක් නොවූ හෙයින් මතකයේ ඇත්තේම නැත. ඉතා කුඩා කාලයේ දී මානවී හැදී වැඩුණේ මානසික රෝහලේ සෞඛ්‍ය කාර්යය මණ්ඩලය අතේය.එවකට නිවේතාගේ යහපත් මානසික තත්ත්වයක් නොවූ හෙයින් ඇය මානවී සම්බන්ධව කිසිදු දයාර්ද බැල්මකින් බැලුවේද නැත. ඇය අතින් දරුවාට අනතුරක් වේයැයි බියෙන් නිතරම සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලයේ කවුරුන් හෝ දරුවා සහ ඇය අතර සිටි නිසා දරුවා සහ අම්මා අතර සැමවිටම දුරස්ථභාවයක් එවකට ඇතිවී තිබුණි.

ඉතින් නිවේතා මේ හා හා පුරා කියා දකින්නේ අලුත උපන් කුඩා මුනුපුරුගේ මොළකැටි බවයි .මුවගට වදනක් හෝ නගා ගත නොහැකිව ඇය දරුවාගේ අත්පා සෙමින් සෙමින් සිප ගත්තාය. 

"දැන් බබාව දෙන්න.එයාව ඩොක්ටර් බලන්න තියෙනවනේ"

ටික වේලාවකට පසු හෙද නිලධාරිනිය නිවේතා අතින් දරුවා ප්‍රවේශමෙන් රැගෙන කුඩා තොටිල්ලේ තැබුවාය.නිවේතාගේ ශරීර උණුසුමෙන් මිදුණු වහාම කුඩා බිලිඳා මහ හඬින් හඬා වැටෙන්නට විය.

"අන්න දැක්කද ඒ පුංචි වෙලාවටත් අත්තම්මට හුරුවෙලා"

සරෝජ් හිරිපිටිය සිනහසෙමින් පැවසුවේය .ඔහුගේ සිතද තිබුණේ ආසාවෙන් සහ ආදරයෙන් උතුරා යමිනි.මානවී කුඩාම කාලයේදී ඇයව බලන්නට මානසික රෝහලට කීය වාරයන් සරෝජ්ට සිහිවීය. ඒ ගමන්වාර වල දී පවා මානවී සරෝජ්ගේ අතින් ඉවතට ගන්නා හැම මොහොතකදීම හඬා වැටුණේද මේ ආකාරයටමය.

ඉන්පසු නිවේතාහට මානවි වෙතට යාමට නැගිට ගැනීමට සරෝජ් උදව් කළේ ඇයගේ එකම බැල්මකින් ඒ අවශ්‍යතාවය හදුනාගෙනය. 

"ඇ.යි ම..ට නො.කිව්වේ?" 

සරෝජ් දෙසද නෝක්කාඩු බැල්මකින් බලමින් නිවේතා මානවීගේ හිස පිරිමදිමින් නළල සිප ගත්තාය .

"හිටපු ගමන්නේ අම්මි වෝට බෑග් එක කැඩුනේ .ඒ වෙලාවේ හසී කලබල වුණා .ඉතින් අංකල්ට කතා කරගෙන හොස්පිටල් එකට ගෙනිච්චේ අම්මි ඒ වෙලාවේ කලබල කරලා බැරි නිසයි" 

මානවී අම්මාගේ අතින් අල්ලාගෙනම පැවසුවාය .

"ඒ උ.නා.ට මට කි.යන්න ති.බ්.බනේ?" 

නිවේතා සරෝජ් හිරිපිටිය දෙසට රැව්ම් බැල්මක් පා කළාය.සරෝජ් හිරිපිටිය දෑතින්ම සිය දෙකන් අල්ලාගෙන හිස මදක් ඇලයට පා "සොරී" කීවේය.



42. 


ඉතින් කිරිසුවඳ මුලු නිවසම පුරා උතුරායන්නට විය.දෙදිනකට පසු මානවී හසිත සමගින් සුපුරුදු ලෙස හසිතගේ මහගෙදරටම බිළිඳු පුතු සමගින් රෝහලෙන් නික්ම ගියාය. නිවේතා දිනපතා උදෑසන සරෝජ් හෝ සංජය විසින් චාමලීද සමගින් හසිතගේ මහගෙදරට ඇරලවනු ලදුව හැන්දෑවට ආපසු කැඳවාගෙන ආවාය. රාත්‍රී කාලයද මානවී ලඟ නවතින්නට තරම් නිවේතාට හැකිකමක් නොවන බව ඇයට වටහා දෙන්නට අපහසු නොවීය. අනෙක් අතට රටේ පවතින වර්තමාන සෞඛ්‍ය වාතාවරණය හෙයින් බිලිඳු පුතු රැකගැනීමේ වගකීම සියල්ලන්ගේම සිත්වල තිබුණි.

සිරිත් පරිදි කටකතාවල උණුසුම මැකීයන්නට රටේ තවත් දහසක් ප්‍රවෘත්ති එක රැයින් ඉපදී තිබුණි. එහෙත් සරෝජ් හිරිපිටිය ප්‍රසිද්ධ ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවක් අතරේදී මාධ්‍යයකින් නැගූ ඒ සම්බන්ධ පැනයට සිනහාවෙමින් පිළිතුරු දුන්නේය.

"නිවේතා කියන්නේ මගේ ප්‍රථම ප්‍රේමය.ඇයත් මාත් වෙන්වෙලා අවුරුදු විස්සකින් වගේ මේ නැවත හමුවුණේ.ඉතින් ඒකට අනියම් ලේබලයක් ගහලා රටම කැළඹවූ අයට මම ස්තුති වන්ත වෙනවා. ප්‍රේමයක් ආදරයක් නොහඳුනන බල ලෝබයෙන් පෙළෙන අන්න ඒ වගේ අයට හෙට දවසේ ඔබට සේවයක් කරන්න පුළුවන් වෙයිද කියන එක තීරණයත් ඔබට බාරයි."

සරෝජ් හිරිපිටිය ගේ නිවී සැනසුණ එවදන් රූපවාහිනිය ඔස්සේ නිවේතාද බලා උන්නාය.ඔහු සිත තුළ කිසිදු චකිතයක් නොමැත.මුවෙහි පවත්නා සිනහවද අව්‍යාජය.ඉතින් තමා අනවශ්‍ය අන්දමට කලබල විය යුතු නොවේ.

මානවීගේ සිඟිති පුතු බලන්නට මානවඩු යුවල පැමිණියේ මාස තුනක් පමණ ගතවූ පසුය.ඔවුන් නිවේතාහට හමුවන්නේ මුල්ම වතාවට හෙයින් මඳ චකිතයක් ඇය සිතේ ඉබේටම ඇතිවෙමින් තිබුණි.එහෙත් මානවඩු යුවළ නිවේතාහට දැක්වූයේ උණුසුම් හැඟීමැති පිළිගැනීමකි.

"දුවව දකින්න අපි දෙන්නම උන්නේ හුඟක් ආසාවෙන්.පහුගිය කාලේ ගොඩාක් කරදර වුන බව අපි දැනගත්තට එන්න වුණේ නැහැ මේ කොරෝනා නිසා. චූටි පුතාට මාස තුනක් ඉවර වෙනකන් අමාරුවෙන් හිටියේ බලලා යන්න එන්න" 

සුභාෂීණීගේ මව පැවසූයේ කිසිත් කහටක් නැති හැඟීමෙන් නිවේතාගේ දෝතින්ම අල්ලාගෙනය. නිවේතා ආයාසයෙන් මුවගට සිනහවක් නගාගත්තාය. කතාබහ සතුටු සාමීචි අවසන්ව නිවසින් නික්ම යන්නට පෙර නිවේතා හමුවට පැමිණි සුභාෂිණීගේ මව නිවේතා සමගින් යළි කතාබහට එක්වූවාය.

"දුව අපිත් දැන් වයසයි. අපේ දුව ඔයත් අතර මට වෙනසක් නැහැ.සරෝජ් පුතා කියන්නේ දාහකින් හොයාගන්න බැරි හොඳම මනුස්සයෙක්.ඒ නිසා ඔයාල දෙන්නා එකතු වෙනවා නම් සුභාගේ තාත්තයි මායි දෙන්නම හරිම කැමතියි .සුභාගේ ආත්මයට වුණත් සැනසීමක් ලැබෙන්නේ සරෝජ් සතුටින් හිටියොත් විතරයි.මේ නිසා ජීවිතේ ගැන හොඳ තීරණයක් ගන්න දුව" 

නිවේතාගේ සිත වික්ෂිප්තයට පත් වූයේ මෙවන් පරාර්ථකාමී මිනිසුන් තවමත් ලෝකයේ ඇත්දැයි හිතාගන්නට නොහැකිවය. තමන්ගේ පවුලේ අය පමණක් නොව සුභාගේ පවුලේ අය පවා බලාපොරොත්තු වන්නේ තමා සමගින් සරෝජ් හිරිපිටියගේ එක්වීමය.නිවේතා සිය ඇතුළාන්තයට මොහොතක් එබී බලන්නට වූවාය.

සරෝජ් හිරිපිටිය සිය ජීවිතයට එක්වූ ආකාරය මෙන්ම තමා ඔහුගේ ජීවිතයෙන් නික්ම ගිය ආකාරය සිතුවම් පටයක් සේ නෙත්මානයේ දිගහැරෙනා විට නිවේතා අතීත මතක අතරේ දෑස් වසාගෙනම සැරිසැරුවාය.

සරෝජ් හිරිපිටිය සුභාෂිනීගේ මව්පියන් නික්ම ගිය පසු නිවේතා කොහිදැයි සොයමින් ගෙතුළට පැමිණෙන විටද නිවේතා උන්නේ ඒ අතීත මතක ඔස්සේ බොහෝ දුරක ගොස් තනිවෙමිනි.සරෝජ් මඳක් මෑතට වී ඇයගේ වත දෙස බලාඋන්නේය.ඇය වත දෑස් පියව ඇතද මනසින් අවදිව සිටිනා බව ඔහු වටහා ගත්තේය.මඳ මුදු සිනහාවකින් විකසිතව යන ඇය වත අතීතයේ සේම පිරුණු හැඟීමක් සිතට ගෙන එයි.සිය පපුව හරහා දෑත් බැඳ ගෙන ඇය වත වූ අසිරිය නරඹමින් සරෝජ් බලා උන්නේය.

නිවේතා පියවි ලොවට ආවේ කවුරුන් හෝ තමා දෙස බලා සිටිනා බව ඉවෙන් මෙන් හැඟීය. හිස එක්වරම හරවා බැලූ විට තමාට මද දුරකින් තමා දෙස බලාගෙන නිසොල්මනේ සිටිනා සරෝජ් හිරිපිටිය දැක ඇය තිගැස්සී ගියාය.

"කොහේ සංචාරයකටද ගිහින් උන්නේ ?" 

සරෝජ් සිනහසෙමින් විත් ඇයට සෝපාවේ යාබදව හිඳ ගත්තේය.නිවේතා හොරයක් අසුවූවාසේ මඳ සිනහවක් පෑවේ ඉවතටය.

"සුභාගේ අම්මල මොනවද කිව්වෙ?" 

සරෝජ් ඇසුවේ තමාදෙස නෙත්කොණෙන් බලමින් සිටිනා නිවේතාගෙනි.

"මො..කුත් නැ.හැ."

නිවේතාගේ වත ලා රත්පැහැයකට හැරෙනු ඔහු දුටුවේය.

"ඇයි බොරු කියන්නෙ.ඔයාට කියපු ටික මටත් කියලා තමයි සුභාගේ අම්මලා ඔයාව හම්බවෙන්න ආවේ" 

සරෝජ්ගේ එවදන් හමුවේ නිවේතා මුණිවත රැක්කාය.

"නිවී"

සරෝජ් නිවේතා දෙස මොහොතක් බලා උන්නේ ආදරණීය බැල්ම නොඅඩුවම ඇස දවටාගෙනය.

"මොනව හරි කියන්න තියේ වගේ පේනවා ඔයාගෙ මූණෙන්"

නිවේතා ඇසට පිරී එන කඳුලු වලකාගනිමින් සරෝජ් දෙස බැලුවාය.එදා මෙන්ම නොවෙනස්ම ආදරණීය ඒ බැල්ම තවමත් ඒ වතෙහි නොඅඩුව දිස්වේ.නිවේතා එකවනම ඔහු වෙතට ඇදීවිත් සිය හිස ඔහු ළයට තෙරපා ගෙන දෑස තදකොට පියාගත්තාය.සරෝජ් ගේ වතෙහි ඒ මොහොතේ පිපුනු සිනහව කෙතරම් සොඳුරු දැයි නිවේතා දෑස් පියා උන් හෙයින් දුටුවේ නැත .

"කෙල්ලෙ, අපි බඳිමු හෙටම?"

සරෝජ් නිවේතාගේ හිස පිරිමදිමින් පැවසුවේය.නිවේතා කිසිත් නොකියා හිස වැනුවේ ඒ මොහොත සිතට ගෙන ආ සුවදායී හැඟීම අහිමිකරගන්නට අකමැති වූ හෙයිනි.

"ඔලුව වනන්නෙ හා කියන්නද බෑ කියන්නද ඔය.කෝ මට පේන්නෙ නෑනෙ"

සරෝජ් ඇයගේ හිස දෝතට ගත්තේ එසේ අසමිනි.නිවේතා කෝලබවින් යුතුව හිනැහුණාය.

"නිවී, අහන්න . මට ඔයාව බඳින්න ඕනේ රටේ ලෝකේ උන්ගෙ කතාවලට බයේවත් ඔයා ආපහු මාව දාල යයි කියලවත් නෙවෙයි. අනෙක මෙච්චර කාලයක් ගිහිල්ලා ඔයාව නීතියකින් බැඳලා හිරකරගන්න හදනවත් නෙවෙයි. ඒත් මට ඔයාගේ ගෞරවය රකින්න ඕනෙ. මේ තරම් කලක් නොඅහපු කතන්දර අපි ඇයි අහන්නෙ නිරපරාදේ "

සරෝජ් ඇයගේ නලලත සිපුමක් තබමින් පැවසුවේ ආදරයෙනි. මේ සා සියල්ල සිදුවීත් ඔහු තවමත් සිතන්නේ තමා ගැනමය.තම ගෞරවය ගැනමය.

"යමු පැට්ටා බලල එන්න"

සරෝජ් නිවේතා අත්දෙකින් අල්ලා නැගිටුවා ගත්තේය.නිවේතා උන්නේ කවදාවත් නැති තරමේ සැනසීමකිනි. එකිනෙකා අත වෙලී අම්මා සහ සරෝජ් අංකල් කාමරයට එනු දුටු මුල්ම මොහොතේම මානවීගේ සිතට අමුත්තක් වැටහුණි.

ටොම් ඇන්ඩ් ජෙරී නිකම් ශිශිරතාරක නින්දට වැටුණ හිම වලස් ජෝඩුවක් වගේ තැන්පත් ස්වභාවයක් අරන් මොකෝ මේ...ඇය යටිසිතෙන් සිනාවෙමින් සිතුවාය.මොහොතකට පෙර කෑම රැගෙන ආ හසිත නානකාමරයේය.මානවී අත උන් බිලිඳු පුතු තොටිල්ලේ තැබුවාය.

සරෝජ් නිවේතාද සමගින් කුඩා සෝපාවේ ඉඳගත්තේය.වෙනදා සේ කලබල දඟ නැති රැවුම් එරවුම් නැති අම්මා දෙස මානවී බලාඋන්නේ විශ්මය රැඳි දෑසිනි.

"ආ හසිත ඔයත් ඉන්න එක හොඳයි .මම මේ පොඩි ඉන්විටේශන් එකක් දෙන්න ආවේ"

සරෝජ් නානකාමරයෙන් පිටතට ආ හසිතට පැවසුවේ මානවී දෙසද හොරෙන් බලමිනි.

"ඉන්විටේශන් එකක් ? මොකක්ද අංකල් ෆන්ක්ශන් එක?"

මුහුණ තුවායෙන් තෙතමාත්තු කරමින් පැමිණි හසිත ඇසුවේ විමතියෙනි.

"අපි හෙට බඳිනවා. ඒක තමා ෆන්ක්ශන් එක"

මානවීගේ සහ නිවේතාගේ මුව විවර වූයේ එකම මොහොතේය.හසිතගේ සිනහව මහහඬින් පිටවෙද්දී ඔහු දෑතින්ම මුව වසා ගත්තේ දරුවා ඇහැරේ යයි බියෙනි.නිවේතා සරෝජ්ගේ පසට හැරුණේ මේ ඇසුණ දෙයට හේතු අසන්නාක් මෙනි.

"හෙ . ට?" 

නිවේතා ඇසුවේ ඔහු වතට එබෙමිනි.

"ඔව් හෙට..අනිද්දා වෙනකල් ඉන්න බෑ .ඔයා හිත හදාගත්ත වෙලාවේ මේක නොකලොත් අනිද්දා වෙද්දි ආයෙ වෙනස්වෙන්න බැරි නෑනෙ"

සරෝජ් ස්ථීරවම කියාඋන්නේය.

"අම්මි...අම්මී....ඒ කියන්නේ ෆයිනලි ඔයා අංකල්ට හා කිව්වා එහෙනම්" 

මානවී සතුටින් සිනහාවෙමින් අම්මාගේ කොපුල් සිප ගත්තාය.නිවේතා යමක් ප්‍රකාශ කරන්නට තැත් දැරුවද මානවී හෝ අන්කිසිවෙකු එය වගකට ගත්තේ නැත. 

"දැන් ඉතින් බොරුවට කුරුකුරු ගන්න එපා. අනේ ඒවුනාට අංකල් හෙට කොහොමද ඒක කරන්නේ .අනේ පොඩි ෆන්ක්ශන් එකක්වත් ගන්න prepare වෙන්න කාලය මදි නේ"

මානවී නෝක්කාඩු බසින් කියන්නට පටන් ගත්තේ ඇයට සිතේ තිබූ ආකාරයට කුඩා උත්සවයක් ගැනීමේ අවශ්‍යතාවය තිබූ හෙයිනි.

"හරි ඔයා ඕගනයිස් කරන්නකෝ තව පැය තියෙනවනේ විසි හතරක්ම.සංජය, චාමලී ඉන්නවා අනිත් අයත් ඉන්නවා ඒ අය ඕන පිළිවෙළට උදව් කරාවි ඔයාට ඕන විදියකට කරන්න"

නිවේතා ඔහුගේ අතින් අදිමින් මේ කරන්නට යන දේ වළක්වන්නට තැත් දැරුවද සරෝජ් ඇයගේ උරහිස වටා සිය අතක් යවා සිය ගතට ළං කොටගෙනම මානවීට සිය අභිමතයට අනුව ක්‍රියා කරන්නට අවසර දුන්නේය. 

"පි.ස්.සුද අනේ ඔ.යා.ලට..ඕවා එපා අ.නේ"

නිවේතා සැමදාම බිය වූයේ සමාජයටය.මේ මොහොතේදීත් ඇය එකෙළ මෙකෙළ වන්නේ ඒ නිසාම බව සරෝජ් මෙන්ම මානවීද වටහාගත්තෝය.

"අම්මි දැන්වත් ඔයා ඔයාගේ සතුට ගැන හිතන්න.හැමදාමත් ඔයා සතුට කියන තැනින් පලා ගියේ අනිත් මිනිස්සුන්ගේ ගැන හිත හිත.දැන් ඉඳලවත් ඔයා සන්තෝසෙන් ඉන්න අම්මි"

මානවී අම්මාගේ ගතට තුරුළුව ඇය සිපගනිමින් පැවසුවාය.

******************************************************


අවසන් කොටසින් ඉක්මනින් හමුවෙමු 


කිත්මා වාසනා දහනායක 

(විසිරි සිහින )


Thursday, June 2, 2022

21. විසි එක්වෙනි කොටස ( හසරැල් සැලුනාවේ )


 

නිවසට පැමිණ මොහොතේ පටන් සරෝජ් හිරිපිටිය තමා හට මුහුණ නොදුන් බව නිවේතාට හොඳින් වැටහුනි.කෙතරම් කාර්ය බහුල ජීවිතයක් ගත කළ ද සැන්දෑවේ හෝ රාත්‍රියේ නිවසට පැමිණි වහාම තමා සමගින් වචනයක් හෝ දෙකක් කතා කරන්නට සරෝජ් කිසිවිටක අමතක කළේ නැත. 
මානවී සහ හසිත නිවසේ සිටීනම් ඔවුන් සමඟද වචනයක් හෝ දෙකක් කතා කර මිසක ඔහු සිය කාමරයට නොගියේය.එහෙත් අද දවසේ ඔහු පැමිණියේ ඉතා වේගවත් ගමනකිනි.රියෙන් බැස තමා දෙසවත් නොබලා වහ වහා පඩි පෙළ නැග කාමරයට වැදුනු ඔහු දොර වසා ගත්තේ ද මහහඬිනි.නිවේතා චාමලීගේ මුහුණ දෙස බැලුවේ ඇයද විශ්මයාර්ථ බැල්මකින් නිවේතා දෙස බැලූ ඇසිල්ලේමය. 
සරෝජ් හිරිපිටිය රියෙන් බැස ගෙතුළට වදින මොහොතේදී සංජය ඉදිරිපස අසුනෙන් බැස නිවේතා සිටි දෙසට ඇවිද ආවේය.නිවේතා ඔහුගේ හැසිරීම හේතුවෙන් සිටින්නේ බෙහෙවින් කලබල වී බව සංජයට වැටහුනි. 

"මැඩම් ඔෆිස් එකේ පොඩි ප්‍රශ්නයක් වෙලා වෙලායි ආවේ.දන්නවනේ ඉලෙක්ෂන් එකට කිට්ටු නිසා එක එක ප්‍රශ්න .පොඩ්ඩක් කාම්ඩවුන් වෙන්න දෙන්න. මොකුත් අහන්න යන්න එපා"

සංජය එසේ කීවද ඔහු සඟවන්නා වූ කුමක් හෝ දෙයක් වේ යැයි ඇයට වැටහුණි.එහෙත් හාරාවුස්සා බලන්නට තරම් තමාහට අයිතියක් ඇත්තේ ද නැත.අනෙක් අතට පාර්ලිමේන්තුවේ ගැටලු යනු තමාගේ විෂය සීමාවට හෝ තමාගේ දැනුම් සීමාවට අයත් දේවල් නොවේ.නිවේතා සුසුමක් හෙලා චාමලීහට පැවසුවේ තමා කාමරයට ඇරලවන ලෙසය.
අනෙකුත් දිනවල සැන්දෑයාමේ වනතුරු මිදුලි එහෙමෙහෙ සැරිසරන නිවේතාගේ සිත අද තරමක් දුරට කලබල වී ඇති බව චාමලීටද වැටහුනි.ඇය එහෙයින් මුනිවත රකිමින් නිවේතා කාමරය වෙත රැගෙන ගියාය.
රාත්‍රී ආහාරයට බත් කාමරයෙන් පිටතට නො පැමිණි සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාට තනිවම ආහාර ගන්නා ලෙස චාමලී හරහා කියා එවා තිබුණි.ඔහුගේ මේ වෙනස බෙහෙවින්ම හිතඔද්දල් කරවමින් තිබුණද නිවේතා සිය හැඟීම් හැකිතාක් දුරට මැඩ ගත්තාය.උඩින් පල්ලෙන් බත් කටක් දෙකක් කා ඇයද යළිත් කාමරයට වැදුනේ හුදෙකලා වීමේ අභිලාෂය ඇතිවය.


ඒ මොහොතේ සරෝජ් හිරිපිටිය සිය කාමරයේ සිටියේ බෙහෙවින් නොසන්සුන්වය. රියෙන් බැස එන තුරුම ඔහුගේ සිතේ වූයේ අතිමහත් කෝපයකි.ඒ එන අතරතුරදී ද සිය දෑත් එකට මිටමොලවා ගනිමින් ආවේගය පාලනය කරන්නට තැත් දැරුවද ඔහුගේ සිතෙහි වූයේ මැඩගත නුහුණු දැඩි කෝපයක් සහ වේදනාවකි.
තම ජීවිතයේ බෙහෙවින් ආදරය කළ ගැහැණුන් දෙදෙනාටම මේ නොගැලපෙන කතාව නිසා සිදුවන්නේ ඉමහත් ලැජ්ජාවකි. සුභාෂිණී මේ කිසිවක් නොදන්නී ජීවිතයෙන් සමුගෙන කොහේ හෝ ලෝකයක සැනසුමෙන් සිටිනවා ඇත. එහෙත් ඇය මුළු ජීවිත කාලයක් පුරා පවත්වාගෙන ආ ගෞරවණීය ජීවන රටාවට පලුද්දක් නොවිය යුතුය.ජීවත්ව සිටින්නා වූ කාලයේදී සරෝජනී කිසිම විටක තමාගේ හෝ ඇයගේ ආත්ම ගෞරවය බිඳ වැටෙන්නට කිසිවක් නොකළාය.ඇය හදිසි අනතුරකින් මිය ගියද එහිදී ඇයගේ ගෞරවය බිඳී යන අන්දමේ කිසිම චෝදනාවක් නොලබන්නට සමත් වූවාය.ඉතින් දැන් මෙසේ වන විට ජීවත්ව සිටින තමාට නිවේතාට මෙන්ම මිය ගිය ඇයට ද සිදුවන්නේ අති මහත් ලජ්ජාවකි. කැළලකි.

අනෙක් අතට ජීවිත කාලයක් තිස්සේ දුක් විඳි නිවේතා මේ කිසිවක් දන්නේ නැත.ඇය කෙරෙහි තම සිතේ ඇත්තේ අතිමහත් ප්‍රේමයක් වුවද මේ වන විටත් තමන් දෙදෙනා අතර සිප ගැනීමක් හෝ හුවමාරු වී නොමැත.ඉතින් මෙවැනි කතාවක් ලෝකය හමුවේ නිරාවරණය වන විට නිවේතා යළිත් මානසිකව කඩා වැටීම නවතාලිය හැකි දැයි සරෝජ් වේදනාවෙන් කල්පනා කළේය.
මේ වියවුල මැද්දේ නිවසට එනවිට මිදුලේ කෙළවරක වූ අසුනේ හිඳගෙන උන් නිවේතා ඔහුගේ ඇසට හසු වූයේද නැත.කාමරයට වැදී සිය ආවේගය මැකී යන සේ දොර තදින් වසා ගත් පසුවද, කාමරය පුරා ඒ මේ අත වේගයෙන් ඇවිදිමින් තමන්ගේ ආවේගය පාලනය වන තුරු කියෙව්වද ඔහුගේ සිතට ඒ මොහොතේ නිවේතා පහළ ඇති බව සිහිපත් වූයේවත් නැත.
රාත්‍රී ආහාරය පවා පිළිකෙව් කළ ඔහු තරමක් දුරට රාත්‍රී වන විට සිත සංසුන් කර ගනිමින් උන්නේය. 

"සර් අර නිවුස් ටික මම හැම සයිට් එකටම කතා කරලා අයින් කරලා දැම්මා.ඒ වගේම TCR යුනිට් එකටත් කතා කරලා complain එකකුත් දැම්මා.අපි ටිකක් කාම් ඩවුන් වෙලා පොඩ්ඩක් බලාගෙන ඉම්මු මෙතෙන්දි මොකද වෙන්නේ කියලා"

සංජය රෑ බෝවී ඇමතුමක් දෙමින් සරෝජ් හිරිපිටියහට පැවසුවේය. ඔහු සම්පූර්ණ හවස් භාගයම ගත කළේ මේ සිද්ධියේ අලගිය, මුලගිය තැන් සෙවීමටය. සරෝජ් හිරිපිටිය මද සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවේ නිවේතාගේ සිතට මෙය අනවශ්‍ය බරක් විය නොයුතු බැවිනි.
වේලාව රාත්‍රී දහය පමණ වන්නට ඇත.මේ වන විටත් නිවේතා නිදි නොමැතිව ඇති බව සරෝජ් අනුමාන කළේය.මුළුතැන්ගෙයට ඇමතුමක් යවා ඇයට සහ තමාට කෝපි බඳුන් දෙකක් සාදා චාමලී අත එවන මෙන් පැවසූ සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා හමුවන්නට පියගැටපෙළ බැස ඇයගේ කාමරය වෙත ආවේය.තමාගේ සිතිවිල්ල නිවැරදි කරමින් නිවේතා සිටියේ කාමරයේ බැල්කනිය අසල හාන්සි පුටුවේ සිට ඈත පෙනෙන වෙල් යාය දෙස බලාගෙනය.

"නිවී ඇයි මෙතනට වෙලා .මේ රෑ වුණාම හුළඟ සීතලයි.නිදාගන්නෙ නැද්ද ?"

සරෝජ් හිරිපිටිය ඇයට යාබද අසලට බර වූයේ එසේ අසා ගෙනමය.නිවේතාගේ මුහුණ වූයේ දැඩි අඳුරකි.එයට හේතුව මේ යැයි නිශ්චය කරගත නොහැකි වුවද දිවා කල තමා පෙලූ ගැටලුව නම් ඇයට අනාවරණය වී නොමැති බව සරෝජ් හිරපිටියට සියයට දෙසීයක් විශ්වාස විය. 
නිවේතා දිගින් දිගටම මුනිවත රකිමින් නිහඬවම වෙල් එළියට උඩින් අහසේ පායා ඇති තරු දෙස බලා ගෙන උන්නාය 

"නිවී වට් ඉස් ද ප්‍රොබ්ලම්, ඔයාට සනීප නැද්ද ?එහෙම නැත්තං ඇඟට අමාරුද?"

සරෝජ් අතක් දිගු කොට ඇයගේ නලලතට තබමින් ඇසුවේය .නිවේතා මෙතුවක් වෙලා තද කොට ගෙන සිටි වේදනාව ඉවුරු තලා යන්නට විය ඇය ඉකි ගසමින් හඬන්නට වූවාය.

"මොකද මේ ?මොකක්ද ප්‍රශ්නේ? මට තේරෙන්නේ නෑ. ඇයි මේ අඬන්නේ" 

සරෝජ් හිරිපිටිය සිය අසුන ද ඇදගෙනම ඇය වෙතට පැමිණියේය.නිවේතා හිස දෙපසට වනමින් කිසිවක් කතා නොකර හඬන්නට වූවාය .
මේ අතරතුර චාමලී ඔවුන් දෙදෙනාගේ කෝපි බඳුන් දෙක ද රැගෙන ආවාය .

"චාමලී, මොකක්ද මේ මැඩම්ට වෙලා තියෙන්නේ? ඇයි අසනීපයක්ද? එහෙම නැත්තම් මොකුත් ප්‍රශ්නයක්ද ? කොච්චර ඇහුවත් කියන්නේ නැහැනේ අඬා වැටෙනවා මිසක"

සරෝජ් හිරිපිටිය මදක් තද ස්වරයෙන් චාමලී වෙතින් ඇසුවේය .

"එහෙම ප්‍රශ්නයක් නම් වුණේ නැහැ සර්. ඒ උනාට අද සර් ගෙදරට ආවේ අමුතු වෙලා නේ. මැඩම් මේ වෙලාවේ මිදුලෙ හිටියේ.සර් මැඩම් එක කතා කරේ නැතුව උඩට යනකොට මැඩම්ට ඇත්තටම දුක හිතෙන්න ඇති"

චාමලී තමා තේරුම් ගත් ප්‍රමාණය ඔහු වෙත ප්‍රකාශ කර සිටියේය 

"ඒකද ප්‍රශ්නේ නිවී. ඇත්ත කියන්න" 

සරෝජ් නිවේතාගේ අතකින් අල්ලාගෙන ඇසුවේය.තමාගේ කුඩා වෙනසක් මේ අන්දමේ තදින් සිතට ගන්නා ඇය හා තමා අතර ඇති බැඳියාව කෙතරම් දුරක් යායුතු දැයි යන්න දැන් තමාටද ප්‍රශ්නයකි. මේ වර්තමානයේ ඇතිවී ඇති කටකතා සියල්ලටම විසඳුමක් ලෙස ඇය හා කතා කළ යුතුව ඇති බව සරෝජ් හිරිපිටිය අවබෝධ කොට ගත්තේය.

"එහෙනම් චාමලී ඔයා යන්න නිදාගන්න. මම මැඩම් එක්ක තව ටිකක් කතා කරල එන්නම්" 

චාමලී හිස වනා කාමරයෙන් පිටවී ගියාය.

"නිවී අද ඇත්තටම පොඩි ප්‍රශ්නයක් වුණා. මේක ඔයත් එක්ක මං කතා කරන්නට ඕනේ.හැබැයි කලබලවෙන්න වත් අඩන්නවත් බැහැ තේරුණාද?" 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතාගේ අතකින් අල්ලා ගනිමින් පැවසුවේ දීර්ඝ කතාවකට මුල පුරමිනි . ඇයගේ විසල් වී යන දෑස් දෙස බලා මොහොතක් ඔහු සිනාවෙන්නට තැත්දැරුවේය. 
පෙර දවසක දී මෙන්ම යම් කිසි දෙයක් කියන්නට යන විට විශාල වන ඒ දෑස් අදද එක ලෙසම සුන්දරය.සරෝජ් කතාව ආරම්භ කරමින්ම ඔහුගේ අතකින් නිවේතාගේ මුහුණට වැටී තිබූ කෙහෙරැල්ලක් කන පිටුපසට කොට සඟවා තැබුවේය. 

"කියන්නත් කලින් බය වෙලානේ. ඉතින් කොහොමද දෙයක් කතා කරන්නේ" 

සරෝජ් හිරිපිටිය පානය කොට අවසන් කළ කෝපි බඳුන් දෙක තරමක් ඈතින් තබමින් පැවසුවේය.

"නිවී, ජීවිතයේ ප්‍රශ්න කියන දේවල් අපිට ආවේ අද ඊයේ නෙමෙයිනේ .අපි හැම දේකටම මූණ දුන්නා. සමහර තැන්වලදී අපි අපිට මිස්වුණා. සමහර තැන් වලදී අපිට ඒ දේවල්වලට කොහොමහරි මුහුණ දීලා ජීවිතේ ඉස්සරහට ගෙනියන්න සිද්ධ වුණා .
ඒත් ඒ ගමනෙදි ඔයාට මාවයි මට ඔයාවයි අතහැරුණා. නිවී,ඇත්තෙන්ම කිව්වොත් ඒ අතහැරීම වුනේ මගේ පැත්තෙන් නෙමෙයි ඔයාගේ පැත්තෙන් .ඒ හේතුව නිසාම මට සුභාෂිණී එක්ක ජීවිතය පටන් අරගෙන ඉස්සරහට යන්න සිද්ධ වුණා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේ කිසිම චෝදනාත්මක ස්වරයකින් නම් නොවේ .නිවේතා ඔහුගේ මුහුණ දෙස බලා සිටිමින්ම ඔහු කියන්න තේරුම් ගන්නට උත්සාහ කළාය. ඇයගේ නිහඬතාවය ගණන් නොගෙනම සරෝජ් දිගින් දිගටම කතා කරගෙන ගියේය. 

"සුභාෂිණීගෙන් මගේ ජීවිතයට කවදාවත් වැරැද්දක් වුණේ නැහැ. ඇත්තෙන්ම එයාව විවාහ කර ගත්තට පස්සෙ මගෙන් එයාට කිසිම වරදක් වුණෙත් නැහැ. ඒ උනාට සුභාෂිණී දැනගෙන හිටියා මගේ හිතේ ඔයා ගැන තිබුන දේවල් .අපි අතරේ කවදාවත් රහසක් තිබුණෙ නැහැ .මම මගේ හැමදේවල්ම එයාට කිව්වා ඒ වගේම එයාගෙ දේවලුත් මම හැමදේම දැනගෙන හිටියා"

සරෝජ් හිරිපිටිය ගැඹුරු සුසුමක් හෙලුවේ ඒඅහිමි වීම සම්බන්ධයෙන් ඇතිවූ වේදනාව ද සමඟිනි.

"අපි දෙන්නා අතර කවදාවත් රන්ඩුවක් වුනේ නැහැ ඔයා සම්බන්ධයෙන් .මම සුභාෂිණීව විවාහ කර ගත්තත් ඔයා ගැන මගේ හිතේ තිබුන ආදරය වෙනස් වෙන්නේ නැහැ කියන එක සුභාෂිණී හොඳටම දැනගෙන හිටියා .කවදාවත් ඒක එයාට ප්‍රශ්නයක් වුණෙත් නැහැ .දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නැහැනේ කොහොමත් එයා අකාලයේ යන්නම ගියා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේ දැඩි වේදනාවෙනි. නිවේතා සිය අත මත තිබු ඔහුගේ අත සෙමින් පිරිමැද්දාය .ඔහුගේ වේදනාවට තමන්හට කළ හැකි යම් දෙයක් ඇතිදැයි ඇය නොදැන උන්නාය.එහෙත් ඔහු කිසි විටෙකත් මේ සිදු වූ කිසිම දේකට තමාට චෝදනා කරන්නේ නැතිවීමද හිතට බරකි. 

"ඒ සේරම දැන් අතීතයට අයිති වෙලා ඉවරයි නිවී .හැබැයි දැන් තියෙන්නෙ වෙනත් විදියක ප්‍රශ්නයක්" 

සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා දෙස බලමින් ඇයට මේ දේවල් කිව යුතුදැයි යළිත් කල්පනා කළේය
 
"මොකක්ද?"

නිවේතා විමසුමෙන් ප්‍රශ්න කළාය .මේ සියල්ලම ඇය දැන උන්නද අලුතෙන් මේ සම්බන්ධව ඇති වී ඇත්තේ කුමන ප්‍රශ්නයක්දැයි ඇයට සිතා ගන්නට නොහැක.සරෝජ් හිරිපිටිය නිවේතා දෙස හැරී නවතම ඇතිවූ තත්ත්වය කෙටියෙන් පැහැදිලි කළේය. 
නිවේතා ඉහලට ගත් හුස්ම පහළට හෙළා ගත නොහැකිව බය බිරාන්ත වී බලා උන්නාය .
මෙවන් අභූත චෝදනාවක් ඉදිරිපත් වීම ඇයට දරාගත නොහැකි විය .ඉකි ගසමින් හඬන්නට පටන් ගත් නිවේතා සනසා ගන්නට සරෝජ් හැකි හැම තැතක්ම දැරුවේය .

"මෙතන අඬන්න කිසිම දෙයක් සිද්ධ වෙලා නැහැ නිවී.අපිට මේ ප්‍රශ්නයට මුහුණ දෙන්න වෙනවා මේක මහා අභූත චෝදනාවක් .ඒ හැම කතාවම නිර්නාමිකව යන දේවල් වුණත් මේකට යටින් ඉන්නේ කවුද කියන එක මට හොයාගන්න එක මහ දෙයක් නෙමෙයි" 

"මං නි..සා..නේ ඔ.ක්.කො..ම"

නිවේතා ඒ මොහොතේ යළිත් කැඩි කැඩී යන හඬින් පවසා හඬන්නට වූවාය 

"මෙතන කිසිම චෝදනාවක් ඔයාට එල්ල වෙලා නැහැ. මේක තනිකරම මට ගහන මඩ ප්‍රහාරයක් විතරයි .නිවී මෙතන තියෙන්නේ ඒක නෙමෙයි .අපිට කතා කරන්න විශේෂ වැදගත් දෙයක් මෙතන තියෙනවා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේ ඉදිරියට කතා කළ යුතු දෙය ගැන ඇයගෙන් කුමනාකාරයේ ප්‍රතිචාරයක් ඒ දැයි සිතමිනි .නිවේතා කඳුළු ගලා යන දෑසින්ම ඔහු දෙස බලා උන්නේ ඒ කුමක්දැයි යන්න අටියෙනි.

"මිනිස්සුන්ට ඕන දෙයක් කියන්න පුළුවන් එක ඒක වෙනම කතාවක් හැබැයි ඒ කතාවට අපි කිසිම වෙලාවක සැලෙන අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ මොකද අපි දන්නවා අපි නිවැරදියි කියලා. 
නිවී දැන් අපිට අපි ගැන තීරණයක් ගන්න කාලය ඇවිල්ලයි කියලයි මම හිතන්නේ දැන් මගේ ජීවිතේ ගැන ඔයා හැමදේම දන්නවා වගේම ඔයා ගැනත් මම දන්නවා .ඔයා මේ මගේ වහල යටට ආවේ මගේ වුවමනාවට. මමයි ඔයාව මෙතනට ගෙනාවේ ඔයා ප්‍රතිකාර ගන්න ඕන නිසා. ඉතිං මේ වගේ වහලක් යට එකට ඉන්නකොට මිනිස්සුන්ගෙන් චෝදනා වල ඉලක්ක වෙන්න තියෙන ඉඩ වැඩියි තමයි" 

"චූටිදූටවත් හසිතටවත් ඔයාටවත් මටවත් මේ ගෙදර ඉන්න අනිත් අයට වත් ඒක කිසිම ප්‍රශ්නයක් නොවෙයි .ඒත් රටට ලෝකෙට ඒක ප්‍රශ්නයක්. හැබැයි අපි තීරණයක් ගන්ඩ ඕනේ එක එකාට බයේ නෙවෙයි. අපි ගැන ජීවිතේ අපිට උවමනාවක් තියද කියන හේතුව නිසයි" 

සරෝජ් හිරිපිටිය දීර්ඝව කරගෙන ගිය කතාබහ නවතා ඇය දෙස බැලුවේය. 

"ම..ම ආ..ප.හු ය..න්.නම්"

නිවේතා පැවසුවේ ඒ මොහොතේ ඇයගේ සිතට ආ තද තීරණයයි .තමා නිසා විවිධාකාර කටකතාවලට සරෝජ් හිරිපිටිය ලක්වීමම ඇයගේ සිතට දරා දරා ගන්නට බැරි වේදනාවක් විය තමා සරෝජ් අතහැර දැමුවේ ඔහුගේ සුබසිද්ධිය තකා මිස ඔහු ගැන තම සිතේ ඇති වූ ආදරයේ අල්ප මාත්‍රයක හෝ අඩුවීමක් නිසා නොවේ .
දැනුදු මේ පැමිණ ඇත්තේ එවන් අවස්ථාවක් යැයි නිවේතාට සිතුණි. සරෝජ් හිරිපිටියගේ කීර්තිනාමය පාර්ලිමේන්තුවේ සහ රටේම පැතිර යන මොහොතක තමන් සම්බන්ධ කටකතා ඇතිවීම එයට මහත් කලු පැල්ලමක් බව ඇයට වැටහුණි .එහෙනම් ඒ ජීවිතයෙන් ඈත්ව සිටීම ඔහුගේ සුබ සිද්ධියට හේතු වනු ඇතැයි ඇය සිතුවාය.
 
"ඔය මොළේට ඔයිට වඩා ඇත්තටම දුරදිගක් හිතෙන්නේ නැද්ද නිවී. එක වතාවකුත් මගෙන් ඈත් වෙලා මගෙන් පලා ගියේ මට හොඳක් වෙන්න කියලා හිතලා නේද ?මේ සැරේ කරන්න හදන්නෙත් ඒකමයි. ඉතින් ගිය සැරේ මට හොඳක් වුණාද කියන එක ඔයා හොදටම දන්නවා .මේ සැරේ යන්න ගියත් වෙන්නේ ඒ ටිකම තමයි"

සරෝජ් හිරිපිටිය තරමක් දැඩි ස්වරයෙන් පැවසුවේය.

"ම.ට ඔ.යා..ගේ වෙ.න්.න බැ
..හැ ම.ට ය..න්.න දෙ..න්න"

නිවේතා ඉවත බලාගෙන තවමත් හරියාකාරව මුවඟින් පිටනොවන වදන් වලින් පැවසුවාය .හදවත දහසක් කැබලි වලට කැඩි කැඩී යද්දි යද්දී ඇය ඒ අදහස අමාරුවෙන් හෝ මුවින් පිට කර ගත්තේ සරෝජ් හිරිපිටියගේ යහපත ගැනම සලකමිනි. 

"එතකොට ඒ කියන්නේ ඔයාට මාව ඕන නැහැ ඔයාට මං ගැන කිසිම හැඟීමක් මෙච්චර කාලෙකට තිබුණේ නැද්ද නිවී" 

සරෝජ් දැඩි ස්වරයෙන් ඇසුවේය. 

"නැ.හැ නැ..හැ මං ඔයාට කිසිම කැ.මැ.ත්..ත.ක් .ඇතු.ව නෙ..මේ හි.ටි.යෙ .ඔ.යාට ආද..රේ ක.ලෙත් නැ..හැ" 

නිවේතා කෑගසා මෙන් තද ස්වරයෙන් පැවසුවාය.

"එහෙමද? එහෙමද කියන්නේ එහෙනම්. පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්නවා" 

සරෝජ් හිරිපිටිය තම හිතට ආ ආවේගයෙන්ම අසමින් නැගිට වහ වහා සිය කාමරය වෙත ගියේය .නිවේතා කිසිවක් සිතා ගන්නට නොහැකිව පුදුමයෙන් මෙන් බලා උන්නාය කාමරයට ගිය වේගයෙන්ම ආපසු පැමිණි සර්ව හිරිපිටිය තමා අත වූ රෙදි බෑගය නිවේතාගේ උකුල මතට දැමූවේය.

"එතකොට මේ මොනවද? මේවායේ ලියල තියෙන්නෙ මොනවාද?" 

නිවේතා රෙදි බෑගය විවර කල බැලූ විට ඇයගේ ඇස් නළලට යන තරමේ පුදුමයක් ඇයට ඇතිවිය. ඉතින් සියලු දේ තවදුරටත් තව දුරටත් සඟවා ගත නොහැක සරෝජ් සියල්ල කියවා ඇත. නිවේතා කර කියාගත නොහැකි බැල්මෙන් පොත් දෙසත් ඔහු දෙසත් බැලුවාය. 

"ඔව් ! මං ඔය ඔක්කොම කියෙව්වා ඔයා හෙඩ් ඉන්ජරි එක නිසා අයි.සී.යූ.හිටපු දවස් වල මම සේරම අරන් ගිහිල්ලා කියෙව්වා. මෙච්චර කාලයක් අපි දෙන්නගෙ කතාවේ අපි නොහිතපු ඔයාගේ පැත්ත ඔයා ඔය පොත් වල ලියලා තියෙනවා .මං ඒ ඔක්කොම කියවලා ඉවරයි නිවී. දැන් තවදුරටත් මට බොරු කරන්න විතරක් ලැහැස්ති වෙන්න එපා"

සරෝජ් හිරිපිටිය පැවසුවේ නිවේතා අසල අසුනේ හිඳ ගනිමිනි. නිවේතා කිසිවක් නොකියා පොත් දෙසම බලා උන්නාය ඉතින් තවදුරටත් තමාට කියන්නට කිසිවක් නොමැත සරෝජ්ට සියලු දේ අනාවරණය වී හමාරය. තමා මේ තමාගේ ඇතුලාන්තය පොත්වල ලියා තැබුවේ කවදාහෝ මානවීගේ ඇස ගැටීමට මිසක සරෝජ් අභිමුව නිවැරදිකාරියක් වීමට නම් නොවේ.

සරෝජ් හිරිපිටිය අත දිගුකොට නිවේතාගේ අත් දෙකින් අල්ලා ගත්තේ ඉතා හැඟුම්බර අන්දමිනි.


යලි හමුවෙමු 

කිත්මා වාසනා දහනායක 
(විසිරි සිහින)